Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 marca 2017 r., sygn. II SA/Ol 70/17

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2017 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]"., Nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]"r. Naczelnik Urzędu Celnego w O, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2016r. poz. 471 ze zm., dalej jako: u.g.h.) wymierzył H sp. z.o.o. karę pieniężną w wysokości "[...]" zł z tytułu urządzania gier na automacie A nr "[...]" poza kasynem gry, tj. w lokalu "X" przy ul. W w O. W uzasadnieniu podano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w dniu "[...]" r. ujawniono obecność wskazanego wyżej automatu w przedmiotowym lokalu. Funkcjonariusze stwierdzili, iż automat jest podłączony do sieci. W celu ustalenia charakteru i zasad działania ujawnionego automatu dokonano jego oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na odtworzeniu przebiegu dostępnych na nim gier. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona także kopia opinii biegłego sądowego A C z dnia "[...]"r dotyczącą badania automatów tej samej klasy, konstrukcji, rodzaju, modelu i typu. Biegły stwierdził, że gry realizowane są na urządzeniu komputerowym w celach komercyjnych - wymagają wniesienia opłaty za ich udostepnienie i pozwalają jednocześnie uzyskać wygrane pieniężne - wypłacane bezpośrednio przez automat monetami (przez tzw. "hopper, mechanizm zaprojektowany do liczenia i wyrzucania odpowiedniej ilości monet) lub poza automatami, umożliwiając finansowe rozliczanie wyników gier w oparciu o rejestrowane na wewnętrznych licznikach zapisy. Gry odbywają się w trybie realnym (za pieniądze) i nie są symulacją gier, zawierają elementy losowości zapisane w programach gier wykorzystujących standardowo procedury losowe (pseudolosowe). Nie ma w nich żadnych cech zręcznościowych. Po uruchomieniu o wyniku każdej pojedynczej gry decyduje algorytm całkowicie niezależny od grającego, na który nie ma on żadnego wpływu, ani możliwości oddziaływania. Końcowy wynik gry pozostaje poza sferą jakichkolwiek ingerencji grającego, jest przypadkowy i nieprzewidywalny. Wskazano również, że w toku postępowania w piśmie z dnia "[...]"r. Spółka potwierdziła, iż urządzała gry na przedmiotowym automacie w przedmiotowym lokalu. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji uznał, iż automat do gry - będący przedmiotem niniejszego postępowania - umożliwia prowadzenie gier o charakterze losowym i oferuje zarówno wygrane pieniężne, jak i wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich. Spełnia zatem definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Wskazano, że bezspornie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Brak stosownych uprawnień do urządzania gier na automatach w ww. lokalu organ potwierdził w drodze weryfikacji zasobu dostępnych danych zgromadzonych w prowadzonym przez Służbę Celną ogólnopolskim systemie KRAG. Okoliczności te w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt. 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h., powołując się na pogląd wyrażony przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 marca 2015r. (sygn. akt P 4/14). Podano, że w orzeczeniu tym poddano kontroli przepisy u.g.h. stwierdzając, że są one zgodne z Konstytucją. W związku z tym przepisy te nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny, a zatem nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania.