Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 czerwca 2017 r., sygn. II SA/Łd 206/17

Planowanie przestrzenne; Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 20 czerwca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2017 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz strony skarżącej A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł., po rozpatrzeniu wniosku A Spółki z o. o. z siedzibą w W., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie wolno stojącego urządzenia reklamowego (nośnika reklamowego) przewidzianej do realizacji w Ł. przy ul. A 53, na działce nr 114/12, znajdującej się w obrębie geodezyjnym [...].

W toku postępowania organ ustalił, że właścicielem działki o numerze 114/12 jest osoba fizyczna. Teren inwestycji jest niezabudowany o nawierzchni gruntowej z zielenią niską i nieliczną wysoką - trawnik, drzewa, krzewy. Pozostała część działki nieobjęta wnioskiem jest zabudowana parterowym budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, tymczasowymi obiektami gospodarczymi o niewielkiej kubaturze oraz znajduje się na nim wieża stacji telefonii cyfrowej. Trzykrotną szerokość frontu terenu objętego wnioskiem przyjęto na 60 m. Organ ustalił także, iż wokół terenu inwestycji, oprócz systemu drogowego i parterowej zabudowy o wysokości do 5 m, brak jest innego sposobu zagospodarowania. Do analizy przyjęto obszar sąsiadujący z terenem inwestycji w odległości wynoszącej 60 m od jego granic. Analizując warunki zawarte w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, których łączne spełnienie jest niezbędne dla wydania decyzji o warunkach zabudowy, organ stwierdził, że w obszarze analizowanym nie występują obiekty budowlane o charakterze wolno stojących urządzeń reklamowych. Występuje jedynie reklamowa tablica naścienna o niewielkiej powierzchni na parterowym budynku zlokalizowanym na działce nr 1/81 w obrębie [...] (teren zamknięty PKP). Planowana inwestycja nie uzupełnia zatem istniejących funkcji w obszarze analizy i nie stanowi kontynuacji oraz nie uzupełnia przestrzennie obudowy ulicy, zatem nie pozwala na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji. Organ dodał, że w analizowanym obszarze brak jest zabudowanych działek, których zagospodarowanie pozwoliłoby na wyznaczenie obowiązującej linii zabudowy. Teren inwestycji zlokalizowany jest na części działki nr 114/12, która jest położona wzdłuż drogi powiatowej (ul. A), co pozwala ustalić obowiązującą nieprzekraczalną linię nowej zabudowy biorąc pod uwagę wymagane odległości usytuowania obiektów budowlanych od krawędzi jezdni, określone zgodnie z ustawą o drogach publicznych. Dla drogi tej klasy wspomniana odległość powinna wynosić nie mniej niż 8,0 m. Dla drogi gminnej ul. B wymagana odległość usytuowania obiektów budowlanych od krawędzi jezdni, określona zgodnie z ustawą o drogach publicznych wynosi 6 m i jest spełniona z uwagi na usytuowanie terenu inwestycji. Organ podkreślił, że ze względu na charakter inwestycji (budowa urządzenia reklamowego), która nie jest zabudową kubaturową, nie wyznaczył dla planowanej inwestycji wskaźnika wyrażonego stosunkiem wielkości powierzchni nowej zabudowy do powierzchni terenu objętego wnioskiem (intensywności zabudowy). Planowany obiekt nie będzie posiadać elewacji frontowej, zatem można uznać, że wskaźnik polegający na określeniu szerokości elewacji nie dotyczy wnioskowanej inwestycji z uwagi na charakter inwestycji. Organ stwierdził ponadto brak występowania na obszarach sąsiadujących z terenem inwestycji obiektów budowlanych kubaturowych o wysokości zbliżonej do wnioskowanej (8,5 m), a w szczególności takich jak będący przedmiotem wniosku (urządzeń reklamowych). Istniejący obiekt budowlany o przestrzennej konstrukcji - maszt kratowy - z uwagi na odmienny charakter nie może stanowić punktu odniesienia dla planowanej inwestycji. Na tej podstawie organ stwierdził, że nie ma możliwości określenia wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej obiektu, jej gzymsu lub attyki, ani też innego wskaźnika charakteryzującego wysokość planowanej inwestycji zgodnie z żądanymi wartościami, tj. 8,5 m. Planowany obiekt nie będzie nadto zadaszony, zatem wskaźnik polegający na określeniu geometrii dachu nie dotyczy wnioskowanej inwestycji. Teren inwestycji ma dostęp do drogi publicznej przez działkę terenu objętego wnioskiem o numerze ewidencyjnym 114/12 w obrębie geodezyjnym [...], istniejącym zjazdem z drogi publicznej ul. B. Istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego (zgodnie z oświadczeniem inwestora inwestycja nie wymaga zaopatrzenia w media). Teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Decyzja jest ponadto zgodna z przepisami odrębnymi. Organ uznał jednak, że realizacja wnioskowanej inwestycji spowoduje naruszenie ładu przestrzennego w tym rejonie, co jest sprzeczne z zasadą dobrego sąsiedztwa. Przedmiotowa inwestycja ma polegać na budowie wolno stojącego urządzenia reklamowego o wysokości 8,5 m - tablicy reklamowej o wymiarach ok. 3 x 6 m i powierzchni zabudowy 6,0 m², na podstawie o wymiarach 2,40 m x 2,40 m. W bezpośrednim sąsiedztwie planowanej inwestycji - budowli występują nieliczne pojedyncze obiekty kubaturowe zlokalizowane na niezabudowanych w większości działkach - parterowe budynki mieszkalne i gospodarcze o niewielkich gabarytach i charakterze podmiejskim. Główne zagospodarowanie obszaru stanowią układ drogowy i tereny zieleni nieurządzonej wokół węzła komunikacyjnego wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą, położonego w sąsiedztwie linii kolejowej. Projektowana budowla odbiega znacznie swymi parametrami i charakterem od istniejącej trwałej zabudowy sąsiednich działek, nie kontynuuje linii zabudowy sąsiedniej i jako wolnostojący, planowany w eksponowanej lokalizacji, o znacznych gabarytach, obiekt nie harmonizuje z układem zabudowy. Realizacja planowanego obiektu spowodowałaby powiększenie wrażenia chaosu oraz zwiększenie zasięgu nietrwałej przypadkowej zabudowy krajobrazu miejskiego wzdłuż układu dróg, mających w chwili obecnej charakter dojazdowych do głównych miejskich tras komunikacyjnych i podłączenia do węzła autostrady A. W wyniku przeprowadzonej analizy, w ocenie organu, zgodnej z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykazano, że sąsiednie nieruchomości nie są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących parametrów nowej zabudowy. Biorąc powyższe pod uwagę organ stwierdził, że planowana zabudowa fragmentu w większości niezabudowanego skrzyżowania dróg na obrzeżach miasta nie spełni wymagań kompozycyjno - estetycznych i nie będzie harmonizować z otoczeniem - nie ma zatem możliwości ustalenia warunków zabudowy w oparciu o zasadę kontynuacji parametrów zabudowy sąsiedniej. Z uwagi na to, że wnioskowana inwestycja nie spełnia łącznie warunków zawartych w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Prezydent Miasta Ł. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla wnioskowanej inwestycji.