Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 października 2017 r., sygn. II SA/Rz 669/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Krystyna Józefczyk /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2017 r. sprawy ze skargi P. M. i P. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...].

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. M. i P. M. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej "Kolegium", z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że decyzjami odpowiednio z [...] maja 2016r. nr [...] oraz z dnia [...] października 2016 r. nr [...] Burmistrz Miasta [...] po rozpoznaniu wniosku "A" Sp. z o.o. w [...] ustalił warunki zabudowy dla objętego wnioskiem zamierzenia inwestycyjnego. Decyzje te zostały uchylone odpowiednio decyzjami Kolegium z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] oraz z dnia [...] grudnia 2016 r.

Burmistrz Miasta [...] po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] ustalił warunki zabudowy dla inwestycji pn. "Budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego, miejsc postojowych oraz zjazdu drogowego z drogi publicznej - ul. [...] (działka nr [...]) na działce nr [...]" na terenie obejmującym nieruchomości nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] położone w Ł. przy ul. [...]. Organ uznał, że wniosek jest kompletny, a planowana inwestycja jest zgodna z wymogami określonymi w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 778 ze zm., dalej: "u.p.z.p.").

Odwołanie od tej decyzji wnieśli P. M. i P. M. nie wyrażając zgody na przedmiotową inwestycję i wskazując, że pierwotnym przeznaczeniem działek objętych decyzją było budownictwo jednorodzinne, a nie wielorodzinne. Wskazali na błędne ustalenie przez organ wysokości planowanej inwestycji w przedziale od 8,5 m do 16 m , podczas gdy średnia wysokość budynków w obszarze analizowanym wynosi 8,5 m. Powyższe wskazuje na dowolność ustalonych parametrów inwestycji oraz jej uciążliwość. Odwołujący wskazali także na kolizję istniejących urządzeń infrastruktury technicznej z planowaną inwestycją. Ponadto faktyczny wjazd na teren inwestycji będzie odbywał się z ul. [...], a nie z ul. [...]. jak podaje inwestor.