Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 19 października 2017 r., sygn. II SA/Sz 1021/17

Zatrudnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 października 2017 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Starosta [...], decyzją z dnia [...] r., orzekł o obowiązku zwrotu przez M. C. świadczenia pieniężnego, w postaci zasiłku

dla bezrobotnych w wysokości [...] zł, pobranego w okresie od 30 kwietnia 2012 r. do 8 grudnia 2012 r.

Pismem z dnia 18 marca 2016 r. M. C. zwrócił się do organu

z wnioskiem o umorzenie ww. należności pieniężnej.

Decyzją z dnia [...] r. Starosta [...] odmówił M. C. umorzenia kwoty [...]zł nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego (zasiłku dla bezrobotnych). Od decyzji tej strona wniosła odwołanie. Wojewoda decyzją z dnia [...] r. utrzymał

w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] r. Strona wniosła skargę na decyzję organu odwoławczego. Wojewódzki Sąd Administracyjny

w S. wyrokiem z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 801/16 uchylił zaskarżoną decyzję organu odwoławczego oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd dokonał wykładni art. 76 ust. 5 ustawy o promocji zatrudnienia wyjaśniając, że odpowiednie stosowanie przepisów oznacza bądź stosowanie ich wprost, bądź z modyfikacjami, a w pewnych okolicznościach może w ogóle wykluczać ich stosowanie. W ocenie Sądu, odpowiednie przeniesienie zasad przewidzianych w art. 123 k.c. nie może nastąpić bez uwzględnienia specyfiki postępowania administracyjnego, w toku którego organ ma prawo dochodzić należności od osób, które pobrały nienależne świadczenie. Dalej Sąd wyjaśnił, że sytuacja podmiotu występującego z określonym roszczeniem na gruncie procedury cywilnej jest zgoła odmienna od sytuacji powiatowego urzędu pracy w zakresie odzyskania świadczeń nienależnie pobranych. Zdaniem Sądu uprawnionym jest twierdzenie, że odpowiednio stosując rozwiązania związane z przedawnieniem roszczeń zawarte w art. 123 § 1 k.c., za czynność bezpośrednio związaną z odzyskaniem przez powiatowy urząd pracy nienależnie pobranych świadczeń, można uznać wszczęcie postępowania w przedmiocie wznowienia postępowania przyznającego status i prawo do zasiłku dla bezrobotnych.