Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. II SA/Łd 911/17

Administracyjne postępowanie; Ochrona środowiska

Dnia 17 kwietnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski, Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2018 roku sprawy ze skargi R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] znak: [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy C. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.

Jak wynika z akt sprawy, R. B. wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wójta Gminy C. z dnia [...], na mocy której ustalono na wniosek firmy A Sp. z o.o. z siedzibą w I., środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2,0 MW wraz urządzeniami towarzyszącymi, na działce o nr ewid. 236, obręb [...], gm. C.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. odmówiło stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji, a następnie po ponownym rozpatrzeniu sprawy Kolegium decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymało w mocy swą wcześniejszą decyzję z dnia [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 11 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 77/15 uchylił zaskarżoną decyzję Kolegium z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Kolegium z dnia [...] nr [...]. Sąd podzielił stanowisko Kolegium w zakresie wykładni przepisów § 12 ust. 1 pkt 1 oraz § 47 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. przyjętego uchwałą nr [...] Rady Gminy w C. z dnia [...]. Zgodził się również z argumentacją Kolegium dotyczącą braku podstaw prawnych do przyjęcia, że podniesiony przez skarżącą zarzut niebrania przez nią bez własnej winy udziału w postępowaniu środowiskowym może stanowić podstawę stwierdzenia nieważności postępowania w oparciu o przesłankę rażącego naruszenia prawa, określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., przy pominięciu unormowań art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., stanowiących podstawę wznowienia postępowania. Jako podstawę uchylenia obu decyzji Kolegium Sąd wskazał, że organ nadzorczy nie zbadał, w jakim stopniu kwestionowana decyzja środowiskowa narusza § 12 ust. 1 pkt 6 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. (dalej powoływanego również jako: "MPZP"), obowiązującego dla obszaru, na którym ma być zlokalizowana elektrownia wiatrowa. W wyroku podkreślono ponadto, że decyzje poddane kontroli sądu zostały wydane w postępowaniu o stwierdzenie nieważności, które ma charakter nadzwyczajny, a jego celem jest wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji dotkniętej kwalifikowaną wadą nieważności. Wskazane zagadnienie nie zostało przez organy w niniejszej sprawie zbadane, czym naruszono art. 7, art. 77 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej powoływanej jako: "k.p.a.", i co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.