Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 września 2018 r., sygn. II SA/Ke 503/18

Administracyjne postępowanie; Zagospodarowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu T. S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2018 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz T. S.A. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 czerwca 2018 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze , po rozpatrzeniu odwołania T. S.A. 01, działając na podstawie art. 138 § 2 Kpa, uchyliło do ponownego rozpatrzenia decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia 17 kwietnia 2018 r., znak: [...], o odmowie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej [...] na działce nr 114/4 przy ul. K. w S., w skład której wchodzą: stalowa wieża kratowa o wysokości całkowitej do 50 m; anteny sektorowe - 6 sztuk montowane na wieży; anteny radiolinii - 2 sztuki umieszczone na wieży; oraz urządzenia zasilające, sterujące i nadawczo-odbiorcze u podnóża wieży.

W uzasadnieniu organ II instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Organ I instancji, odmawiając ustalenia lokalizacji ww. inwestycji, stwierdził, że jej realizacja jest niezgodna "z ładem przestrzennym urbanistyki i architektury oraz krajobrazowej potrzeby interesu publicznego", ograniczy kolejne inwestycje na terenie zabudowy mieszkaniowej, a wieże telefonii komórkowej jako element dominanty krajobrazowej są sprzeczne z polityką przestrzenną przyjętą dla analizowanego obszaru.

W odwołaniu inwestor zarzucił powyższej decyzji naruszenie art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), dalej "upzp", również w zw. z art. 1 ust. 2 tej ustawy, naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 upzp oraz naruszenie art. 107 § 3 Kpa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00