Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 września 2018 r., sygn. I SA/Wa 2051/17
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie WSA Joanna Skiba WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2018 r. sprawy ze skarg B. M. oraz J. M., Z. M. i B. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi
Uzasadnienie
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] września 2017 r. nr [...] uchylił decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r. nr [...] i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P. Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa z [...] stycznia 1970 r. nr [...] o przejęciu na własność Państwa opuszczonej nieruchomości rolnej, położonej we wsi Z. gmina [...] o pow. [...] ha, stanowiącą własność małżonków W. M. i T. M.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:
Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P. decyzją z [...] stycznia 1970 r., na podstawie art. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz.U. Nr 39, poz. 174 ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa", i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 39, poz. 198), powoływanego dalej jako "rozporządzenie z 1961 r.", orzekł o przejęciu na własność Państwa przedmiotowego gospodarstwa rolnego. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że właściciel ani też żaden z jego następców prawnych nie użytkuje osobiście nieruchomości. Grunty wchodzące w skład gospodarstwa w większej części nie są poddawane właściwym zabiegom agrotechnicznym.
B. M. wnioskiem z 20 marca 2001 r., uzupełnionym w dniu 7 listopada 2003 r., wystąpił o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji wskazując, że gospodarstwo nie zostało opuszczone, ponieważ uprawiane było przez użytkownika - S. C. Wnioskodawca podkreślił, że osobiście nadzorował prawidłowe funkcjonowanie gospodarstwa, którego po śmierci rodziców (W. i T. M.) był współwłaścicielem.
