Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. II SA/Ol 819/18

Ochrona środowiska

Dnia 26 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Spółdzielczej Mleczarni na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań na realizację przedsięwzięcia oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt administracyjnych wynika, że decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy z dnia "[...]" r. o odmowie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie oczyszczalni ścieków dla zakładu Spółdzielczej Mleczarni, na działce nr "[...]", obręb nr "[...]", gmina M., powiat e.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że zgadza się ze stanowiskiem organu I instancji, iż zamierzenie nie jest zgodne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wyjaśniono, że w myśl art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1405 ze zm., dalej jako: "u.u.i.ś.") właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony. Wskazano na obowiązującą uchwałę Rady Miejskiej z dnia 28 lipca 2011 r, nr "[...]" w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego miasta M., dalej jako: "m.p.z.p.". Kolegium stwierdziło, że wnioskowany teren znajduje się w obrębie jednostki urbanistycznej oznaczonej symbolem B.42P - teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Zgodnie z § 17 ust. 46 pkt 11 ppkt 3 m.p.z.p. dla tego terenu przyjęto, że odprowadzenie ścieków winno odbywać się do kanalizacji sanitarnej. Kolegium wskazało, że istota sporu dotyczy interpretacji pojęcia "kanalizacji sanitarnej", dlatego postanowiło wystąpić do Rady Miejskiej o wykładnię autentyczną przytoczonego przepisu. W odpowiedzi na powyższe Rada Gminy - przy piśmie z dnia 24 sierpnia 2018 r. przekazała opinię urbanistyczną autora planu, który wyjaśnił, że omawiany teren wchodzi w skład wyznaczonej aglomeracji M., która była również wyznaczona w okresie sporządzania planu miejscowego, w związku z tym istnieje obowiązek realizacji systemów kanalizacji zbiorczej zakończonych oczyszczalnią ścieków w M. Miasto M w trakcie opracowywania planu miejscowego posiadało już oczyszczalnię ścieków, do której poprzez system kanalizacji sanitarnej odprowadzane były ścieki z omawianego terenu. W związku z tym, ustalenie "odprowadzenie ścieków do kanalizacji sanitarnej" oznacza odprowadzenie ścieków z omawianego terenu do systemów kanalizacji sanitarnej zakończonych istniejącą gminną oczyszczalnią ścieków, jak w stanie istniejącym. Na omawianym terenie nie przewiduje się innego odprowadzenia ścieków, gdyby tak zakładano, w planie miejscowym wyznaczony byłby teren infrastruktury technicznej - urządzeń kanalizacji, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oznaczony symbolem K lub P/K, lub P,K, albo w ustaleniach dotyczących tego terenu dopuszczono by możliwość budowy oczyszczalni ścieków, które to ustalenie byłoby przedmiotem rozważań w prognozie oddziaływania ustaleń projektu planu miejscowego na środowisko; projekt z takimi ustaleniami podlegałby uzgodnieniom i wyłożeniu do publicznego wglądu. Autor opinii wskazał nadto, że opracowując plan miejscowy oraz tworząc ustalenia w zakresie odprowadzenia ścieków w obszarze planu miejscowego brano pod uwagę zapisy ustaw i rozporządzeń, m.in. ustawę z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (w szczególności art. 5 ust. 1 i 2), ustawę Prawo wodne (zgodnie z art. 86 ust.1. aglomeracje o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 2000 powinny być wyposażone w systemy kanalizacji zbiorczej dla ścieków komunalnych), ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (art. 5 ust. 1 - przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ma obowiązek zapewnić zdolność posiadanych urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych do realizacji dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody i odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny, a także zapewnić należytą jakość dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków.) Mając powyższe na uwadze Kolegium uznało, że sporny zapis planu oznacza odprowadzanie ścieków