Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. I SA/Wr 1188/18
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk, Protokolant: asystent sędziego Michał Kowalczyk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
1. Postępowanie przed organami podatkowymi i sądem administracyjnym.
1.1. Przedmiotem skargi M. K. (dalej: Strona/ Skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy/ organ podatkowy drugiej instancji) z dnia [...] września 2018r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] listopada 2016r. nr [...] określającą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za miesiące: styczeń 2013r. w wysokości 9.042 zł; luty 2013r. w wysokości 10.557 zł; maj 2013r. w wysokości 8.773 zł; czerwiec 2013r. w wysokości 1.586 zł; lipiec 2013r. w wysokości 8.323. zł; sierpień 2013r. w wysokości 11.273 zł; wrzesień 2013r. w wysokości 2.285 zł; październik 2013r. w wysokości 5.510 zł i grudzień 2013r. w wysokości 12.765 zł oraz uchylającą decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w zakresie dotyczącym rozliczenia w podatku od towarów i usług za miesiące: marzec 2013r., kwiecień 2013r. i listopad 2013r. i określającą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za marzec 2013r. w wysokości 4.751 zł, za kwiecień 2013r. w wysokości 2.270 zł i listopad 2013r. w wysokości 6.792 zł.
1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w 2013 r. Strona prowadziła w J. pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą A. W toku prowadzonego postępowania podatkowego przez organ podatkowy pierwszej instancji w zakresie rozliczenia VAT za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. wykazano szereg nieprawidłowości zarówno po stronie podatku naliczonego, jak i podatku należnego. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził nieprawidłowości po stronie podatku naliczonego m.in. w związku z nie wykazaniem w październiku i listopadzie 2013 r. nabycia towarów na podstawie faktur wystawionych przez zagranicznego kontrahenta (wewnątrzwspólnotowe nabycie). Organ ten ustalił również, że w ewidencjach prowadzonych za miesiące od stycznia do czerwca oraz od sierpnia do grudnia 2013 r. Strona wykazała nieprawidłową podstawę opodatkowania oraz VAT z tytułu importu usług, w związku z tym wykazała nieprawidłową kwotę podatku naliczonego (zawyżoną lub zaniżoną), którą zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT) stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca. Organ podatkowy pierwszej instancji uznał także, że należności przyjęte do rozliczenia z faktur VAT jakie wystawili - B S.A. z/s we W., C S.A. z/s we W. oraz D S.A. (tytułem opłat manipulacyjnych, opłat za monity, za udzielenie informacji organom ścigania, za wezwanie do zapłaty, za wznowienie umowy) mają charakter rekompensaty za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, a zatem nie mieszczą się w katalogu czynności o jakich mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, tym samym Stronie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o wskazany w ww. fakturach podatek naliczony na podstawie 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Dodatkowo organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że 111 spośród 122 faktur mających dokumentować zakup paliwa na stacji E S.A. w B. oraz 121 faktur spośród 361 faktur zakupu paliwa na stacji paliw F nie dokumentowało rzeczywistych transakcji gospodarczych, a zatem wymienione faktury nie mogły stanowić podstawy do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT.
