Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 marca 2019 r., sygn. I SA/Sz 1032/18
Interpretacje podatkowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Sędzia WSA Elżbieta Woźniak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi T. B. na interpretację indywidualną Wójta Gminy z dnia 8 października 2018 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Wójta Gminy na rzecz skarżącego T. B. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną w sprawie interpretacją indywidualną z dnia 8 października
2018 r. nr [...] Wójt Gminy uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez T. B. (dalej: "skarżący") we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości za 2017 r.
Z przesłanych przez organ akt, wynika następujący stan faktyczny sprawy.
W dniu 27 lipca 2018 r. skarżący zwrócił się do organu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości
za 2017 r.
We wniosku przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Skarżący prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą Zakład Gastronomiczny T. B.. Wraz z bratem R. B., skarżący jest współwłaścicielem w udziale [...] części nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu
nr [...] o obszarze [...] ha, położoną w M. przy ul. [...] B, którą nabył jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa pod nazwą "[...]" wraz
z częściami składowymi, środkami trwałymi i infrastrukturą. Skarżący ww. nieruchomość nabył do majątku prywatnego, nie wykazywał budynków w księgach i nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Na działalność gospodarczą planował przeznaczyć tylko część nieruchomości. Opisana w akcie notarialnym "zorganizowana część przedsiębiorstwa" według skarżącego w rzeczywistości stanowiła grunt i opuszczone budynki, ponieważ poprzedni właściciel nie wykonywał tam działalności gospodarczej przez okres co najmniej 2 lat przed momentem zbycia.
