Wyrok WSA w Opolu z dnia 30 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Op 223/19

Oświata

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi A. K. na zarządzenie Wójta Gminy [...] z dnia 10 kwietnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły 1) stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia w całości, 2) zasądza od Gminy [...] na rzecz skarżącego A. K. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A. K. jest zarządzenie Wójta Gminy [...] (dalej też: organ, Wójt) z 10 kwietnia 2019 r, nr [...] w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. [...] w [...].

Powyższy akt z zakresu administracji publicznej wydano w następujących okolicznościach faktycznych i stanie prawnym.

Zawiadomieniem Prokuratury Rejonowej w [...] z 27 czerwca 2018 r. Wójt Gminy [...] został powiadomiony jako organ reprezentujący pokrzywdzona Szkołę Podstawową w [...] o przesłaniu do Sądu Rejonowego w [...] aktu oskarżenia przeciwko A. K., pełniącemu obowiązki dyrektora tej szkoły, o czyn z art. 271 § 1 i inne K.k.

Oskarżony A. K. stanął pod zarzutem, iż:

1. w dniu 27 czerwca 2016 r. w [...], woj. [...], jako funkcjonariusz publiczny - Dyrektor Gimnazjum im. [...] w [...], pozytywnie rozpatrzył, złożony przez siebie w dniu 22 czerwca 2016 r. wniosek o dofinansowanie na wczasy zorganizowane we własnym zakresie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych działającego przy (byłym - przypis Sądu) Gimnazjum im. [...] w [...], w którym poświadczył nieprawdę, co do okoliczności mających istotne znaczenie prawne, podając w tymże wniosku nieprawdziwe dane, w postaci rzekomo poniesionych kosztów za wyżywienie i przejazd, których to faktycznie nie poniósł, ponieważ rezygnował z wycieczki organizowanej przez biuro podróży do [...] [...] w [...], w wyniku czego uzyskał korzyść majątkową w kwocie 307,13 złotych, tj. o czyn z art. 271 § 1 i § 3 K.k.;