Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2020 r., sygn. VII SA/Wa 2673/19
Budowlane prawo
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Protokolant spec. ec. Joanna Piątek-Macugowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2019 r. znak [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] październik 2019 r., znak: [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpatrzeniu odwołania A. S., reprezentowanego przez radcę prawnego B. R., od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] maja 2019 r., znak: [...], w przedmiocie nakazu rozbiórki - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie organu I instancji.
W uzasadnieniu podjętego orzeczenia organ wskazał, że pismem z [...] sierpnia 2016 r. A. S. zgłosił Staroście [...] zamiar wykonania robót budowlanych polegających na budowie zbiornika wodnego małej retencji - zbiornik ziemny otwarty o objętości 25 tys. m3 zapobiegający okresom suszy na własnych polach uprawnych w miejscowości R., gm. D., na działce o nr ew. [...], obr. [...] R.. Decyzją z [...] sierpnia 2016 r., znak: [...], Starosta [...] wniósł sprzeciw w sprawie ww. zgłoszenia. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r., znak: [...]. W wyniku rozpoznania skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 8 listopada 2017 r., sygn. akt II SA/Bd 426/17, stwierdził nieważność ww. decyzji Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z [...] sierpnia 2016 r., z powodu naruszenia przepisów o właściwości. Sąd wskazał, że z uwagi na przedmiot zgłoszenia, właściwy do rozpoznania przedmiotowej sprawy w pierwszej instancji nie był starosta, lecz wojewoda. Co prawda nie ustalono w sposób bezdyskusyjny funkcji planowanego obiektu (na co wpływ miała m. in. postawa inwestora, unikającego jasnej deklaracji w tym przedmiocie), to jednak zdaniem Sądu nawet jeżeli nie stanowi on urządzenia melioracji wodnej podstawowej, to z całą pewnością stanowi obiekt służący kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z nich, co w obu przypadkach przesądza właściwość wojewody do rozpatrzenia wniesionego zgłoszenia.
