Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 października 2020 r., sygn. III SA/Wa 2712/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2020 r. sprawy ze skargi Spółdzielni "J." z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za listopad 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z 4 listopada 2019 r. Spółdzielnia J. Zakład Pracy Chronionej z siedzibą w K. (dalej: "Skarżąca", "Strona") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej: "Organ odwoławczy") z [...] października 2019 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON") za listopad 2013 r.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

1.1. Decyzją z [...] listopada 2018 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "Organ pierwszej instancji") określił wysokość zobowiązania Strony za listopad 2013 r. z tytułu wpłat na PFRON w związku z niezgodnym z ustawą wykorzystaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w wysokości 245.679 zł.

1.2. Od ww. decyzji Skarżąca złożyła odwołanie, wnosząc o jej uchylenie w całości. Zaskarżonej decyzji zarzuciła "błędne wyliczenie kwot "niewłaściwego wykorzystania ZFRON". Strona wskazała, że Organ pierwszej instancji wyliczenie sankcji oparł na stanie rachunku bankowego na dzień 31 grudnia 2007 r., który z kolei wyraża wpływy i wydatki ZFRON w okresach sprzed 1 stycznia 2007 r. natomiast kontrola Urzędu Skarbowego nie obejmowała okresu przed 1 stycznia 2007 r. W ocenie Strony Organ pierwszej instancji w trakcie postępowania oparł się wyłącznie na protokole i materiałach przygotowanych przez Urząd Skarbowy w K., a nie dokonał własnego badania. Ponadto Strona podniosła, że przedstawione w decyzji wyliczenia obejmują okres inny niż okres, który stanowił przedmiot kontroli.