Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 listopada 2020 r., sygn. I SA/Gd 547/20

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 listopada 2020 r. sprawy ze skargi D. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 maja 2020 r., nr SKO [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 maja 2020 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze- dalej jako "SKO", działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm. - dalej jako "O.p."), art. 4, art. 6 ust. 1 i art. 12 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 333 - dalej jako "u.p.r."), art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019, poz. 1170 - dalej jako "u.p.o.l."), art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2020 r. poz. 276 - dalej jako "u.p.g.k."), po rozpoznaniu odwołania D.L. - dalej jako "Skarżący" od decyzji Burmistrza Gminy (dalej jako "Burmistrz") z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy:

Decyzją z dnia 23 grudnia 2019 r. Burmistrz ustalił należne od Skarżącego łączne zobowiązanie pieniężne w kwocie 403 zł obejmujące podatek rolny w kwocie 403 zł i podatek od nieruchomości w kwocie 0,00 zł należny za 2016. W ocenie Burmistrza, przedmiotem opodatkowania są użytki rolne o powierzchni 7,5681 ha (do opodatkowana powierzchnia przeliczeniowa 2,9965 ha), nieużytki o powierzchni 429 m2 oraz podatek od nieruchomości w wysokości 0,00 zł.

W wniesionym odwołaniu Skarżący zarzucił organowi pierwszej instancji oszustwo podatkowe z uwagi na to, że organ za 2018 i 2019 nie uwzględnił tego, że sprawa jest bezprzedmiotowa, bowiem żądano zapłacenia podatku od A. L., która tych gruntów nie posiadała. Organ posiada złożoną przez Skarżącego informację o gruntach i mają ona wpływ na wynik sprawy. Skarżący wniósł o uchylenie decyzji, a uzasadniając swoje stanowisko wyjaśnił, że A. L. zmarła i w stosunku do niej zobowiązanie podatkowe nie istnieje i z tego względu obciąża Skarżącego, który nie widzi jednak podstaw do płacenia podatku, który został już uregulowany. Skarżący posiada upomnienie adresowane do A. L. dotyczące zobowiązania podatkowego za 2016 i 2017 r. i uważa, że organ pierwszej instancji kolejny raz usiłuje obciążyć go tym podatkiem.