Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 września 2021 r., sygn. II SA/Po 862/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Jan Szuma po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 września 2021 r. sprawy ze skarg J. M. i M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2020 r. Nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargi

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] Prezydent Miasta K., działając na podstawie art. 50 ust. 1 i art. 51 ust. 1 pkt 2 oraz art. 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 293 z późn. zm. dalej u.p.z.p.) oraz art. 104 i art. 107 Kodeksu Postępowania Administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020r. poz.256 z późn. zm. dalej k.p.a.), ustalił na rzecz spółki P. sp. z ograniczoną odpowiedzialnością w W. lokalizację inwestycji celu publicznego polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] (stalowy maszt telekomunikacyjny o wysokości maksymalnej 53m wraz z antenami rozsiewczymi oraz urządzeniami nadawczo-odbiorczymi i transmisyjnymi), na działce nr [...] przy ul. [...] w K..

Z uzasadnienia decyzji wynika, że organ I instancji dwukrotnie odmawiał ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzjami: z dnia [...] października 2019 r. nr [...] i z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...]. Obie decyzje również dwukrotnie były uchylane przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (decyzja z [...] grudnia 2019 r. nr [...], decyzja z [...] kwietnia 2020 r. nr [...]), z uwagi na: niezbadanie przez organ kwestii dostępności miejsc dla ludzi, kumulowania oddziaływania promieniowania z inną stacją bazową, zbadania jaka zabudowa może powstać w przyszłości, czy na obszarze tym występuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz czy dla tych terenów zostały wydane warunki zabudowy i jakiej treści. Kolegium wskazało też, że należy przeanalizować jaką maksymalną wysokość miałyby budynki mieszkalne na tym obszarze w wydawanych w przyszłości decyzjach o warunkach zabudowy.