Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. II SA/Sz 808/21

Opłaty administracyjne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 listopada 2021 r. sprawy ze skargi Gmina G. na postanowienie Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G., działając na podstawie art. 49b ust. 4 i ust. 5, art. 59g i art. 59f ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2020 r., nr [...] ustalił Gmina G. opłatę legalizacyjną w wysokości [...] zł, z tytułu samowolnego wybudowania odcinka sieci kanalizacji sanitarnej na terenie działki oznaczonej nr ew. [...] przy ul. [...] w G. bez wymaganego zgłoszenia.

Gmina G. wniosła od ww. postanowienia zażalenie podnosząc zarzut błędnego uznania Gmina G. za inwestora, gdy w rzeczywistości inwestorami budowy sieci byli właściciele poszczególnych nieruchomości. Żaląca się Gmina wskazała, odwołując się do przepisu art. 49 Kodeksu cywilnego, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Zatem osoba, która poniosła koszty budowy tych urządzeń, jest ich właścicielem. W dacie wybudowania urządzeń przepis art. 49 K.c. obowiązywał wprawdzie w innym brzmieniu, jednak wówczas obowiązujące prawo stanowiło, że urządzenia przesyłowe nie stanowią części składowych gruntu, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu. W ocenie Gminy, okoliczność faktycznego włączenia urządzenia do sieci określonego przedsiębiorcy nie przesądza jeszcze o wyłączeniu tego urządzenia z zakresu własności nieruchomości gruntowej.