Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. III SA/Kr 347/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Katarzyna Marasek-Zybura (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2022 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków - Śródmieście Zachód w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 3 stycznia 2022 r. nr SKO.NP/4115/545/2021 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz radcy prawnego T. D. - tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 3 stycznia 2022 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej k.p.a.) i art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111, dalej: u.ś.r.), po rozpoznaniu odwołania J. K. (dalej: skarżący), od decyzji Prezydenta Miasta Tarnowa z dnia 29 listopada 2021 r. znak: DŚRDM-5202-134/21 o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skarżący zwrócił się z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką K. K. Z dołączonego do wniosku orzeczenia z dnia 29 lipca 2003 r. wynika, że matka skarżącego została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności. Niepełnosprawność datuje się od 1978 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od czerwca 2003 r. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że matka skarżącego z powodu wieku i stanu zdrowia nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji. Opiekę nad nią sprawuje skarżący, który dozuje i podaje leki, zmienia pampersy, pomaga podczas czynności higienicznych, przygotowuje posiłki, sprząta, pierze, robi zakupy, opłaca rachunki, umawia wizyty lekarskie, załatwia sprawy urzędowe. Po zachorowaniu na COVID stan matki skarżącego bardzo się pogorszył. We wrześniu poprzedniego roku, z powodu nasilonych zawrotów głowy matka skarżącego upadła i złamała miednicę. Od wypadku jest osobą leżącą. Skarżący, podczas ostatniego wywiadu środowiskowego, został poinformowany o możliwości wypożyczenia specjalistycznego łóżka oraz materaca, uznał jednak, że nie ma takiej potrzeby. Jak ustalił organ, skarżący jest osobą bierną zawodowo, nie posiada prawa do świadczenia przedemerytalnego, renty, czy zasiłku stałego. Nie pracuje od 1989 r.