Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 18 maja 2023 r., sygn. I SA/Go 346/22

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędzia WSA Damian Bronowicki (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2023 r. sprawy ze skargi T J.N. spółki jawnej na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 rok 1. Uchyla zaskarżoną decyzję w całości. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 4116 (cztery tysiące sto szesnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

T J.N. spółka jawna (dalej jako "Spółka", Skarżąca") wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej również jako "Kolegium", "organ odwoławczy") z dnia [...] czerwca 2022r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza (dalej jako "organ I instancji") z dnia [...] października 2021r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 rok.

Z akt wynika następujący stan faktyczny:

Skarżąca Spółka złożyła 4 lutego 2020 r. deklarację na podatek od nieruchomości. Następnie w dniu 20 kwietnia 2021 r. dokonała korekty ww. deklaracji, poprzez zmniejszenie powierzchni budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, w efekcie samodzielnego dokonania pomiaru powierzchni użytkowych budynków położonych na działkach nr [...]. Jednocześnie wskazała, że w momencie nabycia ww. działki były zabudowane jedynie budynkiem biurowym, garażowym, warsztatem i stacją paliw. Zatem już wtedy istniała rozbieżność między rzeczywistym stanem ww. działek a ewidencją budynków prowadzoną przez Starostwo Powiatowe, czego jednak Spółka nie była świadoma, bowiem przy podpisywaniu umowy sprzedaży nie został jej przedstawiony wypis z ewidencji budynków. Poza tym pozostałość po budynku będącym pierwotnie warsztatem (obiekt o numerze ewidencyjnym [...]), pozostałość po mniejszym warsztacie (obiekt o numerze ewidencyjnym [...]) oraz pozostałość po stacji paliw (obiekt o numerze ewidencyjnym [...], która nie posiadała jakichkolwiek ścian i dachu, w latach 2016-2020 nie stanowiły budynków w myśl ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż z racji upływu czasu oraz degradacyjnego działania warunków atmosferycznych elementy konstrukcyjne ww. obiektów uległy zawaleniu. W związku z tym, w ocenie skarżącej, ewidencja budynków w tym przedmiocie jest nieaktualna i nie może stanowić podstawy dla ustalenia przez organ wartości powierzchni użytkowej budynków, a ponadto w 2021 r. Spółka dokonała rozbiórki ww. obiektów.