Podwójne standardy wyceny szkód infrastruktury telekomunikacyjnej

Kosztorysowanie robót budowlanych realizowanych podczas usuwania awarii lub uszkodzenia infrastruktury telekomunikacyjnej jest dobrze usystematyzowane i ugruntowane w praktyce budownictwa telekomunikacyjnego. Problematycznym zjawiskiem jest jednak sytuacja, w której metoda kosztorysowania zastosowana przy rozliczeniu z wykonawcą jest inna niż metoda przyjęta do wyceny przy roszczeniu o naprawienie tej szkody.

Zastosowanie podwójnych standardów kosztorysowania prowadzi zazwyczaj do ustalenia dwóch różnych wycen, co do zasady zgodnych ze standardami kosztorysowania, jednak sprzecznych z normami prawnymi definiującymi obowiązek naprawienia szkody przez sprawcę.

Infrastruktura telekomunikacyjna jest obecnie najbardziej dynamicznie rozwijającą się infrastrukturą przesyłową w Polsce, stymulowaną do rozwoju potrzebami operatorów, płynącymi z wdrożenia nowych usług szerokopasmowych. Finansowanie tego przedsięwzięcia wspierane jest środkami unijnymi dysponowanymi w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa (POPC). POPC przy środkach rzędu kilku mld zł ma na celu wyeliminowanie z mapy Polski obszarów wykluczonych z dostępu do szerokopasmowych usług telekomunikacyjnych i ujednolicenie dostępu do tych usług bez względu na miejsce zamieszkania. Efektywność tego projektu oraz inwestycji operatorów widać po krzywej wzrostu łącznej długości linii światłowodowych w Polsce¹.

Uszkodzenia infrastruktury telekomunikacyjnej

Przy tak rozległych sieciach przesyłowych jak telekomunikacyjna zjawiskiem normalnym, jednak zawsze niespodziewanym, jest awaria lub uszkodzenie linii przesyłowej wywołane czynnikami niezależnymi, tzw. siłą wyższą lub ingerencją człowieka. Uszkodzenia spowodowane ingerencją człowieka są zdecydowanie częstszym zjawiskiem, na które składają się akty wandalizmu, kradzieży. Są również efektem realizacji innych robót budowlanych. Z kradzieżami i dewastacjami właściciele infrastruktury skutecznie uporali się w ramach działania „Memorandum na rzecz przeciwdziałania zjawiskom kradzieży i dewastacji infrastruktury”. W rezultacie tego przedsięwzięcia w samej tylko branży telekomunikacyjnej liczba incydentów dewastacji i kradzieży infrastruktury spadła z blisko 11 tys. w 2012 r. do niespełna 2 tys. w 2016 r..