1. Wymagane kwalifikacje zawodowe
Potrzeba nauki i dokształcania dotyczy zarówno osób mających już status pracownika jednostek pomocy społecznej, jak również tych, które chciałyby takim pracownikiem zostać. Ponadto osoby te muszą wykazać się określonymi, w zależności od stanowiska, kwalifikacjami.
Wymagania kwalifikacyjne zależą od charakteru wykonywanej pracy. W ramach pomocy społecznej mamy do czynienia z następującymi grupami zawodowymi:
● pracownicy socjalni,
● asystenci rodziny,
● wychowawcy i pracownicy pedagogiczni oraz
● pracownicy administracyjni i obsługi.
Każda z tych grup ma swoje odrębne wymagania kwalifikacyjne.
Podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie pracy w jednostkach pomocy społecznej jest ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej: ustawa o pomocy społecznej). Przepisy tej ustawy nie określają jednak w sposób wyczerpujący kwestii związanych z kwalifikacjami zatrudnianych pracowników. Szczegółowe wymagania dotyczące wykształcenia i przygotowania do zawodu wynikają z przepisów rozporządzeń stanowiących akty wykonawcze do ustawy o pomocy społecznej, jak również z przepisów innych ustaw, tj.:
● ustawy z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (dalej: ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej) oraz
● ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej: ustawa o pracownikach samorządowych).
1.1. Pracownicy socjalni
Pracownicy socjalni stanowią podstawową grupę pracowników pomocy społecznej. Zatrudniani są we wszystkich rodzajach jednostek pomocy społecznej. Ustawa o pomocy społecznej precyzyjnie określa wymagania dotyczące wykształcenia, uprawniające do wykonywania zawodu pracownika socjalnego. Może nim być osoba, która spełnia co najmniej jeden z wymienionych warunków:
1) posiada dyplom ukończenia kolegium pracowników służb społecznych;
2) ukończyła studia wyższe na kierunku praca socjalna;
3) do 31 grudnia 2013 r. ukończy studia wyższe o specjalności przygotowującej do zawodu pracownika socjalnego na jednym z kierunków:
