Wpływ inwestycji budowlanej i drogowej na zanieczyszczenia rzek

Na terenie dużych miast obserwuje się coraz większe zagospodarowywanie okolic rzek nie tylko w celach rekreacyjnych i odpoczynku mieszkańców, ale także z uwagi na rozwój infrastruktury komunikacyjnej oraz budownictwa mieszkaniowego. Może to powodować sytuacje, na skutek których z placu budowy dostaną się do rzeki różne substancje i materiały mogące negatywnie oddziaływać na środowisko i jakość wody. W przypadku zaistnienia takiego zdarzenia rolą gminy jest zminimalizowanie jego skutków.

Status prawny rzek

Zgodnie z art. 211 ustawy - Prawo wodne (dalej: p.w.), śródlądowe wody płynące stanowią własność Skarbu Państwa. Przez śródlądowe wody płynące rozumie się cieki naturalne oraz źródła, z których te cieki biorą początek, jeziora oraz inne naturalne zbiorniki wodne o ciągłym albo okresowym naturalnym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych, sztuczne zbiorniki wodne usytuowane na wodach płynących oraz kanały (art. 22 p.w.). W stosunku do śródlądowych wód płynących prawa właściciela wykonuje państwowa osoba prawna - Wody Polskie (art. 212 ust. 1 i 239 p.w.).

Decyzja środowiskowa

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia (tzw. decyzja środowiskowa) jest wydawana na rzecz podmiotów prowadzących inwestycję przed wydaniem pozwolenia na budowę, tudzież decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (rozdział 3 dział V ustawy z 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko; dalej: u.u.i.ś.). Powyższą decyzję należy wydać również przed dokonaniem zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych i zgłoszenia sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, a także przed podjęciem uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej i inwestycji towarzyszących. Decyzja środowiskowa ma na celu uregulowanie czynników szkodliwych w tym emisji niebezpiecznych substancji do środowiska (art. 71 u.u.i.ś), a także negatywnego wpływu na krajobraz, rośliny i zwierzęta na obszarze inwestycji (w szczególności na gatunki prawem chronione).