Awaryjne zarządzanie wodami płynącymi szczególnie w sytuacji gdy na rzece znajdują się budowle hydrotechniczne

Jesienna powódź w dolnym biegu Odry wymaga przyjrzenia się przepisom dotyczącym awaryjnego zarządzania wodami płynącymi, a szczególnie w sytuacji gdy na rzece znajduje się budowla posadowiona w celu użycia wody do energetyki czy to poprzez napędzanie urządzeń czy do ich chłodzenia. 

Zgodnie z § 3 pkt 1) rozporządzenia Ministra Środowiska z 20 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle techniczne i ich usytuowanie (dalej: Rozporządzenie) przez budowle hydrotechniczne rozumie się:

budowle wraz z urządzeniami i instalacjami technicznymi z nimi związanymi, służące gospodarce wodnej oraz kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z nich, w tym: zapory ziemne i betonowe, jazy, budowle upustowe z przelewami i spustami, przepusty wałowe i mnichy, śluzy żeglugowe, wały przeciwpowodziowe, siłownie i elektrownie wodne, ujęcia śródlądowych wód powierzchniowych, wyloty ścieków, czasze zbiorników wodnych wraz ze zboczami i skarpami, pompownie, kanały, sztolnie, rurociągi hydrotechniczne, syfony, lewary, akwedukty, budowle regulacyjne na rzekach i potokach, progi, grodzie, nadpoziomowe zbiorniki gromadzące substancje płynne i półpłynne, porty, baseny, zimowiska, pirsy, mola, pomosty, nabrzeża, bulwary, pochylnie i falochrony na wodach śródlądowych, przepławki dla ryb.