Finanse publiczne. Komentarz do ustawy - art. 8

[Zakres regulacji] Omawiany przepis wskazuje na zasadę formalizmu, jaka obowiązuje przy tworzeniu jednostek sektora finansów publicznych. Ma to swoje źródło w zasadzie legalizmu wyrażającej się w formule, że organom administracji można tylko tyle, na ile pozwalają im na to przepisy prawa. Zasada ta ma także zastosowanie do form prawnych właściwych dla funkcjonowania tego sektora życia publicznego.

Ustawodawca wyznacza i wyraźnie wskazuje, jakie formy tworzenia i funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych są prawnie dopuszczalne. Oznacza to, że jednostki sektora finansów publicznych nie mogą tworzyć i prowadzić działalności w innych - nieprzewidzianych przepisami art. 9-32 u.f.p. i przepisami szczególnymi - formach działalności. Ustawodawca zdecydował się na swoistego rodzaju dychotomiczny podział podstaw prawnych właściwych funkcjonowaniu jednostek tego sektora. Wyznacza to w pewien sposób rangę przepisów ustawy o finansach publicznych jako swoistego rodzaju kodeksu finansów publicznych, który reguluje wszystkie najważniejsze i właściwe temu sektorowi formy jego funkcjonowania.

Analizując zapisy art. 8 u.f.p., należy wskazać, że sektorem finansów publicznych rządzą dwie reguły właściwe działaniu jednostek sektora finansów publicznych. Po pierwsze, ustalenie wyraźnego katalogu form prawnych właściwych jednostkom sektora finansów publicznych, czyli jednostki tego sektora mogą funkcjonować jako formy przewidziane w ustawie o finansach publicznych (np. jednostki budżetowe lub w pozostałych przepisach dotyczących tej materii, np. spółki komunalne).