Dotacja z PFRON nie zawsze wyklucza wsparcie od starosty
Wypracowany zysk netto spółek kapitałowych może być przeznaczony m.in. na dywidendę dla wspólników. „Wypłata” zysku może nastąpić nie tylko w formie pieniężnej, ale także niepieniężnej, np. poprzez przekazanie wspólnikom środków trwałych, zapasów itp. W publikacji omówione zostały kwestie zasad i podatkowego rozliczenia wypłaty dywidend. Przedstawiono również ewidencję księgową w spółkach wypłacających
W poprzednim miesiącu przedstawiliśmy ogólne zasady umów leasingowych. W bieżącym numerze pokażemy, jak ująć umowy leasingowe uznawane za leasing finansowy w księgach korzystającego i finansującego.
Jednostka prowadząca księgi rachunkowe powinna kierować się zasadami rachunkowości. Jedną z nich, szczególnie ważną w obecnym czasie, jest zasada kontynuowania działalności.
Jedną z form pomocy przedsiębiorcom w ramach tzw. tarczy antykryzysowej jest zwolnienie lub częściowe zwolnienie z opłacania za pracowników składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych. W związku z tym pracodawcy mają wątpliwości, czy w związku ze skorzystaniem przez
Jednostki gospodarcze prowadzące działalność codziennie dokonują wielu operacji gospodarczych mających wpływ m.in. na sytuację materialną i finansową jednostki.
Ustalenie zmiany stanu produktów dla celów sporządzenia rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym często sprawia kłopoty. Pojawiają się pytania, jak ująć w rachunku zysków i strat takie transakcje, jak np. przekazanie własnych wyrobów gotowych do sklepów własnych, lub jak przyjąć do ewidencji wyroby gotowe jako środek trwały.
Przedsiębiorstwa częściej zawierają umowy leasingu, niż wybierają kredyt bankowy. Jest to zdecydowanie korzystniejsze i tańsze źródło finansowania. W wielu przypadkach, w szczególności z powodu różnych uproszczeń w prawie bilansowym oraz ich uwarunkowań, powoduje to wątpliwości, jak daną umowę prawidłowo wykazać w księgach.
Niektóre jednostki dokonują po sezonie (np. po okresie letnim czy jesiennym) obniżki cen towarów, których sprzedaż jest trudna do realizacji ze względu na sezonowość. Wówczas w zależności od przyjętej metody wyceny towarów jednostka dokonuje w księgach rachunkowych odpowiednich korekt.
W myśl przepisów o rachunkowości niektóre aktywa i pasywa mogą być (a według rozporządzenia o instrumentach finansowych - powinny być) wyceniane nie rzadziej niż na dzień bilansowy według skorygowanej ceny nabycia. W niniejszym artykule zaprezentowane są aktywa i pasywa, których dotyczy taka wycena, oraz w jaki sposób ustalić skorygowaną cenę nabycia i jakich należy dokonać zapisów w księgach rachunkowych
Sposób ewidencji rabatów w księgach rachunkowych zależy od momentu, kiedy jednostka otrzyma fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający rabat przyznamy za zakupione towary lub materiały.
Tematyka instrumentów finansowych jest bardzo istotna w kontekście zamknięcia roku, gdyż oprócz dokonania wyceny ważne jest także odpowiednie sklasyfikowanie instrumentów finansowych do właściwych kategorii, bo od tego zależy metoda ich wyceny. Aby więc dokonać odpowiedniego ich przyporządkowania do poszczególnych kategorii, należy zapoznać się z poszczególnymi definicjami i pojęciami związanymi z
Wycena instrumentów pochodnych odbywa się tak jak wszystkich innych aktywów lub zobowiązań finansowych przeznaczonych do obrotu w wartości godziwej. W wielu przypadkach wycena instrumentów jest o tyle ułatwiona, że są one notowane na regulowanych rynkach giełdowych lub są na nich notowane bazowe instrumenty finansowe, od których wartości jest uzależniona wartość samego instrumentu pochodnego.
Określenie sposobu ewidencji księgowej towarów to zadanie kierownika przedsiębiorstwa. Wybraną metodę należy opisać w przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości. Raz przyjętą metodę wyceny towarów należy - co do zasady - stosować w sposób ciągły w kolejnych okresach sprawozdawczych. Nie należy jej zmieniać w ciągu roku obrotowego. Ewentualna zmiana jest dopuszczalna z początkiem nowego roku i z równoczesnym
Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających m.in. z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych. Zobowiązania te wykazuje się w bilansie jako rezerwy na zobowiązania.
1 listopada 2019 r. weszła w życie ustawa z 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa wprowadzająca). Wdraża ona obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności przy dokonywaniu płatności za nabyte towary i usługi.
Na potrzeby bilansowe koszty generalnie przypisywane są, zgodnie z zasadą memoriału, do okresu, którego dotyczą, niezależnie od terminu ich zapłaty.