Polityka rachunkowości a płynność finansowa
Koniec roku obrotowego to okres, w którym jednostki prowadzące działalność gospodarczą są zobowiązane, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. nr 121, poz. 591 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2001 r. nr 111, poz. 1195), do sporządzenia na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych sprawozdania finansowego, na które składa się: bilans, rachunek zysków i strat oraz informacja
Konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy polega na przekształceniu wierzytelności przysługującej wierzycielowi wobec spółki w udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki. W zależności od tego, czy konstrukcję tę opisujemy ze strony wierzyciela, czy ze strony dłużnika, możemy mówić o konwersji wierzytelności bądź długu.
Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe.
Wielu członków zarządów spółek z o.o. nie zdaje sobie sprawy, jak rozległe obowiązki w zakresie rachunkowości na nich ciążą. Sankcje za ich niedopełnienie mogą być bardzo dotkliwe zarówno dla spółki, jak i osób odpowiedzialnych.
Sprawozdanie finansowe za rok obrotowy 2001 należy sporządzić według zasad określonych w ustawie o rachunkowości przed jej nowelizacją. Wyjątek stanowi zakres jednostek objętych corocznym badaniem sprawozdania finansowego, który już za 2000 r. został znacznie zawężony.
W poprzedniej części zaprezentowaliśmy podstawy sporządzania sprawozdania finansowego, inwentaryzację, problem rozliczania różnic inwentaryzacyjnych.
W tym roku już po raz ostatni jednostki gospodarcze sporządzają sprawozdania finansowe według dotychczasowych przepisów prawa bilansowego, które obowiązywały tylko do 31 grudnia 2001 r., ponieważ 1 stycznia 2002 r. weszła w życie znowelizowana ustawa o rachunkowości.
W poprzedniej części mogliście się Państwo zapoznać z układem bilansu oraz sposobem prezentacji w nim składników aktywów jednostki. Tematem drugiej części artykułu są elementy pasywów.
Informacje zawarte w sprawozdaniach finansowych dokonywanych na koniec okresu obrotowego poddawane są ocenie, którą formułuje się na podstawie analizy finansowej. Jej podstawę stanowią wielkości ekonomiczne wyrażone w jednostkach pieniężnych, zawarte w bilansie, rachunku zysków i strat oraz w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych. Charakteryzują one stan finansowy przedsiębiorstwa oraz wyniki ekonomiczne
Jedną z nowości wprowadzonych od 1 stycznia 2002 r. do ustawy o rachunkowości są zasady ewidencji księgowej instrumentów finansowych. Szczególne trudności sprawia prawidłowe ewidencjonowanie instrumentów pochodnych, czyli opcji oraz kontraktów typu futures i forward.
Fundacje, stowarzyszenia i inne jednostki niebędące spółkami handlowymi oraz nieprowadzące działalności gospodarczej sporządzają swoje sprawozdania finansowe w znacznie uproszczonej formie.
Pracownicy służb finansowo-księgowych, menedżerowie, członkowie władz spółek często zastanawiają się, w jaki sposób szybko i stosunkowo prosto dokonać oceny sytuacji majątkowej, kapitałowej oraz efektywności finansowej przedsiębiorstwa, w którym pracują bądź z którym ich firma zamierza nawiązać współpracę lub wejść w związki kapitałowe (inwestycyjne). W niniejszym tekście postaramy się udzielić odpowiedzi
W wymiarze finansowym podstawowym celem przedsiębiorcy jest osiągnięcie zysku, czyli nadwyżki przychodów nad poniesionymi nakładami (kosztami). Często jednak jest tak, że mimo poczynionych starań nie udaje się osiągnąć pozytywnego efektu i działalność przynosi stratę. Fakt poniesienia straty ma bezpośredni wpływ na wysokość zobowiązania wobec fiskusa - oznacza bowiem, że nie wystąpił dochód, będący
Ustawa o rachunkowości poświęca problematyce kapitałów stosunkowo niewiele miejsca. Nie oznacza to jednak, że odpowiednie ich ewidencjonowanie nie sprawia żadnych problemów. Kluczową rolę odgrywają tu bowiem rozwiązania kodeksu spółek handlowych, które mają wpływ na księgi rachunkowe i sporządzane na ich podstawie sprawozdania finansowe.