Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.542.2025.2.MD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2024 r. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 października 2025 r. (wpływ 20 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobę fizyczną pozostającą w stanie wolnym (panna). Wychowuje Pani dwójkę dzieci:

1.Pierwszym dzieckiem jest A. A urodzona (...) 2012 r. w A. Jej ojciec ogranicza się wyłącznie do płacenia alimentów. Nie uczestniczy w wychowaniu dziecka w żadnej innej formie. Nie podejmuje decyzji wychowawczych, nie bierze udziału w edukacji, leczeniu, ani codziennej opiece. Mieszka 30 km od miejsca zamieszkania córki. Zostało to także obszernie opisane w interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2022 r. znak (...).

2.W kontekście drugiego dziecka, jego ojciec jest Pani partnerem od 8 lat, z którym nie zawarła Pani związku małżeńskiego. Partner od 10 lat mieszka i pracuje za granicą. Do Polski przyjeżdża jedynie co 3-4 miesiące, na kilka dni. Nie prowadzi Pani z ojcem drugiego dziecka wspólnego gospodarstwa domowego, nie posiada wspólnych kont bankowych, ani wspólnych wydatków. Partner okazjonalnie przelewa środki na zakup pampersów czy ubrań dla swojego dziecka, natomiast pozostałe koszty utrzymania córki (wyżywienie, opłaty za mieszkanie, leczenie, codzienną opiekę) ponosi wyłącznie Pani.

Codzienne obowiązki wychowawcze i bytowe wobec obu córek wykonuje Pani samodzielnie.

Zamieszkuje Pani z dziećmi w wynajmowanym przez Panią mieszkaniu. Nie posiada Pani wsparcia od dziadków (a Pani rodziców), gdyż oni oboje pracują. Nie opłaca Pani opiekunki, gdyż poświęciła Pani swoją karierę zawodową (obecnie jest Pani bezrobotną, po skończonym zasiłku dla bezrobotnych), aby zadbać o zdrowie dziewczynek.

B. B urodziła się z (...), .

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Chciałaby Pani skorzystać z preferencyjnego rozliczenia jako samotnie wychowująca dziecko za rok 2024. I także w ten sposób rozliczyła się Pani, niestety nie ma pewności, czy słusznie Pani przysługuje.

W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegała Pani na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu: zasiłku macierzyńskiego (od 1 stycznia 2024 r. do 1 kwietnia 2024 r.), oraz zasiłku dla bezrobotnych (od 9 kwietnia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.).

Pani stan cywilny to panna – w okresie, którego dotyczy wniosek, nadal pozostaje niezmienny.

W okresie, którego dotyczy wniosek, miała Pani ustalone świadczenie wychowawcze tzw. 800+ na obie córki: A. A i B. B.

B. B urodziła się (...) 2023 r. w B.

Ojciec B. B posiada pełnię władzy rodzicielskiej, lecz jej faktycznie nie wykonuje, gdyż na co dzień mieszka i pracuje za granicą.

Decyzje dotyczące dziecka, od dnia jego urodzenia, podejmuje Pani samodzielnie – (...).

Ojciec dziecka, mimo odległości, jest informowany przez Panią o postępach rozwojowych, zna jej potrzeby bytowe, oraz problemy zdrowotne.

Ojciec dziecka nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji. Wybór lekarza rodzinnego, konieczność badań, (...). Wybór przedszkola także Pani podejmie sama.

Ojciec B. B częściowo brał udział w ważnych wydarzeniach w życiu córki, tj. chrzciny z roczkiem (...) 2024 r. Nie przylatuje na święta wielkanocne, nie na wszystkie święta Bożego Narodzenia jest w Polsce, nie przylatuje na zaduszki, ani nie jest obecny na innych uroczystościach rodzinnych.

Ojciec B. B odwiedza dziecko będąc w Polsce. Ojciec dziecka utrzymuje kontakt z córką B. B, dzwoni na wideorozmowy przez komunikator co kilka dni. Podczas pobytu w Polsce ojciec spędza aktywnie czas z córką, w momencie gdy ma takie możliwości czasowe – zabiera wtedy córkę na spacery, basen, czy sale zabaw. W czasie pobytu w Polsce ojciec B. B nocuje u Pani i dzieci.

Córka B. B odwiedziła ojca za granicą. Była tam dwukrotnie. Pierwszy raz, na 14 dni, mając 8 miesięcy – w grudniu 2023 r.. Drugi raz, na 5 dni, w czerwcu 2024 r.

Ojciec B. B przekazuje środki finansowe na utrzymanie córki. Robi przelewy, gdy jest taka potrzeba, czyli jak się do niego Pani zwróci o pomoc finansową. Nie ma ustalonej kwoty ani regularności. Zdarza się także, iż sam robi zakupy: odzieżowe, które Pani odbiera np. w paczkomacie. Bywa tak w momencie, kiedy zgłosi mu Pani, iż przydałoby się kupić, np. kurtkę na jesień, czy buty. Nie jest to regularna pomoc.

W okresie, którego dotyczy wniosek, nie była Pani matką dla innego dziecka, nie wychowywała z innym rodzicem. Jest Pani mamą A. A i B. B, obie córki sama, bez udziału ich ojców, wychowuje Pani na co dzień.

W stosunku do Pani, oraz Pani dzieci nie ma zastosowania art. 30c. Nie dotyczy Pani i dzieci także ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Pragnie Pani zaznaczyć, iż od początku jak się urodziła B. B była Pani mamą na pełnym etacie. Zabierała Pani małą B. B na imprezy szkolne A. A, ogniska, zabierała ją Pani ze sobą na wizyty lekarskie własne, wizyty siostry A. A. Jeździła Pani z nią sama po (...). W późniejszym czasie, (...). Także wszystkim zajmowała się Pani sama(...).

Obecnie córka A.A wymaga od stycznia 2025 r. terapii (...) i także w momentach wyjazdu z nią na terapie zabiera Pani B. B ze sobą. Stara się Pani pogodzić bycie samotną mamą z tyloma obowiązkami i wyjazdami, aby żadnej z dziewczynek niczego nie brakowało, a ich potrzeby były zaspokojone pod każdym względem.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym spełnia Pani warunki do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych jako osoba samotnie wychowująca dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, iż w opisanym stanie faktycznym ma Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci, ponieważ:

1.Spełnia Pani przesłanki ustawowe określone w art. 6 ust. 4c pkt 1 ustawy o PIT – jest Pani osobą niepozostającą w związku małżeńskim.

2.W odniesieniu do pierwszego dziecka – ojciec ogranicza się do płacenia alimentów, co w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych i interpretacji podatkowych nie jest równoznaczne z faktycznym udziałem w wychowaniu dziecka.

3.W odniesieniu do drugiego dziecka – ojciec nie zamieszkuje z Panią i dziećmi, nie prowadzi z Panią wspólnego gospodarstwa domowego, nie uczestniczy w codziennym wychowywaniu, a jego sporadyczne wsparcie finansowe nie przesądza o współwychowaniu.

4.Faktycznie i samodzielnie sprawuje Pani codzienną opiekę nad obydwiema dziewczynkami, ponosząc główne koszty ich utrzymania i podejmując decyzje wychowawcze.

W konsekwencji wyżej wymienionej argumentacji, uważa Pani, iż przysługuje Pani prawo do rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Jest Pani matką dwóch córek: A. A – urodzonej (...) 2012 r. w A, z której ojcem nie pozostaje w związku od 2014 r. oraz B. B – urodzonej (...) 2023 r. w B, z której ojcem pozostaje w związku partnerskim; aczkolwiek nie zamieszkuje Pani razem z partnerem, nie prowadzi Pani z nim wspólnego gospodarstwa domowego.

Pani partner pracuje i zamieszkuje poza granicami kraju. Większość roku spędza za granicą, do domu przyjeżdża w odwiedziny.

Ojciec pierwszej córki nie utrzymuje z nią kontaktów, nie uczestniczy w jej życiu i wychowaniu, płaci jedynie alimenty, co zostało także obszernie opisane w interpretacji indywidualnej nr (...) z dnia 11 kwietnia 2022 r. Ojciec A. A jest osobą (...) przez sąd w sprawach dotyczących A. A. (...)

Natomiast sytuacja z drugą córką wygląda tak, iż ojciec dziecka utrzymuje z nią kontakt telefoniczny, przyjeżdża do Polski w odwiedziny w częstotliwości co 3-4 miesiące na weekend. Zabiera dziecko do (...), na basen. Co miesiąc robi przelewy na potrzebne rzeczy typu: ubrania, leki, buty. Jednak to Pani, jako matka, pełni 100% opieki nad dzieckiem. (...).

Powołując się na wyrok NSA z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 30/10, prawo do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dzieci przysługuje więc temu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie samotnie wychowuje dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Idąc w myśl art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, „Jeśli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.” Niestety w przypadku pierwszej córki ojciec świadomie zrezygnował z faktycznej władzy rodzicielskiej. A w przypadku drugiej, przez pobyt za granicą jest to niemożliwe, więc cała władza rodzicielska spoczywa na Pani i jest przez Panią wykonywana w całości wszelkich wyżej opisanych obowiązków.

W Pani przypadku, związek nieformalny z partnerem, który nie jest ojcem pierwszego dziecka, nie zamieszkuje z Panią ani z dziećmi, nie bierze czynnego udziału w wychowaniu ani jednego ani drugiego z dzieci, nie wyklucza Pani możliwości rozliczenia się jako osoby samotnie wychowującej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie kilku warunków.

W szczególności, osoba chcąca skorzystać z tej preferencji podatkowej, musi posiadać określony status. Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do (...). Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, o samotnym wychowywaniu można mówić w sytuacji, gdy oboje rodziców nie ma ze sobą kontaktu albo te kontakty są sporadyczne, wtedy kiedy ojciec nie interesuje się dzieckiem i nie pomaga matce czy też nie współuczestniczy w procesie wychowawczym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2024 r. była Pani panną. Z partnerem, z którym jest Pani od 8 lat, ma Pani córkę B. B urodzoną (...) 2023 r. Pani partner od 10 lat mieszka i pracuje za granicą. Do Polski przyjeżdża jedynie co 3-4 miesiące, na kilka dni. Przekazuje środki finansowe na utrzymanie córki. Nie ma ustalonej kwoty ani regularności. Zdarza się także, iż sam robi zakupy. Pani partner odwiedza córkę B. B będąc w Polsce. Utrzymuje z nią kontakt, dzwoni na wideorozmowy przez komunikator co kilka dni. Podczas pobytu w Polsce spędza aktywnie czas z córką B.B oraz nocuje u Pani i dzieci. Córka odwiedza ojca za granicą.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 września 2020 r. sygn. akt I OSK 734/20 wskazał, że „O ile należy zgodzić się z twierdzeniem, że wspólnego wychowywania dziecka przez oboje rodziców nie można sprowadzać tylko do finansowej partycypacji w kosztach jego utrzymania przez jedno z nich, to także nie oznacza to bezwzględnej konieczności wspólnego zamieszkiwania czy prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego. Wyjazd jednego z rodziców za granicę w celach zarobkowych – nawet na dłuższy okres – nie powoduje automatycznie uznania rodzica sprawującego pieczę nad dzieckiem za osobę samotnie wychowującą dziecko".

Zwrócić należy uwagę, że w wielu rodzinach występuje sytuacja, że jedno z rodziców, służąc zaspokajaniu potrzeb rodziny i chcąc zapewnić jej byt, wyjeżdża w celach zarobkowych, a w tym czasie drugi z rodziców opiekuje się domem i dziećmi. Każdy członek rodziny powinien włączać się w życie rodziny i współpracować dla jej zgodnego funkcjonowania. Jeżeli uczucia rodzica, pozostającego w Polsce do rodzica wyjeżdżającego za granicę do pracy, ale wracającego i nocującego w tym samym miejscu, wygasły, to mimo to oboje nadal pozostają w faktycznym związku, łączą ich dzieci, wspólne zamieszkiwanie i gospodarowanie (por. wyrok WSA w Olsztynie z 13 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Ol 85/21).

Z kolei, NSA wyjaśnił też w wyroku z 2 grudnia 2022 r. sygn. akt I OSK 1028/20, że „Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału [Konstytucyjnego], zasada równości oznacza nakaz jednakowego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej grupy. Wszyscy adresaci norm prawnych, charakteryzujący się w równym stopniu daną cechą istotną (relewantną), winni być traktowani równo, według jednakowej miary, bez różnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących (...) Wyodrębnienie macierzyństwa nie oznacza jego uprzywilejowania wobec ojcostwa i w stosunkach prawnych w rodzinie. (...) Ochrona rodziny realizowana przez władze publiczne musi uwzględniać przyjętą w Konstytucji wizję rodziny jako trwałego związku mężczyzny i kobiety nakierowanego na macierzyństwo i odpowiedzialne rodzicielstwo (...) Celem regulacji konstytucyjnych odnoszących się do statusu rodziny jest bowiem nałożenie na państwo, a zwłaszcza na ustawodawcę, obowiązku podejmowania takich działań, które umacniają więzi między osobami tworzącymi rodzinę, a zwłaszcza więzi istniejące między rodzicami i dziećmi (...). Rozwiązania te nie mogą jednak prowadzić, choćby nawet pośrednio, do osłabiania więzów rodzinnych przez takie rozwiązania, które preferowałyby wychowanie dzieci tylko przez jednego z rodziców (...). Analiza obowiązujących regulacji prowadzi do wniosku, że ustawodawca nadaje pojęciu rodziny szeroki zakres znaczeniowy. Przykładowo zgodnie z art. 6 pkt 14 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej rodzina oznacza osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. (...) wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowane równo – a więc według jednakowej miary, bez różnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących. Jeżeli dochodzi do różnicowania podmiotów prawa, które charakteryzują się wspólną cechą istotną, to jest to odstępstwo od konstytucyjnej zasady równości. (...) Zróżnicowanie musi być ponadto proporcjonalne, to znaczy pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku nierównego potraktowania podmiotów podobnych.”

Ponadto, odczytywanie definicji rodziny w kontekście „osoby samotnie wychowującej dziecko” uznawanie, że „rodzice dziecka nie są rodziną z uwagi na to, że zamieszkują osobno i nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego (…) tworzy niebezpieczny precedens względem przyszłych relacji rodzinnych i ma zdecydowanie charakter krótkowzroczny (…) Wykładnia pojęć ustawowych, ściślej definicji rodziny, abstrahująca wyraźnie od relacji pokrewieństwa i przenosząca punkt ciężkości w identyfikowaniu tej wspólnoty na istnienie interesów życiowych ocenianych w kontekście wspólnego gospodarowania, zdaje się wykraczać poza podstawowe założenia leżące u podstaw przyjętego przez ustawodawcę systemu finansowego wsparcia rodzin. Zdaje się przy tym abstrahować od zasady pomocniczości. Przenosi bowiem na państwo ciężar finansowego wsparcia podmiotów, które z uwagi na istniejące między nimi relacje naturalne powinny, w pierwszej kolejności, samodzielnie podejmować działania służące poprawie ich sytuacji” (dr Marcin Stębelski „Między stanem prawnym a faktycznym. Pojęcie rodziny w praktyce stosowania ustawy o świadczeniach rodzinnych” [w:] Studia Iuridica, t. 89 z 2022 r., red. dr hab. Adam Niewiadomski, prof. UW, str. 317-331, dostęp: https://doi.org/10.31338/2544-3135.si.2022-89.16).

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane rozważania prawne stwierdzić należy, że skoro w 2024 r. pozostawała Pani panną, ale przez cały ten okres pozostawała Pani także w nieformalnym związku z ojcem córki B. B, trudno uznać, że wychowywała Pani córkę bez udziału drugiego rodzica. Fakt, że ojciec był fizycznie nieobecny przy dziecku z uwagi na wyjazdy za granicę do pracy, nie musi oznaczać, że matka wychowuje je samotnie. Wspólne wychowywanie dziecka może się przejawiać w tym, że jedno z rodziców opiekuje się dzieckiem na co dzień, natomiast drugie stara się zapewnić byt materialny rodziny, co w praktyce może powodować okresy dłuższej bądź krótszej fizycznej nieobecności przy dziecku.

W konsekwencji, w świetle art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie kwestionując Pani dużego zaangażowania w proces wychowawczy małoletnich córek, nie można uznać Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko we wskazanym roku. Zarówno bowiem Pani jak i ojciec B. B posiadała pełną władzę rodzicielską względem tego dziecka, pozostawała Pani z nim w trwałym i długoletnim związku partnerskim. Podczas przyjazdów do Polski, nocował u Pani i dzieci, aktywnie spędzał czas z córką w momencie gdy miał takie możliwości czasowe, a podczas wyjazdów do pracy utrzymywał kontakt z córką B.B, dzwonił do niej na wideorozmowy przez komunikator.

Zatem nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko w rozliczeniu za 2024 r.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że przez cały rok 2024, nieprzerwanie nie zamieszkiwała Pani i nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego z ojcem Pani córki – Pani partnerem pracującym za granicą, gdyż nie przesądza to o tym, kto faktycznie wychowuje dziecko i sprawuje nad nim opiekę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnej i wyroku należy stwierdzić, że dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw w określonym stanie faktycznym i prawnym, oraz że tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.