„Lenin wiecznie żywy”, czyli o nieustającej fascynacji polityków ręcznym sterowaniem

Biorąc rzecz wyłącznie na logikę, powrót do słusznie minionych czasów gospodarki ręcznie sterowanej powinien się znajdować w scenariuszach horrorów lub science fiction. Tymczasem jest kwestią właśnie dyskutowaną w kraju, który został zaproszony do G20. Pomysł nacjonalizacji albo konsolidacji podmiotów pod skrzydłami państwa wraca jednak jak bumerang. Z reguły ma być receptą na „coś”. Tu wkracza pełna paleta opcji: od wzmocnienia konkurencji do prowadzenia działań o charakterze nierynkowym/niekomercyjnym. Nie zapominajmy przy tym o partyjnym zasobie kadrowym, klasycznie żądnym stołków – i to w ilościach hurtowych.