Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2014-12-29

Kodeks cywilny - Przewodnik po zmianach przepisów 2014/2015

Ustawa

z 23 kwietnia 1964 r.

Kodeks cywilny

(j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 121; ost.zm. Dz.U. z 2014 r., poz. 827)*

*Tabela uwzględnia zmiany wprowadzone od 25 grudnia 2014 r.:

- ustawą z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2014 r., poz. 827).

Treść przepisu przed nowelizacją

Treść przepisu po nowelizacji

Art. 221. [Konsument]

Art. 221. [Konsument]

Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Komentarz: Nowa treść przepisu potwierdza zasadę, że osoba fizyczna, aby być uznana za konsumenta, powinnna nawiązać prawną relację z przedsiębiorcą. Takie stanowisko zajmują także sądy (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt ACz 399/12).

Brak odpowiednika

Art. 3831. [Opłata za skorzystanie z określonego sposobu zapłaty]

 

Przedsiębiorca nie może żądać od konsumenta opłaty za skorzystanie z określonego sposobu zapłaty przewyższającej poniesione przez przedsiębiorcę koszty w związku z tym sposobem zapłaty.

Komentarz: Dodany przepis to wynik przeniesienia do Kodeksu cywilnego części uregulowań dotyczących ochrony praw konsumenckich. Zmiana wprowadza zakaz pobierania przez przedsiębiorcę od konsumenta opłat związanych z korzystaniem z określonych sposobów płatności w wysokości wyższej od kosztów ponoszonych z tego tytułu przez samego przedsiębiorcę.

Brak odpowiednika

Art. 4541. [Miejsce spełnienia świadczenia]

 

Jeżeli przedsiębiorca jest obowiązany przesłać rzecz konsumentowi do oznaczonego miejsca, miejsce to uważa się za miejsce spełnienia świadczenia. Zastrzeżenie przeciwne jest nieważne.

Komentarz: Wprowadzona zmiana ma znaczenie przede wszystkim dla umów tzw. sprzedaży wysyłkowej, ponieważ w razie zastrzeżenia w umowie, że rzecz ma zostać dostarczona do miejsca zamieszkania konsumenta, ryzyko przypadkowej utraty lub zniszczenia rzeczy ponosił będzie sprzedawca.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00