Jak rozliczać zaliczki otrzymane na poczet eksportu towarów

Otrzymanie zaliczki na poczet eksportu towarów skutkuje obowiązkiem jej wykazania w okresie rozliczeniowym, w którym zaliczkę pobrano. Po spełnieniu odpowiednich warunków do takiej zaliczki można zastosować stawkę 0%. Wymagane jest wówczas, aby towar, którego zaliczka dotyczy, został wywieziony w odpowiednim terminie poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik musi ponadto dysponować dokumentami potwierdzającymi wywóz. Niespełnienie wskazanych warunków wiąże się z obowiązkiem zastosowania do zaliczki takiej stawki VAT, jaka miałaby zastosowanie do dostawy krajowej.

Eksport towarów podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Ustawodawca zdefiniował, co należy rozumieć przez pojęcie „eksport towarów”.

Definicja

Przez pojęcie „eksport towarów” należy rozumieć dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej:

• przez dostawcę lub na jego rzecz (tzw. eksport bezpośredni - art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy) albo

• przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia albo zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych (tzw. eksport pośredni - art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy),

jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

1. Zastosowanie stawki 0% do eksportu towarów

W eksporcie towarów bezpośrednim i pośrednim stawka podatku od towarów i usług wynosi 0% (art. 41 ust. 4 i 11 ustawy o VAT). Zastosowanie stawki preferencyjnej wymaga, aby podatnik, który dokonał dostawy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W przypadku eksportu pośredniego z dokumentu tego musi dodatkowo wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Dokument ten powinien zatem bezspornie dowodzić, że towar wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz jest dokładnie tym towarem, który podatnik wcześniej mu sprzedał.