Artykuł
1. Jak ustalać stopę zwrotu z obligacji
Zarówno emitenta, jak i nabywcę obligacji interesuje dochód osiągany z tego papieru wartościowego, nazywany stopą zwrotu z obligacji. Od strony emitenta będzie ona wyznaczała efektywny koszt pozyskania kapitału z emisji obligacji, czyli koszt długu. Z kolei dla inwestora dochód jest miarą rzeczywistej rentowności osiąganej z tej formy lokowania kapitału.
Obligacja jest długoterminową formą pożyczki zaciąganej przez emitenta. Dla nabywcy stanowi instrument inwestowania wolnych środków pieniężnych.
Podstawową stopą zwrotu z obligacji jest tzw. stopa zwrotu do wykupu lub do terminu zapadalności (ang. Yield-to-Maturity - YTM). Oblicza się ją wtedy, gdy znane są: aktualna cena obligacji (rynkowa bądź emisyjna), przyszłe związane z nią płatności odsetkowe oraz jej cena nominalna. YTM określa, jaką stopę zwrotu uzyska inwestor, kupując w danym momencie obligację za jej aktualną cenę, a następnie otrzymując odsetki w kolejnych terminach ich płatności, oraz wartość nominalną obligacji w terminie wykupu ustalonym przez emitenta.
Najprostszym sposobem obliczenia YTM, ale możliwym do wykorzystania jedynie dla obligacji o stałym oprocentowaniu, jest skorzystanie z następującego wzoru:
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
