Porada
Czym należy się kierować przy wyborze metody ewidencji zapasów?
W przedsiębiorstwach produkcyjnych, w szczególności w mniejszych, nieprawidłowo ustala się koszt wytworzenia. W wielu przypadkach jednostki produkcyjne stosują tylko ewidencję kosztów w układzie rodzajowym. Takie rozwiązanie nie umożliwia poprawnego rozliczania kosztów produkcji. Wprost z przepisównie nie wynika które koszty należy zaliczać do wartości początkowej produktów. W kilku aspektach (zmienne i stałe koszty pośrednie) określenie wysokości kosztów, które mogą być zaliczane do kosztu wytworzenia, wymaga dokonania odpowiednich szacunków. Jak się okazuje, nie jest to zadanie tylko dla służb finansowo-księgowych. W procesie określenia m.in. poziomu normalnego wykorzystania zdolności produkcyjnych powinny też uczestniczyć osoby ze służb technicznych (pracownicy produkcyjni).
Struktura zapasów zależy od charakteru prowadzonej działalności przedsiębiorstwa. Firmy produkcyjne posiadają głównie materiały oraz produkty gotowe bądź w fazie przetwarzania. Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z produktami, półproduktami czy produkcją w toku - każdy składnik wymaga odpowiedniej wyceny początkowej.
Jakie koszty zalicza się do wartości początkowej produktów
W księgach rachunkowych powstałe zapasy należy zaliczać do rzeczowych składników aktywów obrotowych. To, jakie koszty należy zaliczać do kosztu wytworzenia, jest zawarte w art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości. Szczegółowe rozwiązania dotyczące tego, jak należy ustalać koszt wytworzenia, znajdujemy w stanowisku Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie "Ustalenia kosztu wytworzenia dla celów bilansowej wyceny zapasów". Zgodnie z jego zapisami:
1. Koszty bezpośrednie to koszty pozostające w bezpośrednim związku z produktem. Obejmują one:
● materiały bezpośrednio wykorzystane w procesie produkcji,
● koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją,
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
