Zagraniczne i krajowe podróże służbowe – czas pracy, opodatkowanie, ewidencja księgowa

Podróże służbowe to wyjazdy, które pracownik odbywa na polecenie pracodawcy poza miejscowość, której mieści się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy - w celu wykonania określonego przez pracodawcę zadania. Występują praktycznie w każdej jednostce i w zależności od częstotliwości, okresu ich trwania oraz rodzaju - budzą pytania z zakresu stosowania przepisów o czasie pracy, przysługujących delegowanemu pracownikowi świadczeń oraz zasadom ich rozliczania i ewidencjonowania.

Podróż służbowa to wyjazd o charakterze sporadycznym i przemijalnym - jest czasowym odstępstwem od zwykłego wykonywania pracy. Nie ma w przepisach bezpośredniego odniesienia do maksymalnego czasu trwania delegacji. Tylko przez analogię można przyjąć okres 3 miesięcy, wynikający z art. 42 § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.). Co prawda w literaturze przedmiotu podkreśla się, że dyskusyjne jest bezpośrednie zastosowanie tego przepisu do delegacji, gdyż dotyczy on możliwości czasowego powierzenia innej pracy niż wynikająca z umowy o pracę, a nie tej samej pracy, lecz w innym miejscu - to wynika z niego długość maksymalnego odstępstwa od ustalonych w umowie o pracę zasad. Dłuższy wyjazd służbowy powinien zatem odbywać się za zgodą pracownika.

Czas pracy w krajowej podróży służbowej

Miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca. Pracodawca może uznać za miejscowość rozpoczęcia lub zakończenia podróży krajowej miejscowość pobytu stałego lub czasowego pracownika.

Podczas podróży służbowej do czasu pracy wliczamy:

• w całości czas delegacji pokrywający się z normalnymi godzinami pracy pracownika (wynikającymi z jego rozkładu czasu pracy danej osoby),
• czas poświęcony na rzeczywiste wykonywanie pracy podczas podróży służbowej niezależnie od tego, czy przypada na godziny pracy pracownika wynikające z jego rozkładu czasu pracy, czy ma miejsce poza tymi godzinami.

ZAPAMIĘTAJ!