Skarga w trybie administracyjnym
Każdemu obywatelowi przysługuje konstytucyjne prawo do składania skarg do organów administracji publicznej. Skarga jest społeczną formą kontroli wobec administracji. Instytucja ta realizuje funkcję ochronną zarówno interesu publicznego, interesu własnego, a także interesu innej osoby za jej zgodą. Chociaż skarga jest instrumentem powszechnie stosowanym, jej procedowanie nie zawsze jest oczywiste.
W art. 63 Konstytucji RP zostało zagwarantowane prawo składania skarg, które realizowane jest na zasadach określonych w art. 221 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: kpa). Skargi składane w interesie własnym, interesie publicznym czy innej osoby za jej zgodą kieruje się do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego, organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych.
Z ORZECZNICTWA Osoba występująca do organów administracji z wnioskami lub skargami dotyczącymi potrzeby ochrony interesu publicznego, a nie własnego, nie może uzyskać żadnej decyzji administracyjnej, której byłaby adresatem i nie przysługują jej też żadne środki odwoławcze w trybie instancyjnym od orzeczeń organów administracji dotyczącej innych osób. Zarówno skargi jak i wnioski nie mogą mieć bezpośredniej skuteczności procesowej w odniesieniu do decyzji administracyjnych. Mogą co najwyżej stanowić dla organów uprawnionych do działania w trybie nadzorczym, sygnalizację o ewentualnych nieprawidłowościach, popełnionych przez organy orzekające w sprawach indywidualnych. |
