Tajemnice ustawowo chronione w samorządzie a odmowa dostępu

Podstawą odmowy dostępu do informacji publicznej może być ustalenie, że wnioskowana informacja zawiera także informacje stanowiące „inne tajemnice” ustawowo chronione. W takim przypadku właściwą formą działania organu powinno być podjęcie czynności, które zagwarantują nieujawnienie tego typu tajemnic.

Prawo do informacji publicznej nie ma charakteru bezwzględnego. Powoduje to, że w przypadku kolizji z innymi prawnie chronionymi wartościami może dojść do ograniczenia dostępności informacji lub nawet wyłączenia możliwości jej udostępnienia. Sytuacje takie przewiduje art. 5 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.). Katalog zawarty w tym przepisie nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Ma charakter katalogu zamkniętego. Zwrócił na to uwagę WSA w Gdańsku w wyroku z 20 maja 2020 r. (sygn. akt II SAB/Gd 28/20). Powyższa zasada ma znaczenie także przy ustalaniu rodzajów tajemnic, których wystąpienie powoduje konieczność ograniczenia dostępu do informacji.

Pojęcie tajemnic ustawowo chronionych

W art. 5 ust. 1 u.d.i.p. wskazano, że omawiane prawo podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Ustawodawca wyodrębnił tu informacje niejawne od innych (niż niejawne) tajemnic ustawowo chronionych. Do informacji niejawnych zostały zaliczone informacje określone w art. 1 i następnych ustawy z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych. W stosunku do tego typu informacji często wskazuje się, że powinny one spełniać kryterium materialne i formalne. Pierwsze z nich odnosi się do treści informacji, ze względu na którą jej nieuprawnione udostępnienie mogłoby spowodować szkody dla Rzeczypospolitej Polskiej lub byłoby niekorzystne dla interesów ekonomicznych państwa. Kryterium formalne oznacza zaś nadanie odpowiedniej klauzuli tajności. W orzecznictwie pojawiło się jednak również stanowisko, że