Środki trwałe w budowie

W myśl zapisów ustawy o rachunkowości (dalej uor) przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Środki trwałe w budowie wycenia się w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Zgodnie z ustawą o rachunkowości koszt wytworzenia środków trwałych w budowie obejmuje ogół kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia środka do używania, w tym również:

• niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
• koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.

Prawo bilansowe przedstawia tylko ogólne zasady ustalania kosztów wytworzenia środka trwałego i podaje katalog kosztów podlegających zaliczeniu do tej kategorii bilansowej. Dlatego w celu pozyskania szczegółowych informacji na temat sposobu ustalania kosztu wytworzenia środków trwałych należy skorzystać z zapisów KSR nr 11 „Środki trwałe”.

W myśl KSR 11 jednostka może realizować budowę środka trwałego (zespołu środków trwałych):

• siłami obcymi,
• siłami własnymi,
• systemem mieszanym - siłami obcymi i własnymi.

Tabela 1. Realizacja budowy środków trwałych