Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2022 r., sygn. II USKP 114/21

Decyzja organu rentowego zapada na skutek wniosku złożonego przez ubezpieczonego, w którym zawarte jest jego żądanie. Rodzaj i zakres tego żądania nie zawsze wynika wprost ze sformułowań zawartych we formularzu wniosku. Czasem można go wyinterpretować dopiero po rozważeniu całokształtu okoliczności, w jakich został złożony. Prawidłowe odkodowanie treści wniosku ubezpieczonego pozwala na ocenę, czy i w jaki sposób organ rentowy rozstrzygnął o nim, czy to wprost (przyznając lub odmawiając prawa do dochodzonego świadczenia lub świadczeń), czy w sposób dorozumiany (nie wypowiadając się jednoznacznie na temat któregoś ze zgłoszonych żądań).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Krzysztof Rączka

SSN Romualda Spyt

w sprawie z wniosku M. M. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. ‎o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 kwietnia 2022 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) ‎z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. akt III AUa (…),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 stycznia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w G. odmówił M. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ na wymagane 4 lata okresów składkowych i nieskładkowych udowodnił on łącznie 3 lata, 1 miesiąc i 29 dni okresów polskich i brytyjskich.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. wyrokiem z dnia 23 maja 2019 r., VII U (…), oddalił odwołanie.

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia. M. M., urodzony dnia 29 maja 1988 r. z zawodu technik żywienia, w dniu 9 maja 2017 r. złożył do organu rentowego wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Uprzednio ubezpieczony ubiegał się o rentę socjalną. Decyzją z dnia 22 marca 2012 r. organ rentowy przyznał mu rentę socjalną na okres od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 31 marca 2013 r. z uwagi na okresową całkowitą niezdolność do pracy. Lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 7 marca 2012 r. jako datę powstania całkowitej niezdolności do pracy uznał 29 czerwca 2009 r. Następnie przyznano ubezpieczonemu rentę socjalną na okres od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 lipca 2015 r. Decyzją z dnia 12 listopada 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej na dalszy okres, ponieważ komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 30 października 2015 r. uznała, że nie jest on całkowicie niezdolny do pracy. W okresie od dnia 1 września 2004 r. do dnia 25 kwietnia 2008 r. ubezpieczony był uczniem 4-letniego Technikum Gastronomicznego w zawodzie technik żywienia i gospodarstwa domowego. Szkołę ukończył programowo. W roku szkolnym 2008/09 ubezpieczony był słuchaczem Zaocznej Policealnej Szkoły (…) w E., przy czym został skreślony z listy słuchaczy w dniu 31 sierpnia 2009 r. W okresie od dnia 6 marca 2009 r. do dnia 27 września 2009 r. ubezpieczony był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w E. jako bezrobotny. Od dnia 2 września 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. ubezpieczony był zatrudniony jako sprzedawca w Sklepie P.. Stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron. Następnie ubezpieczony wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie między innymi wykonywał pracę na rzecz N. instytucja ubezpieczeniowa N. potwierdziła następujące okresy ubezpieczenia: od dnia 6 października 2015 r. do dnia 4 kwietnia 2016 r. oraz od dnia 5 kwietnia 2016 r. do dnia 4 kwietnia 2017 r., łącznie 76 tygodni. W toku postępowania przed organem rentowym ubezpieczony udowodnił ostatecznie 3 lata, 1 miesiąc i 29 dni ogólnego stażu pracy (w tym 1 rok, 7 miesięcy i 29 dni okresów składkowych oraz 1 rok i 6 miesięcy okresów składkowych zagranicznych).