Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.606.2022.1.AWY

Transakcja zbycia przez syndyka wskazanych we wniosku składników majątku upadłej spółki stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy tego, czy transakcja zbycia wskazanych we wniosku składników majątku stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sąd Rejonowy w (…), V Wydział Gospodarczy Sekcja ds. Restrukturyzacyjnych i Upadłościowych postanowieniem z 28 września 2021 r . o sygn. akt: (…) postanowił ogłosić upadłość A. Sp. z o.o. z/s w (…), nr KRS: (…), nr REGON: (…), nr NIP: (…) oraz wyznaczyć syndyka masy upadłości w osobie spółki B. Sp. z o.o., nr KRS: (…).

Wnioskodawca jako syndyk masy upadłości A. Sp. z o.o. na podstawie art. 206 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 213 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe oraz art. 318 ust. 1 w związku z art. 320 ustawy Prawo upadłościowe wystąpił 11 lipca 2022 r. z wnioskiem do sędziego komisarza o wyrażenie zgody na odstąpienie od sprzedaży przedsiębiorstwa jako całości oraz określenie warunków sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki A. Sp. z o.o. w upadłości.

Wnioskodawca zamierza sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa upadłego, która obejmuje:

1.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, 1/11, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15, 1/16 i 1/17, obręb (…), gmina (…), powiat (…) - nieruchomość gruntowa zabudowana. Obejmująca halę 1 i halę 2 oraz niezabudowany grunt o przeznaczeniu inwestycyjnym; objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

2.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 2 obręb (…), gmina (…), powiat (…) -nieruchomość gruntowa zabudowana budowlami i budynkiem przepompowni. Objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

3.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 3/1 i 3/2 obręb (…), gmina (…), powiat (…) - nieruchomość gruntowa niezabudowana o przeznaczeniu inwestycyjnym objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

4.prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego numerem 1, o powierzchni 75,00 m², położonego w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), dla którego przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzona jest księga wieczysta nr (…);

5.prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego numerem 2, o powierzchni 44,84 m² położonego w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), dla którego przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzona jest księga wieczysta nr (…);

6.prawo własności ruchomości wchodzących w skład masy upadłości.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wchodzić (z mocy prawa):

7.umowy o pracę dot. pracowników świadczących pracę w nieruchomości na podstawie 23¹ § 1 kodeksu pracy;

8.umowy najmu na podstawie art. 678 § 1 kodeksu cywilnego;

9.umowy na media - w porozumieniu z nabywcą (konieczne będzie podpisanie protokołów zdawczo-odbiorczych cesji, rozwiązania umów ze zbywcą zawiązania z nabywcą - nie dzieje się to z mocy prawa), ale nabywca odpowiada za koszty utrzymania od chwili posiadania (zgodnie z przepisami ciężary i pożytki przechodzą na nabywcę z chwilą wydania).

Sędzia komisarz ponadto zatwierdził określenie warunków sprzedaży powyższych składników poprzez zatwierdzenie regulaminu pisemnego przetargu ofertowego.

Wnioskodawca zamierza zatem sprzedać opisane powyżej składniki majątkowe i niemajątkowe, które w rozumieniu prawa upadłościowego będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przedmiot sprzedaży nie obejmuje:

1.wierzytelności A. sp. z o.o. w upadłości w stosunku do jej dłużników, co oznacza w szczególności, że nabywca nie staje się stroną jakiegokolwiek postępowania cywilnego, ani przed sadem polubownym, którego stroną jest obecnie A. sp. z o.o. / syndyk masy upadłości;

2.środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz w kasie.

Zgodnie z przepisami prawa upadłościowego w skład opisanej masy majątkowej nie będą wchodzić zobowiązania ani środki pieniężne, ponieważ nie pozwalają na to przepisy ustawy prawo upadłościowe.

Zbywane przez upadłą spółkę składniki będą stanowiły całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym tak aby umożliwiały kontynuację zadań gospodarczych przez nabywcę. Potencjalny nabywca przedmiotowych składników materialnych oraz niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa może kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie.

W regulaminie przetargu syndyk wskazał ponadto, iż przedsiębiorstwo upadłej spółki nadal prowadzi działalność gospodarczą i jej przedmiot jest zmienny. W związku z tym szczegółowy przedmiot i stan sprzedaży zostaną ustalony na dzień zawarcia umowy sprzedaży, a kupującemu nie przysługują z tego tytułu żadne roszczenia względem syndyka masy upadłości ani masy upadłości.

Potencjalny nabywca musi zaakceptować fakt, iż że lokale użytkowe znajdujące się w hali 1 oraz 2 położonych na nieruchomości opisanej w pkt 1) niniejszego wniosku są przedmiotem najmu na rzecz osób trzecich. Z chwilą zawarcia umowy sprzedaży nabywca wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu. Przystępując do przetargu oferent akceptuje fakt, że organizator przetargu nie będzie wypowiadał umów najmu jak również nie będzie podejmował żadnych czynności w celu wydania nabywcy poszczególnych lokali w stanie wolnym od osób i mienia.

Zdaniem syndyka upadłej - potencjalny nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie w stanie prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o nabyte składniki majątkowe i niemajątkowe. Sprzedaż dokonywana przez syndyka obejmie składniki majątkowe tworzące całość funkcjonalną, umożliwiającą prowadzenie (kontynuowanie) określonej działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez upadłego.

Mający być przedmiotem sprzedaży zespół składników majątkowych posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie wnioskodawcy.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dokonywana przez wnioskodawcę - syndyka transakcja zbycia wskazanych we wniosku składników majątku stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem wnioskodawcy mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego dokonywana przez wnioskodawcę - syndyka transakcja zbycia wskazanych we wniosku składników majątku stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej. Osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są w nim wskazane czynności. Które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie. Czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawą towarów czy tez odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb regulacji podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa)

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości.

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje licencje i zezwolenia,

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.tajemnice przedsiębiorstwa,

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie, finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizująca te zadania. Oznacza to, że na gruncie ustawy VAT ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, jeśli spełnione są łączne następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.składniki są przeznaczone do realizacji konkretnych zadań gospodarczych,

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielne realizujące te zadania gospodarcze.

Podstawowym wymogiem istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe i obrotowe.

Zespół składników majątkowych może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w przypadku, gdy odznacza się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki majątkowe powiązane między sobą takiego typu relacjami. Aby można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem jedynie sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W niniejszej sprawie przedmiot transakcji nie spełnia jednak przesłanek określonych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - nie jest zatem zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, nadal jednak zdaniem wnioskodawcy spełnia wszystkie wymogi i przesłanki uznania za przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Za uznaniem przedmiotu transakcji za samodzielnie funkcjonujące przedsiębiorstwo przemawia przede wszystkim:

‒wyodrębnienie finansowe, księgowe,

‒samodzielna struktura organizacyjna,

‒posiadanie aktywów i pasywów związanych z prowadzoną działalnością,

‒możliwość samodzielnego i niezakłóconego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, poprzez dokonywanie dalszych inwestycji na rynku nieruchomości i podpisywaniu kolejnych umów z kontrahentami.

Ponadto daną transakcję można uznać za zbycie przedsiębiorstwa, jeżeli na moment jej przeprowadzenia spełnione są łącznie następujące kryteria:

‒przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę wystarczający do prowadzenia tej działalności,

‒nabywca - w ramach swojej działalności - ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Ocena przedmiotu transakcji w kontekście ustawowego wyłączenia z ustawy o VAT powinna być również dokonywana z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sarl przeciwko Administration de l’Enregistrement et des Domaines, Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w dyrektywie, podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Zdaniem wnioskodawcy zespół składników majątkowych, który będzie przedmiotem transakcji na moment planowanej dostawy będzie stanowić przedsiębiorstwo, skutkiem czego transakcja ta będzie na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Ustalając zakres pojęcia „przedsiębiorstwo” warto odwołać się do interpretacji urzędowych w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów (objaśnienia podatkowe z 11 grudnia 2018 r. dotyczące co prawda transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, ale mające również bardziej uniwersalny charakter). Minister Finansów doprecyzował, że omawianych przepisów nie należy interpretować wyłącznie przez pryzmat przepisów Kodeksu cywilnego.

Minister Finansów przyjął wykładnię funkcjonalną wskazując, że przedsiębiorstwem w rozumieniu ustawy o VAT jest zorganizowany zespół składników majątkowych, w oparciu o który zbywający prowadził działalność opodatkowaną, i w ramach którego:

1.istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Dodatkowo, zgodnie z powołanymi objaśnieniami, ustalając czy przenoszony zespół składników majątkowych umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i czy jest do jej prowadzenia wystarczający, należy wziąć pod uwagę, czy taki zespół składników majątkowych nie będzie wymagać od nabywcy:

‒angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub

‒podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W odniesieniu do niniejszej sprawy istotny jest fakt, iż zgodnie z przepisami prawa upadłościowego w skład opisanej masy majątkowej nie będą wchodzić zobowiązania ani środki pieniężne, ponieważ nie pozwalają na to przepisy ustawy Prawo upadłościowe.

Zbywane przez upadłą spółkę składniki będą stanowiły całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, tak aby umożliwiały kontynuację zadań gospodarczych przez nabywcę. Potencjalny nabywca przedmiotowych składników materialnych oraz niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa może kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie.

Mając na względzie powyższe - wskazać należy, iż dokonywana przez wnioskodawcę - syndyka transakcja zbycia wskazanych we wniosku składników majątku stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że definicja przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, jako syndyk masy upadłości A. Sp. z o.o. zamierzają Państwo następujące składniki przedsiębiorstwa upadłego:

1.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, 1/11, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15, 1/16 i 1/17, obręb (…), gmina (…), powiat (…) - nieruchomość gruntowa zabudowana. Obejmująca halę 1 i halę 2 oraz niezabudowany grunt o przeznaczeniu inwestycyjnym; objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

2.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 2 obręb (…), gmina (…), powiat (…) -nieruchomość gruntowa zabudowana budowlami i budynkiem przepompowni. Objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

3.prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) opisanej jako działki gruntu nr 3/1 i 3/2 obręb (…), gmina (…), powiat (…) - nieruchomość gruntowa niezabudowana o przeznaczeniu inwestycyjnym objęta księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…);

4.prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego numerem 1, o powierzchni 75,00 m², położonego w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), dla którego przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzona jest księga wieczysta nr (…);

5.prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego numerem 2, o powierzchni 44,84 m² położonego w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), dla którego przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzona jest księga wieczysta nr (…);

6.prawo własności ruchomości wchodzących w skład masy upadłości;

7.umowy o pracę dot. pracowników świadczących pracę w nieruchomości na podstawie 23¹ § 1 kodeksu pracy;

8.umowy najmu na podstawie art. 678 § 1 kodeksu cywilnego;

9.umowy na media - w porozumieniu z nabywcą (konieczne będzie podpisanie protokołów zdawczo-odbiorczych cesji, rozwiązania umów ze zbywcą zawiązania z nabywcą - nie dzieje się to z mocy prawa), ale nabywca odpowiada za koszty utrzymania od chwili posiadania (zgodnie z przepisami ciężary i pożytki przechodzą na nabywcę z chwilą wydania).

Przedmiot sprzedaży nie obejmie natomiast:

1.wierzytelności A. sp. z o.o. w upadłości w stosunku do jej dłużników, co oznacza w szczególności, że nabywca nie staje się stroną jakiegokolwiek postępowania cywilnego, ani przed sadem polubownym, którego stroną jest obecnie A. sp. z o.o. /syndyk masy upadłości;

2.środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz w kasie.

Zgodnie z przepisami prawa upadłościowego w skład opisanej masy majątkowej nie będą wchodzić zobowiązania ani środki pieniężne, ponieważ nie pozwalają na to przepisy ustawy prawo upadłościowe.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy przedmiot sprzedaży stanowi przedsiębiorstwo i w związku z tym, czy sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości.

Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1520).

W myśl art. 306 ustawy Prawo upadłościowe:

Zgodnie z art. 307 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Stosownie do art. 308 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Na podstawie art. 311 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Jak stanowi art. 316 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W myśl art. 316 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe:

Zgodnie z art. 317 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Według regulacji art. 318 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Zgodnie z art. 319 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której z transakcji sprzedaży wyłączone są takie elementy przedsiębiorstwa, jak wierzytelności, środki pieniężne czy zobowiązania. Wyłączenia te wynikają z przepisów ustawy Prawo upadłościowe. W Państwa ocenie zbywane składniki będą jednak stanowiły całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym i będą umożliwiały kontynuację zadań gospodarczych przez nabywcę. Mający być przedmiotem sprzedaży zespół składników majątkowych będzie posiadał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, składających się na przedsiębiorstwo upadłej spółki, pomimo wyłączenia ze sprzedaży środków pieniężnych, wierzytelności i zobowiązań, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim jest realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie. Jak wynika z opisu sprawy, wyłączenie ww. składników - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego -nie będzie miało negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do kontynuowania działalności gospodarczej przez nabywcę.

Tym samym, planowana przez Państwa transakcja sprzedaży będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego i w konsekwencji będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).