Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.678.2022.2.EW

Opodatkowanie czynności wykonywanych na rzecz Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 2 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez Pana na rzecz Spółki.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 stycznia 2023 r. (wpływ 24 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest rolnikiem - podatnikiem VAT (dalej jako: Wnioskodawca, Wspólnik). Jest także Wspólnikiem dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka). Nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jedynymi wspólnikami wskazanej Spółki są Prezes zarządu (Wnioskodawca) i Członek zarządu, zaś proporcje posiadanych przez nich udziałów przedstawiają się w sposób następujący:

Prezes zarządu - 75 udziałów,

Członek zarządu - 25 udziałów.

Prezes zarządu oraz Członek zarządu sprawują swoje funkcje na podstawie powołania, wspólnicy nie są ani członkami radcy nadzorczej Spółki, ani nie są zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę.

Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Wspólnicy posiadają specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie przedmiotu działalności Spółki, wobec czego Spółka rozważa zmianę jej aktu założycielskiego, poprzez dodanie zapisów zobowiązujących wspólników do realizacji powtarzających się świadczeń niepieniężnych w rozumieniu art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467), dalej jako: KSH, za co wspólnikom przysługiwać będzie wynagrodzenie.

W myśl ww. modyfikacji umowy, Wnioskodawca zostałby zobowiązany do:

dokonywania raz na miesiąc analizy ofert konkurencji,

poszukiwania gruntów pod inwestycje, m.in. poprzez przeglądanie ogłoszeń na portalach internetowych - w częstotliwości 8 razy na miesiąc,

dokonywania cyklicznej (tj. przed każdą rozpoczętą inwestycją) weryfikacji gruntów potencjalnie przeznaczonych pod inwestycje, pod kątem atrakcyjności przyszłej inwestycji względem inwestycji konkurencyjnych, a w szczególności pod względem lokalizacji, infrastruktury a także przyszłych inwestycji publicznych,

dokonywania cyklicznej (tj. przed ewentualnym zakupem gruntu przez Spółkę), analizy technicznych możliwości zabudowy gruntu potencjalnie przeznaczonego pod inwestycję,

dokonywania wyboru projektów budynków oraz ich usytuowania na działce celem zapewnienia jak największej atrakcyjności inwestycji oraz optymalizacji ponoszonych kosztów - przed rozpoczęciem każdej inwestycji,

raz na miesiąc rozdysponowania budżetu przeznaczonego przez Spółkę na poczet realizacji danej inwestycji, a w szczególności zaplanowanie wydatków niezbędnych na jej poszczególne etapy wraz ze wskazaniem terminów wydatkowania poszczególnych kwot,

dokonywania raz na miesiąc analizy porównawczej faktycznie wykonanych prac względem założeń poczynionych w harmonogramie prac,

dokonywanie raz na miesiąc weryfikacji budżetu inwestycji poprzez porównanie faktycznie poniesionych kosztów z kosztami uprzednio zaplanowanymi na dany etap,

dokonywania raz na kwartał analizy rynku pod kątem dostępności alternatywnych materiałów do wykonania inwestycji z uwzględnieniem ich atrakcyjności dla kupującego, trwałości w odniesieniu do okresu gwarancji, kosztów zakupu i ewentualnej konserwacji,

dokonywania raz na kwartał analizy sytuacji rynkowej pod kątem planowania długofalowego działalności spółki.

Ponadto, umowa przewidywać będzie, w przypadku większego zapotrzebowania na wykonanie poszczególnych czynności niż w ilości określonej w umowie, możliwość zwrócenia się przez Zarząd Spółki do wspólników o częstsze wykonywanie określonych czynności, co każdorazowo, szczegółowo określone będzie w uchwale Zarządu.

Opisane wyżej czynności nie będą wykonywane przez Wspólnika w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, gdyż jak już wskazano na wstępie nie prowadzi on takowej.

Zgodnie z art. 176 § 2 KSH, wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk.

Ponadto, wskazać należy, że ryzyko gospodarcze za podejmowane przez Wspólnika ww. czynności ponosić będzie Spółka. Zarówno zakres czynności, sposób ich wykonania, a także przysługujące za to wynagrodzenie określone zostaną w zmienionej umowie Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1)świadcząc opisane w treści wniosku usługi Wnioskodawca nie będzie składać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.

2)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki w zamian za wykonywanie czynności na jej rzecz, nie będzie stanowić przychodu ze stosunku pracy i tym podobnych uregulowanych w treści art. 12 ust. 1-6 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.), dalej jako: ustawa o PIT.

3)Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki w zamian za wykonywanie czynności na jej rzecz, nie będzie stanowić przychodu z działalności wykonywanej osobiście, uregulowanej w treści art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT.

Wskazania wymaga, że mimo iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie będą kwalifikować się wprost do ww. źródeł przychodów, to jednak wypełniać będą opisywane w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej cechy, które w myśl TSUE i jego wskazówek odnośnie prawidłowej interpretacji art. art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) dalej jako: ustawa o VAT, przesądzać będą o tym, iż czynności wykonywane przez Pana na łamach zmienionej umowy spółki, nie będą stanowić działań wypełniających przesłanki wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej. Przede wszystkim z tytułu wykonania opisanych treścią wniosku czynności Wnioskodawca związany będzie ze Spółką więzami tworzącymi stosunek prawny uregulowany co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

4)Wnioskodawca nie będzie wykonywał na rzecz Spółki żadnych czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, a w szczególności wskazanych przez organ w treści wezwania usług prawniczych czy też usług doradztwa.

5)Wnioskodawca będzie miał wpływ na wysokość wynagrodzenia otrzymywanego w zamian za powtarzające się świadczenia na rzecz Spółki jedynie poprzez dokonanie wraz z drugim wspólnikiem opisanej treścią wniosku o interpretację zmianę umowy spółki polegającą na określeniu katalogu świadczeń do których na mocy art. 176 k.s.h. zobowiązani będą wspólnicy wraz z jednoczesnym określeniem wysokości przysługującego wspólnikom za ww. wynagrodzenia.

Poza ww. wpływem, Wspólnik nie będzie uprawniony do samodzielnego określania oraz zmiany przysługującego mu na mocy umowy spółki wynagrodzenia.

6)Podczas wykonywania uregulowanych umową spółki czynności, Wnioskodawca będzie korzystał z zasobów rzeczowych Spółki, w szczególności takich jak samochód, telefon, komputer, artykuły biurowe, czy też dostęp do Internetu w jej siedzibie.

7)Za wykonywane powtarzające się świadczenia, Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność jedynie wobec Spółki - na zasadach ogólnych oraz na mocy zapisów zmienionej umowy spółki. Wspólnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za podejmowane czynności wobec osób trzecich. Nie będzie ponosił on także ryzyka ekonomicznego wykonywanych, wynikających z umowy spółki obowiązków.

8)Co do zasady, opisane w treści wniosku powtarzające się świadczenia, wykonywane będą przez Wnioskodawcę w siedzibie Spółki. Niektóre z ww. działań, z uwagi na ich zakres oraz rodzaj, wymagać będą także czasowego znajdowania się w innych miejscach takich jak np. tereny realizowanych przez Spółkę na dany moment inwestycji, w związku z którymi Wnioskodawca ma wykonywać poszczególne, uregulowane umową spółki świadczenia.

Pytanie

Czy powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT został określony w art. 5 ust 1 ustawy o VAT. Tym samym przepis ten w sposób wyczerpujący wskazuje na czynności i zdarzenia, do których zastosowanie znajdują przepisy ustawy o VAT. Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2)eksport towarów,

3)import towarów na terytorium kraju,

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli są wykonywane przez podatnika tego podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Wskazać należy na treść art. 15 ust 3 pkt 3 ustawy o VAT w myśl którego, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Celem interpretacji wyżej przytoczonego przepisu, przeanalizować należy także postanowienia Dyrektywy 112 (dalej jako: "Dyrektywa"). Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie w dowolnym miejscu działalność gospodarczą, bez względu na cele czy rezultaty takiej działalności.

Przedmiotem takiej działalności podlegającej opodatkowaniu jest odpłatna dostawa towarów, odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i odpłatne świadczenie usług przez podatnika działającego w takim charakterze (art. 2 ust. 1 lit. a-c Dyrektywy 112).

Z kategorii zaś podatników należy wykluczyć pracowników i inne podmioty o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem (stosunek podporządkowania) w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy (art. 10 Dyrektywy 112).

Podkreślenia wymaga stanowisko NSA zawarte w wyroku z 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1645/11 zgodnie z którym, art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT jest przepisem krajowym, w którym dokonano nieprawidłowej implementacji art. 10 Dyrektywy 112 do polskiego porządku prawnego. W myśl wskazanego orzeczenia, nieprawidłowość ta wynika z odesłania do treści przepisów ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych w sytuacji, gdy zgodnie z poglądami doktryny, definicja podatnika VAT powinna być rozumiana w sposób jednolity we wszystkich państwach członkowskich, co oznacza, że nie może być konstruowana na gruncie prawa polskiego w oparciu o odesłania do ustaw podatkowych mających charakter wewnętrzny.

W myśl wyroku WSA w Szczecinie z 2 września 2015 r., sygn. I SA/Sz 627/15 skonstruowane w sposób powyższy przepisy Dyrektywy 112 (art. 10 w związku z art. 9 ust. 1) obejmują niemal każdą umowę cywilnoprawną, a zatem wykonywaną poza pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu krajowej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zawiera ona wskazane uregulowania w zakresie warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Innymi słowy, nie można mówić o samodzielnej działalności gospodarczej, gdy występuje taka więź, czy stosunek prawny między jego stronami, która spełnia wskazane wyżej warunki. Tak też powinien być intepretowany art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Opisany na wstępie stosunek prawny nie jest typową umową cywilno-prawną, zaś podstawą działania, tj. powtarzających się świadczeń niepieniężnych jest art. 176 KSH, zgodnie z którym umową spółki można zobowiązać wspólnika spółki z.o.o. do powtarzających się świadczeń niepieniężnych realizowanych przez niego na rzecz spółki. Oznacza to, że obowiązek wykonywania takich świadczeń musi być uregulowany w umowie spółki, a nie w umowie między spółką a wspólnikiem o świadczenie usług.

Wskutek nałożenia na Wspólnika obowiązku wykonywania powtarzających się świadczeń, które nastąpi poprzez zmianę umowy spółki, pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem powstanie specyficzny stosunek prawny, swoim charakterem przypominający stosunek pracy, jednakże w tym wypadku, określone zadania powiązane będą z posiadanym przez Wspólnika udziałem.

Umowa spółki, wymieniać będzie szczegółowo szereg świadczeń do których wykonywania zobowiązany będzie Wspólnik i to właśnie Spółka uprawniona będzie do ustalenia warunków ich wykonywania, nie może być zatem mowy o jakiejkolwiek samodzielności oraz podejmowaniu określonych działań na własny rachunek przez Wspólnika.

Wobec powyższego, podkreślić należy, że pomiędzy Spółką, a Wspólnikiem niewątpliwie zaistnieje stosunek prawny wskazywany w treści art. 10 Dyrektywy 112, w myśl której to właśnie powinien być interpretowany art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, wyłączający z definicji wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej czynności podejmowane w ramach istniejącego między stronami stosunku prawnego uregulowanego co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ponadto, zaznaczenia wymaga wskazana w opisie zdarzenia przyszłego okoliczność, iż Wspólnik nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą okoliczności uzasadniające uznanie wykonywanych w przyszłości przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń za czynności podejmowane w ramach wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, że powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) (uchylony)

3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wątpliwości Pana dotyczą ustalenia, czy w związku z wykonywaniem przez Pana wskazanych w opisie sprawy powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że jest Pan rolnikiem - podatnikiem VAT. Jest Pan także Wspólnikiem dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nie prowadzi Pan jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jedynymi wspólnikami wskazanej Spółki są Prezes zarządu (Wnioskodawca) i Członek zarządu, zaś proporcje posiadanych przez nich udziałów przedstawiają się w sposób następujący:

Prezes zarządu - 75 udziałów,

Członek zarządu - 25 udziałów.

Prezes zarządu oraz Członek zarządu sprawują swoje funkcje na podstawie powołania, wspólnicy nie są ani członkami radcy nadzorczej Spółki, ani nie są zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę.

Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, wspólnicy posiadają specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie przedmiotu działalności Spółki, wobec czego Spółka rozważa zmianę jej aktu założycielskiego, poprzez dodanie zapisów zobowiązujących wspólników do realizacji powtarzających się świadczeń niepieniężnych w rozumieniu art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467), za co wspólnikom przysługiwać będzie wynagrodzenie.

W myśl ww. modyfikacji umowy, zostałby Pan zobowiązany do:

dokonywania raz na miesiąc analizy ofert konkurencji,

poszukiwania gruntów pod inwestycje, m.in. poprzez przeglądanie ogłoszeń na portalach internetowych - w częstotliwości 8 razy na miesiąc,

dokonywania cyklicznej (tj. przed każdą rozpoczętą inwestycją) weryfikacji gruntów potencjalnie przeznaczonych pod inwestycje, pod kątem atrakcyjności przyszłej inwestycji względem inwestycji konkurencyjnych, a w szczególności pod względem lokalizacji, infrastruktury a także przyszłych inwestycji publicznych,

dokonywania cyklicznej (tj. przed ewentualnym zakupem gruntu przez Spółkę), analizy technicznych możliwości zabudowy gruntu potencjalnie przeznaczonego pod inwestycję,

dokonywania wyboru projektów budynków oraz ich usytuowania na działce celem zapewnienia jak największej atrakcyjności inwestycji oraz optymalizacji ponoszonych kosztów - przed rozpoczęciem każdej inwestycji,

raz na miesiąc rozdysponowania budżetu przeznaczonego przez Spółkę na poczet realizacji danej inwestycji, a w szczególności zaplanowanie wydatków niezbędnych na jej poszczególne etapy wraz ze wskazaniem terminów wydatkowania poszczególnych kwot,

dokonywania raz na miesiąc analizy porównawczej faktycznie wykonanych prac względem założeń poczynionych w harmonogramie prac,

dokonywania raz na miesiąc weryfikacji budżetu inwestycji poprzez porównanie faktycznie poniesionych kosztów z kosztami uprzednio zaplanowanymi na dany etap,

dokonywania raz na kwartał analizy rynku pod kątem dostępności alternatywnych materiałów do wykonania inwestycji z uwzględnieniem ich atrakcyjności dla kupującego, trwałości w odniesieniu do okresu gwarancji, kosztów zakupu i ewentualnej konserwacji,

dokonywania raz na kwartał analizy sytuacji rynkowej pod kątem planowania długofalowego działalności spółki.

W przypadku większego zapotrzebowania na wykonanie poszczególnych czynności niż w ilości określonej w umowie, możliwość zwrócenia się przez Zarząd Spółki do wspólników o częstsze wykonywanie określonych czynności, co każdorazowo, szczegółowo określone będzie w uchwale Zarządu.

Będzie miał Pan wpływ na wysokość wynagrodzenia otrzymywanego w zamian za powtarzające się świadczenia na rzecz Spółki jedynie poprzez dokonanie wraz z drugim wspólnikiem opisanej treścią wniosku o interpretację zmianę umowy spółki polegającą na określeniu katalogu świadczeń do których na mocy art. 176 k.s.h. zobowiązani będą wspólnicy wraz z jednoczesnym określeniem wysokości przysługującego wspólnikom za ww. wynagrodzenia.

Nie będzie Pan wykonywał na rzecz Spółki żadnych czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, a w szczególności wskazanych przez organ w treści wezwania usług prawniczych czy też usług doradztwa.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak wynika z opisu sprawy przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT. Analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku powinien być Pan uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które będzie Pan zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie, stanowi należność za te świadczenie.

Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem przedstawione przez Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

W odniesieniu do przywołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wskazujemy, że jakkolwiek wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00