Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 24 marca 2022 r., sygn. II AKa 423/21

Użycie noża podczas odpierania ataku, czego efektem jest powstanie rany ciętej brzucha u atakującego, to przekroczenie granic obrony koniecznej. Jeżeli jednak atak był zaskakujący, broniący się nie znał agresora, było późno, a wokół nie było osób, które mogłyby pospieszyć z pomocą, należy uznać, że przekroczenie to nastąpiło pod wpływem strachu i wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami.

Dnia 24 marca 2022 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia SA Andrzej Kot

Sędziowie: SA Piotr Kaczmarek (spr.)

SA Bogusław Tocicki

przy udziale prokuratora Prokuratury (...) Zbigniewa Jaworskiego po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2022 r. sprawy

S. U. (1) oskarżonego o czyn z art. 158 § 2 k.k. i art. 57a § 1 k.k.

P. U. (1) oskarżonego o czyn z art. 158 § 2 k.k. i art. 57a § 1 k.k.

D. U. (1) oskarżonego o czyn z art. 158 § 2 k.k. i art. 57a § 1 k.k.

B. S. (1) oskarżonego o czyn z art. 159 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. 

w związku z art. 11 § 2 k.k. na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora oraz D. U. (1), P. U. (1) i S. U. (1) od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 10 sierpnia 2021 r. sygn. akt III K 121/20

I. uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego B. S. (1) i w ramach zarzuconego mu czynu przyjmuje, że oskarżony B. S. (1) w dniu 25 lipca 2020 r. w L. odpierając bezpośredni, bezprawny zamach na zdrowie i mienie ze strony D. U. (1), S. U. (1) i P. U. (1), wymachując w ich kierunku nożem, z zamiarem ewentualnym spowodował u nich obrażenia ciała: u S. U. (1) powodujące rozstrój zdrowia na okres poniżej 7 dni, u P. U. (1) powodujące rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni, zaś u D. U. (1) w postaci rany ciętej brzucha z wytrzewieniem i wypadnięciem sieci większej, przedziurawieniem wrzodu stresogennego żołądka, wstrząsu septycznego oraz ropnienia i rozejścia się rany skutkujące chorobą realnie zagrażającej życiu, przy czym w zakresie spowodowania u D. U. (1) choroby realnie zagrażającej życiu oskarżony przekroczył granice obrony koniecznej poprzez zastosowanie sposobu obrony niewspółmiernego do niebezpieczeństwa zamachu, zaś przekroczenie to nastąpiło pod wpływem strachu i wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 157 § 1 i 2 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., i postępowanie karne o ten czyn umarza na podstawie art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 25 § 3 k.k., kosztami sądowymi w tej części obciążając Skarb Państwa;