Interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.100.2023.1.KG

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - karnet na siłownię.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 6 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pani o interpretację przepisu odnośnie ulgi rehabilitacyjnej.

Ma Pani grupę inwalidzką w stopniu lekkim do końca życia. Jest Pani po trzech operacjach stawu biodrowego. Pierwsza operacja (...), druga (...) trzecia (...). Z tego tytułu nie pobierała Pani żadnych świadczeń rentowych, ponieważ pracowała Pani do emerytury.

Przez lata zmagała się Pani z bardzo silnymi bólami nogi, dopiero po trzeciej operacji trafiła Pani na właściwą rehabilitację i bóle ustąpiły.

Zarówno lekarz, jak i fizjoterapeuci zgodnie twierdzą, że aby być sprawną musi Pani ćwiczyć do końca życia. W domu nie ma Pani warunków do ćwiczeń, ponieważ Pani mieszkanie ma (...), nie stać Pani też na sprzęty do ćwiczeń. Wszystko to jest na siłowni, włącznie z trenerami, którzy prowadzą zajęcia grupowe i się na tym znają. Dla Pani codzienne ćwiczenia są lekiem i fizjoterapią w jednym.

Mimo (...) codziennych ćwiczeń operowana noga wciąż jest słabsza, ale dzięki ćwiczeniom nie boli i może Pani chodzić bez kul. (...).

Pytanie

Czy może Pani odpisać karnety na siłownię, jako ulgę rehabilitacyjną?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że mając grupę inwalidzką i zalecenie od lekarza ortopedy oraz od fizjoterapeutów, aby do końca życia ćwiczyć może Pani odliczyć siłownię, ponieważ dla Pani zajęcia na siłowni są codzienną rehabilitacją. Jest tam sprzęt potrzebny do ćwiczeń, którego w domu Pani nie posiada oraz wykwalifikowani fizjoterapeuci i trenerzy, którzy służą pomocą w razie jakichkolwiek wątpliwości odnośnie ćwiczeń. Dzięki ćwiczeniom może Pani funkcjonować bez bólu i nie musi korzystać z kul (przez kilkadziesiąt lat żyła Pani z koszmarnymi bólami nogi, bo ćwiczenia w domu usprawniały nogę, ale jej nie wzmacniały, do tego potrzebne były ćwiczenia w obciążeniu, które teraz wykonuje Pani na maszynach).

Tak więc dla Pani ćwiczenia na siłowni są wyłącznie rehabilitacją.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).:

Zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w art. 26 ust. 7 i 7b-7g, natomiast rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zgodnie z którym:

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Natomiast z treści art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”. Zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę.

Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

Zatem w ramach ww. ulgi podatkowej mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi rehabilitacyjne zlecone przez lekarza poniesione przez osobę niepełnosprawną.

Z treści Pani wniosku wynika, że ma Pani grupę inwalidzką w stopniu lekkim do końca życia. Jest Pani po trzech operacjach stawu biodrowego. (...). Z tego tytułu nie pobierała Pani żadnych świadczeń rentowych, ponieważ pracowała Pani do emerytury.

Zarówno lekarz, jak i fizjoterapeuci zgodnie twierdzą, że aby być sprawną musi Pani ćwiczyć do końca życia. W domu nie ma Pani warunków do ćwiczeń i nie stać Pani też na sprzęty do ćwiczeń. Wszystko to jest na siłowni, włącznie z trenerami, którzy prowadzą zajęcia grupowe i się na tym znają. Dla Pani codzienne ćwiczenia są lekiem i fizjoterapią w jednym.

(...).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ćwiczenia na siłowni niewątpliwie wpływają na polepszenie ogólnego stanu zdrowia, jednakże nie można czynności tych zakwalifikować do kategorii zabiegów rehabilitacyjnych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy, gdyż siłownie są placówkami przeznaczonymi do ogólnej rekreacji – cechuje je ogólnodostępność co oznacza, że są przeznaczone dla wszystkich chętnych do korzystania z nich, a więc, nie tylko dla osób niepełnosprawnych.

Przedmiotem działalności siłowni nie są usługi w zakresie poprawy stanu zdrowia osób niepełnosprawnych korzystających z nich, tak jak to ma miejsce w przypadku placówek specjalizujących się w rehabilitacji.

Na ogół placówki takie, nie zapewniają osobom korzystających z ich usług wykwalifikowanego personelu do wykonywania zabiegów rehabilitacyjnych. Jak wynika z treści sprawy uczęszcza Pani na siłownię, gdzie znajduje się sprzęt potrzebny do ćwiczeń, którego Pani nie posiada oraz są tam trenerzy, którzy prowadzą zajęcia grupowe i się na tym znają. Zatem z opisanego stanu faktycznego wynika, że ćwiczenia na siłowni nie są wykonywane pod nadzorem i przy instruktażu wykwalifikowanego rehabilitanta, co również przemawia za tym, że nie jest to zabieg rehabilitacyjny, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Brak jest zatem podstaw do uznania, iż w opisanym stanie faktycznym ponosi Pani wydatki na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne, a w konsekwencji wydatki poniesione na ten cel nie uprawniają Pani do skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznaćza nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).