Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.174.2023.2.RD

Opodatkowanie preferencyjną stawką 0% VAT dla świadczenia Spółki polegającego na pośrednictwie między ostatecznym klientem a firmą przewozową, która świadczy usługę transportową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania preferencyjną stawką 0% VAT dla świadczenia Spółki polegającego na pośrednictwie między ostatecznym klientem a firmą przewozową, która świadczy usługę transportową, zakupioną na rzecz klienta. Uzupełnili go Państwo na wezwanie pismem z 19 maja 2023 r. złożonego za pośrednictwem platformy ePUAP. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie portali internetowych i aktualnie prowadzi serwis internetowy X. Za jego pośrednictwem osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z krajów UE oraz z Wielkiej Brytanii, firmy mające miejsce siedziby lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terenie Unii Europejskiej w tym Polski lub na terenie Wielkiej Brytanii mogą zamówić przesyłki kurierskie, które to realizowane są przez podmioty krajowe świadczące usługi spedycji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego to: 63.12.Z - Działalność portali internetowych, 62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, 62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, 63.11.Z - Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność, 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem, 63.9 - Pozostała działalność usługowa w zakresie informatyki, 64.99.Z - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, 73.12.C - Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (internet), 73.2 - Badanie rynku i opinii publicznej. Za złożone zamówienia Spółka wystawia faktury VAT i przesyła poszczególnym zamawiającym usługi. Kosztami tych usług Spółka obciążana jest przez firmy krajowe przewozowe na podstawie wystawianych faktur VAT. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przykładowa transakcja wygląda następująco: Klient (osoba fizyczna lub firma) zamawia usługę kurierską poprzez portal internetowy X, gdzie podaje dane nabywcy i odbiorcy przesyłki, dane przesyłki oraz wybiera przewoźnika. Klient płaci za zamówienie lub płaci po wykonaniu usługi ( (...) lub (...)). Następnie Spółka zamawia przesyłkę w wybranej przez zamawiającego firmie kurierskiej. Spółka po otrzymaniu zamówienia wysyła na e-mail dokumenty przewozowe, które są dostępne też w panelu klienta.

Spółka wystawia fakturę, którą wysyła na e-mail zamawiającego. Faktura dostępna jest też w panelu klienta. Spółka otrzymuje fakturę od przewoźnika i nalicza ewentualnie dopłaty wynikające z błędnie podanych danych przez zamawiającego. Spółka ma podpisane umowy z wybranymi firmami przewozowymi, gdzie przewoźnik zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na stałej i kompleksowej obsłudze kurierskiej Spółki. Przewoźnik również odpowiada za wszelkie uszkodzenia i straty, które powstają w trakcie transportu. Każdy Klient posiada swoje wirtualne saldo, na podstawie zamówionych przesyłek pojawiają się tam wszystkie operacje. Po zakończeniu miesiąca klient otrzymuje fakturę na zamówione w ciągu miesiąca usługi (...) lub fakturę na dokonane wpłaty w ciągu miesiąca (...). Znając wszystkie operacje, które zostały przypisane do salda klienta Spółka jest w stanie określić jaka kwota powinna znaleźć się na fakturze, a jest ona odzwierciedleniem zamówionych usług i wpłat w danym miesiącu. Stan faktyczny - Użytkownik dokonuje wpłaty tytułem doładowania konta w serwisie X następnie ten sam użytkownik dokonuje wyboru firmy transportowej i nadaje przesyłkę. Przesyłka jest przesyłką międzynarodową. Spółka na koniec miesiąca wystawia fakturę za zlecone usługi ze stawką 23%. Przewoźnik za usługi międzynarodowe fakturuje Spółkę z VATem 0%.

W uzupełnieniu do wniosku na pytanie „czy Państwo nabywacie usługę przewozu przesyłek we własnym imieniu na rzecz klienta i dlatego firma przewozowa wystawia Państwu fakturę za usługi transportowe a nie bezpośrednio na tego klienta” wskazano, że tak Spółka ma podpisaną umowę z przewoźnikiem, na mocy której zleca usługę transportową międzynarodową. Ta natomiast jest udostępniona Państwa Klientom, którzy są ostatecznymi beneficjentami ww. usługi.

Na pytanie „czy jesteście Państwo usługodawcą usług przewozowych w odniesieniu do klienta i dlatego wystawiacie klientom faktury na tego rodzaju usługi” wskazano, że nie, Spółka świadczy usługi elektroniczne, polegające na kojarzeniu stron umowy przewozu, przy czym to użytkownik panelu dokonuje wyboru przewoźnika oraz określa zakres / przedmiot usługi (tj. dane dotyczące paczki oraz miejsca / adres dostarczenia przesyłki). Rolą Spółki jest jedynie przekazanie przewoźnikowi zamówienia przewozu a zatem ma to charakter pomocniczy. Nadawcą przesyłki jest użytkownik serwisu i to na jego rzecz umowa przewozu jest realizowana.

Faktury użytkownikom serwisu Spółka wystawia za zamówienie przewoźnika.

Na pytanie „kto jest stroną umowy na świadczenie usług transportowych zawartej z przewoźnikiem” wskazano, że stroną umowy na świadczenie usług transportowych zawartej z przewoźnikiem jest Spółka.

Na pytanie „czy wartość odsprzedawanych usług nabytych uprzednio przez Spółkę od przewoźników przesyłek, na wystawianych przez Państwa fakturach klientom zawiera się Państwa wynagrodzenie? Jeśli nie, proszę wskazać co stanowi Państwa wynagrodzenie, kto je Państwu wypłaca i w jaki sposób” wskazano, że tak - usługi, za które Państwo fakturujecie klientów zawierają Państwa wynagrodzenie.

Pytanie

Czy Spółka poprawnie rozpoznaje transakcję opodatkowaną stawką 23% czy powinna kierować się tym że przesyłka jest przesyłką międzynarodową i może stosować preferencyjną stawkę 0% podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka uważa, że poprawnie wystawia faktury opodatkowane stawką 23% VAT gdyż to nie Spółka organizuje transport międzynarodowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zapis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Jednocześnie właściwa stawka podatku albo zwolnienie od podatku ma zastosowanie tylko gdy dana czynność (w analizowanym przypadku usługi), na gruncie przepisów regulujących podatek od towarów i usług, podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Zgodnie z zasadą terytorialności wynikającą z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione w tym przepisie czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia/dostawy jest terytorium kraju.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały

w rozdziale 3 działu V ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy czym, jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl ust. 3 art. 28b ustawy:

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy. Przy czym gdy usługa jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona. Natomiast w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługobiorca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy:

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1) posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;

2) posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Na podstawie art. 28f ust. 2, 3, 4 i 5 ustawy:

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem ust. 3.

Miejscem świadczenia usług transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna.

Miejsce rozpoczęcia transportu, o którym mowa w ust. 3, oznacza miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od pokonanych odległości do miejsca, gdzie znajdują się towary.

Miejsce zakończenia transportu, o którym mowa w ust. 3, oznacza miejsce, w którym faktycznie kończy się transport towarów.

Z kolei z art. 28k ust. 1 ustawy wynika, że:

Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przy czym zgodnie z art. 28k ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1. usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2. usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3. całkowita wartość usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

Jak wynika z art. 28k ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia m.in. usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wiążąc to miejsce z miejscem siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu usługobiorcy. Równocześnie wprowadzono odstępstwo od powyższej reguły w przypadku gdy łącznie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy. W sytuacji spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy miejsce świadczenia usług elektronicznych ustala się w oparciu o regułę ogólną zawartą w art. 28c ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:

Przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

W myśl art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:

do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Stosownie zaś do ust. 2 ww. artykułu, ust. 1 obejmuje w szczególności:

a. ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;

b. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;

c. usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;

d. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;

e. pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);

f. usługi wyszczególnione w załączniku I.

Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:

realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy:

stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym, stosownie do art. 83 ust. 3 ustawy:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

2) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

a.  z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

b.  z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

c.  z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);

3) usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Jak stanowi art. 83 ust. 5 ustawy:

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1) towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2) towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3) towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;

4) osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 83 ust. 5 ustawy jednoznacznie wynika, że prawo podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest nieograniczone. Aby zastosować dla usług transportu międzynarodowego stawkę podatku w wysokości 0% konieczne jest bowiem dopełnienie określonych warunków w zakresie dokumentowania tych usług. Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, potwierdzające wykonanie i charakter usługi, tj. faktyczne świadczenie usługi transportu międzynarodowego. Jak wynika z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, prawo do zastosowania dla usług międzynarodowego transportu towarów stawki podatku 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że w wyniku przewozu towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Istotą przywołanego przepisu jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem transportu rzeczywiście przekroczyły granicę z państwem trzecim.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że polskiemu podatnikowi świadczącemu usługę transportu towarów na rzecz innego polskiego podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego lub odwrotnie, przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% pod warunkiem, że posiada on dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, tj. list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę wystawioną przez przewoźnika (spedytora).

Natomiast, jeżeli przewożone towary mają charakter towarów importowanych, wówczas dowodem świadczenia usług transportu jest dodatkowo dokument potwierdzony przez właściwy organ celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Preferencyjna stawka podatku może więc mieć zastosowanie jedynie do tej wartości usługi transportowej, która została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie portali internetowych i aktualnie prowadzi serwis internetowy X. Za jego pośrednictwem osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z krajów UE oraz z Wielkiej Brytanii, firmy mające miejsce siedziby lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terenie Unii Europejskiej w tym Polski lub na terenie Wielkiej Brytanii mogą zamówić przesyłki kurierskie, które to realizowane są przez podmioty krajowe świadczące usługi spedycji. Przedmiotem działalności Spółki zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego to: 63.12.Z - Działalność portali internetowych, 62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, 62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, 63.11.Z - Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność, 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem, 63.9 - Pozostała działalność usługowa w zakresie informatyki, 64.99.Z - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, 73.12.C - Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (internet), 73.2 - Badanie rynku i opinii publicznej. Za złożone zamówienia Spółka wystawia faktury VAT i przesyła poszczególnym zamawiającym usługi. Kosztami tych usług Spółka obciążana jest przez firmy krajowe przewozowe na podstawie wystawianych faktur VAT. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przykładowa transakcja wygląda następująco: Klient (osoba fizyczna lub firma) zamawia usługę kurierską poprzez portal internetowy X , gdzie podaje dane nabywcy i odbiorcy przesyłki, dane przesyłki oraz wybiera przewoźnika. Klient płaci za zamówienie lub płaci po wykonaniu usługi ( (...) lub (...)). Następnie Spółka zamawia przesyłkę w wybranej przez zamawiającego firmie kurierskiej. Spółka po otrzymaniu zamówienia wysyła na e-mail dokumenty przewozowe, które są dostępne też w panelu klienta. Spółka wystawia fakturę, którą wysyła na e-mail zamawiającego. Faktura dostępna jest też w panelu klienta. Spółka otrzymuje fakturę od przewoźnika i nalicza ewentualnie dopłaty wynikające z błędnie podanych danych przez zamawiającego. Spółka ma podpisane umowy z wybranymi firmami przewozowymi, gdzie przewoźnik zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na stałej i kompleksowej obsłudze kurierskiej Spółki. Przewoźnik również odpowiada za wszelkie uszkodzenia i straty, które powstają w trakcie transportu. Każdy Klient posiada swoje wirtualne saldo, na podstawie zamówionych przesyłek pojawiają się tam wszystkie operacje. Po zakończeniu miesiąca klient otrzymuje fakturę na zamówione w ciągu miesiąca usługi (...) lub fakturę na dokonane wpłaty w ciągu miesiąca (...). Znając wszystkie operacje, które zostały przypisane do salda klienta Spółka jest w stanie określić jaka kwota powinna znaleźć się na fakturze, a jest ona odzwierciedleniem zamówionych usług i wpłat w danym miesiącu. Stan faktyczny - Użytkownik dokonuje wpłaty tytułem doładowania konta w serwisie X następnie ten sam użytkownik dokonuje wyboru firmy transportowej i nadaje przesyłkę. Przesyłka jest przesyłką międzynarodową. Spółka na koniec miesiąca wystawia fakturę za zlecone usługi ze stawką 23%. Przewoźnik za usługi międzynarodowe fakturuje Spółkę z VATem 0%. Odnośnie świadczonych usług Państwo wskazujecie, że macie podpisaną umowę z przewoźnikiem, na mocy której zlecacie usługę transportową międzynarodową. Ta natomiast jest udostępniona Państwa Klientom, którzy są ostatecznymi beneficjentami ww. usługi. Usługa polega na kojarzeniu stron umowy przewozu, przy czym to użytkownik panelu X dokonuje wyboru przewoźnika oraz określa zakres / przedmiot usługi (tj. dane dotyczące paczki oraz miejsca / adres dostarczenia przesyłki). Państwa rolą jest jedynie przekazanie przewoźnikowi zamówienia przewozu a zatem ma to charakter pomocniczy. Nadawcą przesyłki jest użytkownik serwisu i to na jego rzecz umowa przewozu jest realizowana. Faktury użytkownikom serwisu Spółka wystawia za zamówienie przewoźnika. Stroną umowy na świadczenie usług transportowych zawartej z przewoźnikiem jest Spółka. Usługi, za które Państwo fakturujecie klientów zawierają Państwa wynagrodzenie.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, czy w związku ze świadczeniem opisanych usług przewozu dokonanych przez firmę przewozową świadczącą usługę transportu, którą nabywacie na rzecz klienta stanowi usługę opodatkowaną stawką właściwą dla usług transportu międzynarodowego.

Państwo wskazujecie, że Spółka rozpoznaje transakcję opodatkowaną podstawową stawką pomimo tego, iż jest to transport międzynarodowy. Argumentujecie to Państwo tym, że to nie Spółka organizuje transport międzynarodowy i dlatego nie możecie zastosować preferencyjnej stawki. Z powyższym twierdzeniem nie możemy się jednak zgodzić i fakt, że to nie Państwo bezpośrednio organizujcie transport międzynarodowy nie oznacza, że w tym konkretnym przypadku nie będą Państwu przysługiwać uprawnienia związane z opodatkowaniem świadczonej przez Państwa usługi stawką preferencyjną, odnoszącą się do usług transportu międzynarodowego. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku gdy nabywacie usługę przewozu we własnym imieniu ale na rzecz klienta (jak ma to miejsce w opisanym stanie faktycznym) zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2a ustawy. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę (w opisywanym przypadku na klienta) nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Skoro nabywacie od firmy przewozowej usługę transportu międzynarodowego na rzecz klienta, to mimo tego, że to nie Państwa Spółka organizuje bezpośrednio ten transport, to Spółka jest traktowana jakby to ona świadczyła tą usługę transportu międzynarodowego, a nie usługę elektroniczną, na którą Państwo wskazujecie. Zatem konsekwencją uznania Spółki biorącej udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez Spółkę faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi. Celem obciążenia kosztami podmiotu, który faktycznie korzystał z usługi (klienta) jest odsprzedaż tej usługi przez podmiot uczestniczący pośrednio w świadczeniu, pomimo że pośrednik danej usługi nie wykonał. Przenoszenie kosztów jest więc świadczeniem pomiędzy podmiotem pośredniczącym pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W niniejszej sprawie wystąpi zatem tzw. fikcja prawna przewidziana w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w świetle której Państwo wystąpicie w roli odsprzedającego usługi transportu międzynarodowego nabytego we własnym imieniu, lecz na rzecz swoich klientów. Klienci w opisywanym przypadku są beneficjentami ww. usługi i to na ich rzecz umowa przewozu jest realizowana. Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, będą Państwo traktowani najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi transportu międzynarodowego świadczonej przez firmy przewozowe, za którą to usługę obciążacie swoich klientów wystawiając faktury, które zawierają Państwa wynagrodzenie.

Oczywiście aby móc stosować stawkę 0% VAT w przypadku świadczonych przez Państwa usług transportu międzynarodowego, którą nabywacie w imieniu i na rzecz klientów powinniście Państwo spełniać określone warunki odnośnie posiadania właściwej dokumentacji i Spółka powinna legitymować się dowodami, które potwierdzą charakter tych usług.

Jak wskazuje art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, który ma zastosowanie do usług transportu międzynarodowego dokumenty te to: list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę wystawioną przez przewoźnika (spedytora). Natomiast jeśli towary transportowane mają charakter towarów importowanych wówczas dowodem świadczenia usług transportu, który uprawniałby do zastosowania stawki 0% jest dodatkowo dokument potwierdzony przez właściwy organ celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Zatem aby Spółka świadcząc usługę transportu międzynarodowego była uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki powinna posiadać dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy. Jeśli nie jest w posiadaniu właściwych dokumentów to pomimo tego, że Spółka będzie świadczyć usługę transportu międzynarodowego to nie będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT. Oczywiście trzeba mieć na względzie to, że preferencyjna stawka podatku wynosząca 0% dla usług transportu międzynarodowego będzie mieć zastosowanie, gdy miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania będzie Polska, czyli transakcja podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

Oceniając całościowo stanowisko należy uznać je za nieprawidłowe. Jak już wskazywaliśmy dokonując oceny Państwa stanowiska raz jeszcze podkreślamy fakt, że mimo tego iż Spółka nie organizuje transportu międzynarodowego nie oznacza, że w takim przypadku nie może być zastosowana stawka preferencyjna. Przypadek opisany we wniosku w którym Spółka dokonuje zakupu usługi transportu międzynarodowego w imieniu i na rzecz klienta nie oznacza, że Spółka nie może być uznana za świadczącą usługę transportu międzynarodowego (co było Państwa głównym przedmiotem wątpliwości).  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00