Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.459.2023.2.ZK

1. Czy dokonując sprzedaży skanera Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatków poniesionych na nabycie tego środka trwałego, w tym w części sfinansowanej dotacją, pomniejszonej o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (tj. pełną wartość niezamortyzowanej części wartości początkowej środka trwałego)? 2. Czy nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu unijnego, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, będzie stanowić po stronie Spółki przychód podatkowy zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT? 3. Czy w związku ze sprzedażą skanera całość kosztu uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej części dokonanych odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt podatkowy związany z uzyskaniem przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych tj. przychodu powiązanego bezpośrednio ze sprzedażą środka trwałego?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 sierpnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2023 r. (data wpływu 18 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT-UE.

Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą polegającą głównie na prowadzeniu prac geodezyjno-kartograficznych, doradztwie technicznym, kształceniu dorosłych, rzeczoznawstwie, wycenie nieruchomości i majątku przedsiębiorstw, wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, tworzeniu oprogramowania komputerowego oraz prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych.

W 2019 roku, Spółka nabyła środki trwałe, których zakup został w 60% sfinansowany w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, lata (…) „Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach” Działanie 3.2 Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R; Poddziałanie 3.2.1 Badania na rynek.

W dniu (…) 2019 roku, Wnioskodawca zawarł z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości umowę nr (…) w ramach projektu „(…)”. W dniu (…) 2019 roku, Spółka otrzymała powyższą dotację na rachunek bankowy. W dniu (…) 2020 roku, strony podpisały Aneks do ww. umowy, na podstawie którego zmienił się okres kwalifikowalności wydatków.

W ramach realizacji wskazanego powyżej projektu został zakupiony (…) 2019 roku (…) o wartości (…) zł (koszt wydatków kwalifikowanych). Zakup został sfinansowany w 40% ze środków własnych, a w 60% ze środków pochodzących ze wskazanej powyżej dotacji (tj. (…) zł).

Wnioskodawca zakwalifikował zakupiony (…) jako środek trwały, który zgodnie z przepisami ustawy o CIT został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i podlegał amortyzacji dla celów podatkowych. Wartość początkowa środków trwałych została ustalona na zasadach ogólnych określonych w art. 16g ust. 1 uCIT, tj. w oparciu o kwotę wydatków poniesionych na ich nabycie lub wytworzenie, bez pomniejszenia tej wartości o kwotę uzyskanej dotacji.

W momencie dokonywania każdorazowego odpisu amortyzacyjnego Spółka zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 uCIT, zalicza do kosztów uzyskania przychodu wyłącznie tę część odpisów amortyzacyjnych, która odpowiadała proporcji, w jakiej wydatki na nabycie ww. środka trwałego zostały sfinansowane ze środków własnych Spółki. W pozostałej części, odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych w części sfinansowanej dotacją klasyfikowane są przez Wnioskodawcę jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Dokonując odpisów amortyzacyjnych Spółka dodatkowo odnosi powyższy odpis jako przychód podatkowy. Przychód ten Wnioskodawca traktuje jako przychód podatkowy zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT.

Wnioskodawca rozpoznaje zatem przychody podatkowe w tożsamym momencie jak dla celów bilansowych. Pod względem bilansowym wartość otrzymanej dotacji ujęta została przez Wnioskodawcę na koncie rozliczeń międzyokresowych przychodów, a następnie rozliczana jest na konto pozostałych przychodów operacyjnych równolegle do odpisów amortyzacyjnych.

Obecnie Wnioskodawca jest na etapie realizacji transakcji sprzedaży przedmiotowego środka trwałego (…) za kwotę (…) EUR (około (…) PL) podmiotowi niepowiązanemu ze Spółką mającemu swoją siedzibę na terenie Australii.

Sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT, natomiast z uwagi na zapisy umowne będzie skuteczna dopiero w momencie otrzymania zapłaty.

Wnioskodawca powziął w wątpliwość sposób rozliczenia ww. transakcji dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Ponadto, Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1)Dotacja została otrzymana z Banku Gospodarstwa Krajowego, jednak Bank Gospodarstwa Krajowego pełnił jedynie funkcję płatnika, co w rozumieniu Umowy o dofinansowanie oznacza, że Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie wystawionego przez Instytucję Pośredniczącą zlecenia płatności, przekazywał płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju.

2)Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem otrzymanego dofinansowania. Nie pełni roli pośrednika obsługującego projekt.

3)Jak wynika z opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, dofinansowanie pochodziło ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 3 „Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach” Działanie 3.2 Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R; Poddziałanie 3.2.1 Badania na rynek.

Wnioskodawca ma zawartą w dniu 20 marca 2019 roku umowę o dofinansowanie projektu z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, która pełni rolę Instytucji Pośredniczącej.

4)Dotacja została sfinansowana ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego: „W 2019 roku Spółka nabyła środki trwałe, których zakup został w 60% sfinansowany w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, lata (…), Oś Priorytetowa 3 „Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach" Działanie 3.2 Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R; Poddziałanie 3.2.1 Badania na rynek”.

Dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości Wnioskodawca wskazuje, że z tych środków pochodziła otrzymana na (…) dotacja, a dokumentem potwierdzającym ten fakt była zawarta (…) 2019 roku umowa z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości.

Pytania

1.Czy dokonując sprzedaży (…) Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatków poniesionych na nabycie tego środka trwałego, w tym w części sfinansowanej dotacją, pomniejszonej o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (tj. pełną wartość niezamortyzowanej części wartości początkowej środka trwałego)?

2.Czy nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu unijnego, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, będzie stanowić po stronie Spółki przychód podatkowy zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT?

3.Czy w związku ze sprzedażą (…) całość kosztu uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej części dokonanych odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt podatkowy związany z uzyskaniem przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych tj. przychodu powiązanego bezpośrednio ze sprzedażą środka trwałego?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży środka trwałego (…) cała niezamortyzowana część odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodu bez względu na to, iż zakup środka trwałego został częściowo sfinansowany ze środków unijnych. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów może zostać zaliczona niezamortyzowana jeszcze wartość środka trwałego w tej części, w której wydatki na jego nabycie nie mogłyby stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyby amortyzacja była dalej kontynuowana.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 16a ust. 1 pkt 2 uCIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 uCIT, zwane środkami trwałymi.

Takie składniki majątku wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (art. 16d ust. 2 uCIT).

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych określonej szczegółowo w treści art. 16g uCIT. W przypadku zakupionych środków trwałych wartością początkową jest, w myśl art. 16g pkt 1 uCIT, ich cena nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 uCIT).

Przepis art. 16h ust. 1 pkt 1 uCIT stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 uCIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 uCIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) uCIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Przepis ten stanowi zatem szczególną regulację, która normuje zasady rozliczenia podatkowego sprzedawanych środków trwałych. Skoro zatem ustawodawca unormował w sposób szczegółowy przypadek sprzedaży takich składników majątku, nie odwołując się do innych przepisów ustawy o CIT, to zasadne jest twierdzenie, że podjęcie decyzji przez podatnika o sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, skutkować będzie nie zastosowaniem art. 16 ust. 1 pkt 48 uCIT (jak wskazano powyżej do niego ustawodawca nie odwołuje).

W myśl powołanego przepisu za koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 16 ust. 1 pkt 48 uCIT).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć niezamortyzowaną jeszcze część wartości początkowej, w tym w części sfinansowanej w formie dotacji ze środków UE, pomimo, że odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów w przypadku kontynuacji amortyzacji.

Powołany przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 uCIT, wyłącza z kategorii kosztów uzyskania przychodów jedynie odpisy z tytułu zużycia środków trwałych. Ponadto, przytoczony przepis odnosi się wyłącznie do „wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie tych środków, zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie”. Wyłączenia z art. 16 ust. 1 pkt 48 uCIT nie można rozszerzyć na przypadek odpłatnego zbycia środka trwałego.

Natomiast, przypadku zbycia środka trwałego (...), podstawą do zaliczenia wydatków na jego nabycie do kosztów podatkowych jest bezpośrednio art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b uCIT, który odwołuje się do tego pojęcia wprost, a nie jedynie do wartości mu odpowiadającej. W przypadku zastosowania tego przepisu do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w związku z nabyciem środka trwałego, a nie odpisy amortyzacyjne. Bez znaczenia jest w tym kontekście sposób sfinansowania zakupu tego środka trwałego.

Suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych jest natomiast jedynie elementem kalkulacyjnym wartości kosztów uzyskania przychodów według art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b uCIT i w myśl tej regulacji pomniejsza wartość kosztów podatkowych zarówno w części zaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, jak i w części, która nie mogła być do kosztów zaliczona z uwagi na istniejące ograniczenie ustawowe.

Tym samym koszt uzyskania przychodów w przypadku analizowanej sprzedaży środków trwałych będzie stanowił różnicę między wartością początkową ustaloną zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 uCIT (zarówno tych zaliczonych do kosztów podatkowych, jak i tych niezaliczonych do kosztów podatkowych).

Powyższe znajduje swoje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z: 7 września 2020 r. nr: 0111-KDIB1-1.4010.265.2020.1.ŚS, z 15 maja 2020 r., nr: 0111-KDIB1-1.4010.63.2020.1.D, a także interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 listopada 2016 r., nr: ILPB2/4510-1-52/16-3/JG.

Organy podatkowe są również spójne w kwestii uznawania za koszty podatkowe przy sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, całej niezamortyzowanej wartości takiego składnika majątku. Nie ma przy tym znaczenia, o czym już mowa powyżej, iż zakup takiego środka trwałego był w części finansowany dotacją zwolnioną z podatku dochodowego od osób prawnych.

Poniżej Wnioskodawca wskazuje na przykładowe interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane w tej materii przez organy podatkowe, w tym m.in. na:

1.Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 czerwca 2019 r., nr: 0111-KDIB2-1.4010.275.2019.1.AR,

2.Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 września 2018 r., nr: 0111-KDIB1-1.4010.284.2018.1.SG,

3.Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r., nr: 0113-KDIPT2-3.4011.109.2018.2.DS,

4.Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., nr: 0111-KDIB1-3.4010.458.2017.3.AN,

5.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 września 2016 r., nr: BPB-1-1/4510-243/16-2/ZK,

6.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 grudnia 2015 r., nr: IB3B-1-3/4510-435/15/APO,

7.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 lipca 2015 r., nr: IPTPB3/4510- 150/15-4/PM,

8.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2016 r., nr: IBPB-1-2/4510-21/16/KP,

9.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 marca 2015 r., nr: ILPB3/423-659/14-2/JG,

10.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 lipca 2014 r., nr: IBPBI/2/423-7/14/MO,

11.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 kwietnia 2014 r., nr: IPPB5/423-131/14-2/MW,

12.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2014 r., nr: IPPB5/423-1004/13-4/KS,

13.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 lutego 2014 r., nr: IPPB5/423-1061/13-2/MW,

14.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 lutego 2014 r., nr: ILPB3/423-542/13-2/EK,

15.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 grudnia 2012 r., nr: ILPB3/423-376/12-2/EK,

16.Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 stycznia 2012 r., nr: IPPB5/423-1030/11-2/AS.

Na uwagę zasługuje jednak przede wszystkim interpretacja Ministra Finansów z dnia 11 marca 2016 roku nr: DD9/033/494/BRT/2013/RD-124989, w której z urzędu została zmieniona wcześniejsza interpretacja organu podatkowego. Została ona wydana wprawdzie na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak jej treść ma również istotny wpływ dla podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w niniejszej interpretacji przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej stanowią przychód z działalności gospodarczej. Dochodem jest tu różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych powiększoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. W ocenie Ministra Finansów, wartość odpisów amortyzacyjnych, także tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, należy uwzględniać podczas ustalania dochodu ze sprzedaży środka trwałego. W związku z powyższym, przy sprzedaży środka trwałego kosztem uzyskania przychodu jest różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Na sumę odpisów amortyzacyjnych składają się odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych.

Konkludując, w ocenie Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą (...) a będzie różnica między wartością początkową środków trwałych, a sumą odpisów amortyzacyjnych. Nie ma znaczenia, że zakup środków trwałych został częściowo sfinansowany ze środków z dotacji.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zdaniem Spółki, nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu unijnego, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona będzie do pozostałych przychodów operacyjnych, będzie stanowić po stronie Spółki przychód zwolniony z opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT. Powyższe wynika z faktu, iż Spółka nie wykazuje całej wartości otrzymanej dotacji jako przychód podatkowy w dacie jej otrzymania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, środki pieniężne otrzymane tytułem dotacji na zakup lub wytworzenie środka trwałego kwalifikuje się do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Następnie, kwota ta stopniowo zwiększa pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tego środka trwałego. W przypadku sprzedaży środka trwałego, pozostałą, nierozliczoną kwotę widniejącą na rozliczeniach międzyokresowych przychodów, zalicza się do pozostałych przychodów operacyjnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, iż otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w ramach projektu unijnego zostało zgodnie z regulacjami prawa bilansowego zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Następnie, kwota otrzymanego dofinansowania stopniowo zwiększała pozostałe przychody operacyjne równoległe do dokonanych odpisów amortyzacyjnych i równolegle stanowiła przychód podatkowy korzystający ze zwolnienia z opodatkowania.

Dlatego też należy stwierdzić, iż zarówno sprzedaż nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których zakup bądź wytworzenie zostało sfinansowane częściowo za środki otrzymane w ramach projektu, jak i ich całkowita amortyzacja w Spółce, będzie wiązać się z zaliczeniem tej samej wartości (księgowo) do pozostałych przychodów operacyjnych. Jedyną różnicą jest fakt, iż w przypadku pełnej amortyzacji środków trwałych, sfinansowanych częściowo za środki otrzymane w ramach projektu, zaliczenie tej wartości do pozostałych przychodów operacyjnych będzie rozłożone w czasie. Natomiast, w przypadku sprzedaży wartość ta zostanie zaliczona jednorazowo do pozostałych przychodów operacyjnych.

W konsekwencji, należy zauważyć, iż w związku ze sprzedażą środków trwałych samo przeksięgowanie nierozliczonej części dofinansowania otrzymanego na ich zakup w ramach projektu unijnego z rozliczeń międzyokresowych przychodów w pozostałe przychody operacyjne Spółki będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki, gdyż jak wskazano powyżej Wnioskodawca rozlicza w tożsamym momencie zarówno przychód bilansowy jak i przychód podatkowy.

Inaczej mówiąc, księgowe rozliczenie dotacji powoduje po stronie Wnioskodawcy równoczesne rozpoznanie przychodu podatkowego korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania. Do powstania przysporzenia majątkowego po stronie Spółki dochodzi najpierw w momencie zużywania środka trwałego (poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne), a końcowo poprzez sprzedaż środków trwałych w wysokości nierozliczonej wartości dofinansowania otrzymanego w ramach projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Zdaniem Spółki, w związku ze sprzedażą (...) a całość kosztu uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej części dokonanych odpisów amortyzacyjnych stanowić będzie koszt podatkowy związany z uzyskaniem przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych tj. przychodu powiązanego bezpośrednio ze sprzedażą środka trwałego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3

Na wstępie należy wskazać, iż obowiązkiem podatnika jest każdorazowo ustalanie przychodów i kosztów podatkowych zgodnie z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skoro, co wynika już ze stanowiska do pytania nr 1, zdarzeniem powodującym możliwość rozliczenia jako koszt podatkowy nierozliczonej w formie odpisów amortyzacyjnych pozostałej wartości środka trwałego, jest sprzedaż takiego środka trwałego, to należy odpowiedzieć na pytanie czy generuje ona przychód opodatkowany czy też korzystający ze zwolnienia.

Analiza treści art. 17 uCIT, prowadzi do wniosku, iż żaden z powołanych w tym artykule przepisów nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwoty przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży (...).

Mając na względzie powyższe cała wartość kosztu uzyskania przychodu będzie powiązana z uzyskaniem przychodu opodatkowanego CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 3 jest prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz nr 3.

Natomiast, stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 2

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”)

Wskazać należy, że updop nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop,

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel.

Przychodem są bowiem przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem, że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Dany przychód zostaje przyporządkowany do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, kiedy jest on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 wymienionej ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, uzyskana przez Wnioskodawcę kwota dofinansowania stanowi przychód podatkowy w dacie jej otrzymania (art. 12 ust. 1 pkt 1 updop), a nie jak wskazuje Spółka w tożsamym momencie jak dla celów bilansowych.

Podkreślić należy, że przy ustalaniu wysokości oraz momentu rozpoznania przychodu dla celów podatkowych należy kierować się przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie przepisami ustawy o rachunkowości.

Zatem, jak już wyżej wskazano otrzymaną dotację należy rozpoznać jako przychód podatkowy w momencie jej otrzymania.

W art. 17 wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 52 updop,

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w dniu (…) 2019 roku, Wnioskodawca zawarł z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości umowę nr (…) w ramach projektu „(…)”. W dniu (…) 2019 roku, Spółka otrzymała powyższą dotację na rachunek bankowy. Dotacja została otrzymana z Banku Gospodarstwa Krajowego, jednak Bank Gospodarstwa Krajowego pełnił jedynie funkcję płatnika, co w rozumieniu Umowy o dofinansowanie oznacza, że Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie wystawionego przez Instytucję Pośredniczącą zlecenia płatności, przekazywał płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju. Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem otrzymanego dofinansowania. Nie pełni roli pośrednika obsługującego projekt. Wnioskodawca ma zawartą w dniu (…) 2019 roku umowę o dofinansowanie projektu z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, która pełni rolę Instytucji Pośredniczącej. Dotacja została sfinansowana ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.

W konsekwencji uznać należy, że wartość całego dofinansowania otrzymanego w ramach projektu unijnego winna stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w dacie otrzymania. Przychód ten jednak może korzystać ze zwolnienia na odstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT.

Związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu unijnego, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, będzie stanowić po stronie Spółki przychód podatkowy zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 uCIT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.