Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.340.2023.2.ENB

Możliwość składania rozliczenia podatkowego (PIT) wyłącznie na terytorium Wielkiej Brytanii, przez obywatela polskiego, który w Wielkiej Brytanii posiada status osoby osiedlonej oraz centrum interesów osobistych i gospodarczych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia rezydencji podatkowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 września 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem polskim. Od 2005 r. mieszka Pan na stałe i pracuje w Wielkiej Brytanii (pobyt stały bezterminowy, od 15 kwietnia 2005 r. posiada Pan zezwolenie na pracę, od 12 listopada 2019 r. posiada status Settlement). Od 2005 r. osiąga Pan dochody jedynie w Wielkiej Brytanii i tu się z nich rozlicza. Stały meldunek w Anglii ma Pan od 15 marca 2009 r. Posiada Pan brytyjski numer identyfikacji podatkowej i brytyjskie ubezpieczenie społeczne (od 1 września 2005 r.). Nie ma Pan brytyjskiego obywatelstwa. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej Wielkiej Brytanii, samochód osobowy zarejestrowany w UK (pierwszy pojazd w Anglii zarejestrował Pan w 2005 r.) i brytyjskie prawo jazdy od 15 kwietnia 2005 r. Od 5 stycznia 2010 r., prowadzi Pan w Anglii działalność gospodarczą. Przed pandemią covid zaciągnął Pan kredyt na terenie UK, który zwiększył Pan jeszcze w trakcie pandemii i który spłaca z uzyskanych w Wielkiej Brytanii dochodów.

Pana żona mieszka wraz z córką w Polce, gdzie pracuje. W Polsce posiada Pan mieszkanie, które jest współwłasnością Pana i żony. Wszystkie opłaty związane z utrzymaniem domu reguluje żona. W Polsce przebywa Pan bardzo rzadko i wyłącznie wypoczynkowo (w 2022 r. był Pan tydzień w lutym, trzy dni w maju oraz w okresie bożonarodzeniowym).

W 2022 r. nie uzyskał Pan żadnych przychodów ze źródeł położonych na terytorium Polski. W Wielkiej Brytanii uzyskał Pan dochód w formie dywidendy, gdzie również zapłacił Pan podatek.

Przebywał Pan na terytorium Polski krócej niż 183 dni w roku podatkowym (od 11 do 19 lutego przebywał Pan w wynajętych kwaterach w: A, B i w C; od 29 kwietnia do 3 maja przebywał Pan w wynajętych kwaterach w D, E i w F; od 19 do 31 grudnia przebywał Pan na G, gdzie odwiedzał rodzinę i znajomych, był również w H w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem). Są to terminy wraz z dojazdem z Wielkiej Brytanii do Polski, tym samym na terytorium Polski był Pan krócej.

W 2022 r. Pana stałym miejscem zamieszkania była Wielka Brytania, która jest nim od marca 2005 r. do dnia dzisiejszego, to w Wielkiej Brytanii posiada Pan miejsce zameldowania. Od 12 listopada 2019 r. posiada Pan status osoby osiedlonej w ramach brytyjskiego programu rozliczeniowego UE (EUSS). Pana ognisko domowe jest bardzo trwałe i znajduje się tylko w Wielkiej Brytanii, gdzie zastrzegł je Pan dla swojego trwałego użytkowania. Pana okres przebywania w Wielkiej Brytanii nigdy nie był zamierzony na krótki okres. Od marca 2005 r. Pana ognisko domowe było i jest nadal zamierzone na bardzo długi okres przebywania w Wielkiej Brytanii, jest to okres nie krótszy niż do roku 2050.

Pana córka ma 15 lat, i jest na utrzymaniu matki, jednak Pan dba o to, aby córka miała dostęp do podstawowych potrzeb życiowych oraz warunków niezbędnych do prawidłowego rozwijania zdolności i zainteresowań.

W Polsce nie zamieszkuje Pan od czasu wyjazdu do Wielkiej Brytanii w 2005 r. Natomiast, niektóre święta i niektóre dni urlopu spędza Pan czasem w Polsce, zwykle przebywając w wynajętych kwaterach a zdarza się, że przebywa Pan również w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem.

Od 2005 r. do nadal mieszka Pan w Wielkiej Brytanii, tym samym w 2022 r. aktywność społeczną, obywatelską i kulturalną prowadził i nadal prowadzi Pan właśnie w Anglii, gdzie przynależy Pan do organizacji charytatywnej. Od 2020 r. bardzo aktywnie udziela się Pan właśnie w organizacjach charytatywnych i społecznych.

W 2022 r. nie miał Pan żadnych innych powiązań majątkowych z Polską oprócz wspólnego mieszkania i wspólnego konta bankowego w X. W Wielkiej Brytanii wynajmuje Pan mieszkanie, gdzie ma stały meldunek z Home Office od 15 października 2005 r. Posiada Pan konto prywatne i firmowe w banku Y. Opłaca również ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. W 2022 r. przebywał Pan przede wszystkim w Wielkiej Brytanii, gdzie ma Pan meldunek i stałe miejsce zamieszkania. Do Wielkiej Brytanii wyjechał Pan w 2005 r. z myślą osiedlenia się na stałe. Wielka Brytania jest obecnie Pana krajem, gdzie jest Pan szanowanym człowiekiem, gdzie spędził Pan osiemnaście lat życia, mieszkając, pracując i uczestnicząc w codziennym życiu tego kraju.

Pytanie

Czy w tym stanie faktycznym w 2022 r. (podobnie, jak w poprzednich latach) może Pan rozliczyć PIT wyłącznie w Wielkiej Brytanii?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, jako osoba fizyczna posiadająca w Wielkiej Brytanii status stałego pobytu, centrum interesów osobistych, jak i gospodarczych (od 2005 r. pracuje Pan a od 2010 r. prowadzi w Anglii działalność gospodarczą, gdzie ma Pan również do spłacenia kredyt i gdzie posiada i będzie posiadał stałe miejsce zamieszkania) posiada Pan w Polsce za 2022 r. ograniczony obowiązek podatkowy. Dlatego uważa Pan, iż jako osoba zamieszkująca w Wielkiej Brytanii od 2005 r. nie podlega w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskiwanych przychodów, w tym dochodów uzyskiwanych z pracy w UK.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 2a polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to tzw. ograniczony obowiązek podatkowy w PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pan obywatelem polskim. Od 2005 r. mieszka Pan na stałe i pracuje w Wielkiej Brytanii (pobyt stały bezterminowy, od 15 kwietnia 2005 r. posiada Pan zezwolenie na pracę, od 12 listopada 2019 r. posiada status Settlement). Od 2005 r. osiąga Pan dochody jedynie w Wielkiej Brytanii i tu się z nich rozlicza. Stały meldunek w Anglii ma Pan od 15 marca 2009 r. Posiada Pan brytyjski numer identyfikacji podatkowej i brytyjskie ubezpieczenie społeczne (od 1 września 2005 r.). Nie ma Pan brytyjskiego obywatelstwa. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej Wielkiej Brytanii, samochód osobowy zarejestrowany w UK (pierwszy pojazd w Anglii zarejestrował Pan w 2005 r.) i brytyjskie prawo jazdy od 15 kwietnia 2005 r. Od 5 stycznia 2010 r., prowadzi Pan w Anglii działalność gospodarczą. Przed pandemią covid zaciągnął Pan kredyt na terenie UK, który zwiększył Pan jeszcze w trakcie pandemii i który spłaca z uzyskanych w Wielkiej Brytanii dochodów.

Pana żona mieszka wraz z córką w Polce, gdzie pracuje. W Polsce posiada Pani mieszkanie, które jest współwłasnością Pana i żony. Wszystkie opłaty związane z utrzymaniem domu reguluje żona. W Polsce przebywa Pan bardzo rzadko i wyłącznie wypoczynkowo (w 2022 r. był Pan tydzień w lutym, trzy dni w maju oraz w okresie bożonarodzeniowym).

W 2022 r. nie uzyskał Pan żadnych przychodów ze źródeł położonych na terytorium Polski. W Wielkiej Brytanii uzyskał Pan dochód w formie dywidendy, gdzie również zapłacił Pan podatek. Przebywał Pan na terytorium Polski krócej niż 183 dni w roku podatkowym.

W 2022 r. Pana stałym miejscem zamieszkania była Wielka Brytania, która jest nim od marca 2005 r. do dnia dzisiejszego, to w Wielkiej Brytanii posiada Pan miejsce zameldowania. Od 12 listopada 2019 r. posiada Pan status osoby osiedlonej w ramach brytyjskiego programu rozliczeniowego UE (EUSS). Pana ognisko domowe jest bardzo trwałe i znajduje się tylko w Wielkiej Brytanii, gdzie zastrzegł je Pan dla swojego trwałego użytkowania. Pana okres przebywania w Wielkiej Brytanii nigdy nie był zamierzony na krótki okres. Od marca 2005 r. Pana ognisko domowe było i jest nadal zamierzone na bardzo długi okres przebywania w Wielkiej Brytanii, jest to okres nie krótszy niż do roku 2050.

Pana córka ma 15 lat, i jest na utrzymaniu matki, jednak Pan dba o to, aby córka miała dostęp do podstawowych potrzeb życiowych oraz warunków niezbędnych do prawidłowego rozwijania zdolności i zainteresowań.

W Polsce nie zamieszkuje Pan od czasu wyjazdu do Wielkiej Brytanii w 2005 r. Natomiast, niektóre święta i niektóre dni urlopu spędza Pan czasem w Polsce, zwykle przebywając w wynajętych kwaterach a zdarza się, że przebywa Pan również w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem.

Od 2005 r. do nadal mieszka Pan w Wielkiej Brytanii, tym samym w 2022 r. aktywność społeczną, obywatelską i kulturalną prowadził i nadal prowadzi Pan właśnie w Anglii, gdzie przynależy Pan do organizacji charytatywnej. Od 2020 r. bardzo aktywnie udziela się Pan właśnie w organizacjach charytatywnych i społecznych.

W 2022 r. nie miał Pan żadnych innych powiązań majątkowych z Polską oprócz wspólnego mieszkania i wspólnego konta bankowego w X. W Wielkiej Brytanii wynajmuje Pan mieszkanie, gdzie ma stały meldunek z Home Office od 15 października 2005 r. Posiada Pan konto prywatne i firmowe w banku Y. Opłaca również ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. W 2022 r. przebywał Pan przede wszystkim w Wielkiej Brytanii, gdzie ma Pan meldunek i stałe miejsce zamieszkania. Do Wielkiej Brytanii wyjechał Pan w 2005 r. z myślą osiedlenia się na stałe. Wielka Brytania jest obecnie Pana krajem, gdzie jest Pan szanowanym człowiekiem, gdzie spędził Pan osiemnaście lat życia, mieszkając, pracując i uczestnicząc w codziennym życiu tego kraju.

Mając zatem na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek Pana rodzina, tj. małżonka oraz małoletnia córka mieszka w Polsce, a ponadto w Polsce jest Pan współwłaścicielem mieszkania oraz posiada Pan konto bankowe, uznać należy, że ośrodek Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce. Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują bowiem na utrzymanie istotnych powiązań osobistych i gospodarczych z Polską. Oznacza to, że w świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Ponadto, mając na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek posiada Pan również miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii ustalając rezydencję podatkową należy się odnieść do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.).

Na podstawie art. 4 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie natomiast art. 4 ust. 2 tej Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

W treści uzupełnienia wyjaśnił Pan, że wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii z zamiarem osiedlenia na stałe i posiada stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, jednocześnie jednak w Polsce jest Pan współwłaścicielem mieszkania i zdarza się, że w trakcie pobytów w Polsce w nim przebywa, zatem nie jest możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o pierwsze kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 Konwencji. Wobec powyższego – jak już wyjaśniono – należy zastosować kolejne kryterium odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zważywszy na okoliczność, że zarówno z Polską jak i z Wielką Brytanią łączą Pana ścisłe powiązania osobiste bądź gospodarcze brak jest możliwości przesądzenia, z którym państwem łączą Pana ściślejsze powiązania, tj. w którym państwie w 2022 r. znajdował się Pana ośrodek interesów życiowych. W związku z czym, zastosowanie znajdzie przepis art. 4 ust. 2 lit. b Konwencji, który pierwszeństwo opodatkowania przyznaje państwu, w którym osoba fizyczna zazwyczaj przebywa.

Mając na uwadze, że w 2022 r. przez większą część roku przebywał Pan w Wielkiej Brytanii, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej jest Wielka Brytania.

Oznacza to, że w 2022 r. w Polsce podlegał Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00