Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2022 r., sygn. VII SA/Wa 1943/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Andrzej Siwek (spr.), Protokolant specjalista Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi L. M., H. M. i J. M. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez L.M. H. M. i J. M. (dalej także jako "skarżący") do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest uchwała Rady Gminy P. z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części wsi P. – "[...]" – etap I.

Stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy jest następujący:

Rada Gminy P. podjęła w dniu[...] maja 2021 r. uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części wsi P. – "[...]" – etap I.

Skarżący będący następcami prawnymi właścicieli działki gruntu o nr ew. [...](dawniej i zgodnie z księgą wieczystą [...] nr [...]) położonej w P., wnieśli skargę na przedmiotową uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Skarżący w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz U. z 2021 r. poz. 1372, dalej jako "u.s.g.") wnieśli o stwierdzenie nieważności w/w uchwały Rady Gminy P. w zakresie ustaleń planu co do działki o nr. ew.[ położonej we wsi [...]w obszarze [...] [...], [...], [...] w zakresie obejmującym przewidziany w planie teren [...], drogę [...] oraz drogę [...]

Skarżący zarzucili zaskarżonej uchwale naruszenie:

1. art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej "u.p.z.p.") poprzez brak uwzględnienia w planowaniu prawa własności;

2. art. 1 ust. 3 u.p.z.p. poprzez brak wyważenia interesu publicznego i interesów prywatnych, zmierzających do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu poprzez wyłączenie części działki wnioskodawcy z zabudowy bez stosownych analiz ekonomicznych i środowiskowych;