Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.560.2023.2.DS

Prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy, od początku roku 2023.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 13 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy od początku roku 2023, tj. z mocą wsteczną.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 5 stycznia 2024 r. (wpływ 7 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej także jako: Przedsiębiorca) prowadzi działalność gospodarczą (…). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od grudnia 2021 r. w zakresie (…). Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca od dnia rozpoczęcia działalności nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i tym samym korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W sierpniu 2023 r. wezwano Wnioskodawcę do złożenia wyjaśnień ze względu na brak deklaracji pliku JPK VAT za grudzień 2023 r. oraz kolejne okresy. Wnioskodawca w miesiącu grudniu 2021 r. przekroczył bowiem dopuszczalny limit miesięczny pozwalający na stosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Następnie, Wnioskodawca po powzięciu informacji z organu podatkowego, złożył w listopadzie 2023 r. VAT-R. Tym samym zarejestrował się do VAT z mocą wsteczną (od grudnia 2021 r.) oraz złożył jednolite pliki kontrolne za okresy wsteczne (okres grudzień 2021 r. – grudzień 2022 r.).

Co istotne Wnioskodawca podkreśla, że zarówno za rok 2021 (jeden miesiąc), jak i od stycznia 2022 r., z racji spełnienia warunków formalnych, tj. z uwagi m.in. na kwotę obrotu oraz brak zaistnienia innych wyłączeń, miał on zamiar rozliczania się jako podatnik VAT zwolniony. Tyle, że w wyniku omyłki przekroczył on kwotę obrotu (księgowy nie poinformował Przedsiębiorcy o fakcie przekroczenia kwoty limitu). Przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca był przekonany, iż korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT – w kolejnych latach, tj. roku 2022 oraz roku 2023, nie został przekroczony limit 200 tys. zł netto.

W kolejnym kroku (w listopadzie 2023 r.) Podatnik złożył VAT-R potwierdzający korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT od stycznia 2023 r.

Pytanie

Czy w związku ze zgłoszeniem Wnioskodawcy jako podatnika VAT, rozliczeniem podatku za okres 2021-2022, a następnie złożeniem deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego wyboru możliwości korzystania ze zwolnienia, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, od daty w której na nowo chce korzystać z przysługującego mu zwolnienia, tj. od początku roku 2023? Innymi słowy – czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosowanie do treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT z mocą wsteczną?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z obligatoryjną rejestracją do VAT, a następnie opóźnieniem złożenia deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, od daty w której spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające na taką czynność, tj. od początku roku 2023.

Uzasadnienie Pani stanowiska w sprawie

Ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego przepisu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z kolei z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 5 i n. powyższej ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Co istotne, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ten stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 ustawy.

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy o VAT, w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się m.in. do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu.

Odnośnie z kolei obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak stanowi przepis ust. 4 powyższego artykułu, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia w terminach:

1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, Podmiot posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej w żadnym z lat podatkowych, a więc również w roku 2022 i roku 2023, nie przekroczyła 200 000 zł, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnośnie z kolei momentu złożenia deklaracji VAT-R należy wskazać, że w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawca, co do zasady powinien w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie aktualizującego zgłoszenia VAT-R, zaznaczając, że będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy oraz podając datę, od której będzie korzystał lub już korzysta ze zwolnienia.

Przy tym jednak należy nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy o VAT nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w organie podatkowym. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia. Tym samym Wnioskodawca, pomimo złożenia deklaracji VAT-R, w której zadeklarował chęć korzystania ze zwolnienia od momentu, w którym zaprzestał wystawiania faktur z podatkiem VAT, z uchybieniem 7 dniowego terminu, posiada prawo do korzystania z powyższego zwolnienia.

Podsumowując i przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy Wnioskodawca zwraca uwagę, że zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie sprawy Wnioskodawca, po wezwaniu urzędu skarbowego zarejestrował się do VAT od dnia rozpoczęcia działalności, następnie przez okres jednego roku był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zaś od kolejnego roku (tj. roku 2023) zdecydował o korzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Co istotne, Wnioskodawca podkreśla, że od początku prowadzenia działalności gospodarczej z racji spełnienia warunków formalnych, tj. z uwagi m.in. na kwotę obrotu oraz brak zaistnienia innych wyłączeń miał on zamiar rozliczania się jako podatnik VAT zwolniony. Tyle, że w wyniku omyłki przekroczył kwotę limitu, zaś organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do wyjaśnień dopiero w roku 2023. Tym samym, Przedsiębiorca nie złożył we właściwym terminie zarówno aktualizacji zgłoszenia VAT-R rejestrującego do VAT oraz wykreślającego z rejestru podatników VAT.

Podatnik konwalidował następnie stan prawny, tj. rozliczył podatek VAT przez następne 12 miesięcy. Z uwagi na spełnienie warunków pozytywnych oraz brak wystąpienia możliwych przesłanek negatywnych, Wnioskodawca od początku roku 2023 posiadał możliwość skorzystania ze zwolnienia i rejestracji jako podatnik VAT zwolniony. Przy tym fakt złożenia aktualizacji zawiadomienia VAT-R po upływie 7 dni, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie.

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z wykreśleniem Wnioskodawcy z rejestru VAT oraz opóźnieniem złożenia deklaracji VAT-R w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT od daty pierwotnej, tj. od początku roku 2023.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach, w tym m.in.:

1)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 listopada 2022 r., sygn.: 0112-KDIL1-2.4012.402.2022.2.BG;

2)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r., sygn.: 0113-KDIPT1-1.4012.756.2018.2.MSU;

3)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2017 r., sygn.: 0112-KDIL4.4012.482.2017.1.JK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.).

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:

Jak wynika z art. 113 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy:

W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:

W oparciu o art. 113 ust. 11a ustawy:

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą. Nie prowadzi Pani działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Od dnia rozpoczęcia działalności nie była Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i tym samym korzystała Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. W grudniu 2021 r. przekroczyła Pani dopuszczalny limit miesięczny pozwalający na stosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy. W listopadzie 2023 r. złożyła Pani VAT-R i tym samym zarejestrowała się do VAT z mocą wsteczną (od grudnia 2021 r.). W roku 2022 oraz roku 2023, nie został przekroczony limit 200 tys. zł netto. W listopadzie 2023 r. złożyła Pani VAT-R potwierdzający korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy od stycznia 2023 r.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Pani prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy, od początku roku 2023, tj. z mocą wsteczną.

Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że według art. 96 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy:

Jak wynika z 96 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy:

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2022 nie przekroczyła 200 000 zł, to od 1 stycznia 2023 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnośnie momentu złożenia deklaracji VAT-R należy wskazać, że w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym powinna Pani w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie aktualizującego zgłoszenia VAT-R, zaznaczając, że będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy oraz podając datę, od której będzie Pani korzystała lub już korzysta ze zwolnienia.

Należy nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Zatem w analizowanej sprawie, uzyskując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2023 r., powinna była Pani złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia, w którym nabyła Pani prawo do tego zwolnienia. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Panią prawa do wyboru przysługującego jej zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Zatem, może Pani korzystać ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2023 r., w sytuacji złożenia zawiadomienia aktualizacyjnego VAT-R o zmianie w listopadzie 2023 r.

Zważywszy na fakt, iż – jak Pani wskazała w opisie sprawy – w roku 2022 nie został przekroczony limit 200 tys. zł netto oraz nie prowadzi Pani działalności w zakresie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 1 stycznia 2023 r. przysługiwało Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, przysługuje Pani prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy, od początku roku 2023.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Wskazania jednak wymaga, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego 2023 (odpowiednio w latach następnych) wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej przekroczy kwotę 200 000 zł zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia straci Pani również, gdy zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).