Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.649.2023.1.AN

Czy Spółka będzie miała prawo do rozliczenia straty finansowej powstałej w roku 2022 w zeznaniu podatkowym za rok 2023 oraz w latach kolejnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie miała prawo do rozliczenia straty finansowej powstałej w roku 2022 w zeznaniu podatkowym za rok 2023 oraz w latach kolejnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka obecnie rozlicza się na zasadach estońskiego CIT. Na tych zasadach rozlicza się od 1 stycznia 2022 r. W roku 2022 czyli w pierwszym roku rozliczania się na zasadach estońskiego CIT, Spółka osiągnęła wysoką stratę finansową. W roku 2023 z powodu sprzedaży udziałów osobie prawnej Spółka utraci prawo do rozliczania podatku na zasadach estońskiego CIT, z datą wsteczną od dnia 1 stycznia 2023 r. Spółka będzie rozliczać się z podatku CIT za rok 2023 na zasadach ogólnych.

Pytanie

Czy w związku z powyższym spółka będzie miała prawo do rozliczenia straty finansowej powstałej w roku 2022 w zeznaniu podatkowym za rok 2023 oraz w latach kolejnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, będzie istniała możliwość odliczenia straty powstałej w roku 2022 poprzez obniżenie dochodu uzyskanego z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 28f ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT),

Zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Na podstawie art. 28d ust. 1 ustawy o CIT,

Jednocześnie definicja zysku (straty) netto została wyjaśniona w art. 28c pkt 4 ustawy o CIT, w myśl którego,

Analiza literalnego brzmienia powołanego art. 28d ust. 1 ustawy o CIT, prowadzi do wniosku, że podatnik, wybierając opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek jest zobowiązany do ustalania dochodu (straty) wedle przepisów o rachunkowości. Ten sposób opodatkowania wiąże zatem podstawę opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego.

Powyższe wynika również z treści Objaśnień Podatkowych wydanych przez Ministra Finansów w dniu 23 grudnia 2021 r. pt. „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek”, które stanowią ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczących stosowania tych przepisów (dalej: „Przewodnik”).

Zgodnie z pkt 57 Przewodnika: „Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania). Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 5 ustawy o CIT,

Z opisu sprawy wynika, że Spółka rozlicza się od 1 stycznia 2022 r. na zasadach estońskiego CIT, i w tym roku osiągnęła wysoką stratę finansową. W roku 2023 z powodu sprzedaży udziałów osobie prawnej Spółka utraciła prawo do rozliczania podatku na zasadach estońskiego CIT, z datą wsteczną. Od dnia 1 stycznia 2023 r. Spółka będzie rozliczać się z podatku CIT za rok 2023 na zasadach ogólnych.

Zatem, Wnioskodawca rozliczając się od 2023 r. na zasadach ogólnych powróci do ustalania dochodu zgodnie z przepisami podatkowymi.

Odnosząc powołane przepisy do wątpliwości Spółki w zakresie możliwości odliczenia od dochodu ustalonego na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, straty finansowej powstałej w roku opodatkowania ryczałtem, stwierdzić należy, że przepisy ustawy o CIT, nie przewidują takiej możliwości. Z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, wynika możliwość obniżenia dochodu uzyskanego ze źródła przychodów (przy zastosowaniu limitów wynikających z tego przepisu) o wysokość straty z tego źródła przychodów. Strata podatkowa została natomiast zdefiniowana w art. 7 ust. 2 ustawy o CIT. Zatem jest oczywiste, że strata ustalona zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, nie jest stratą o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, i tym samym nie może zostać odliczona od dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w 2023 roku i w latach następnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym Spółka będzie miała prawo do rozliczenia straty finansowej powstałej w roku 2022 w zeznaniu podatkowym za rok 2023 oraz w latach kolejnych, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).