Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.800.2023.4.WS

Wpływ warunków Incoterms DDP na rozliczenie podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 17 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2024 r. (wpływ 10 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca kupuje towary od dostawców spoza UE. Towary te Wnioskodawca wykorzystuje do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (dalej „VAT”) stawką inną niż zwolniona.

Dokonując importu towarów, Wnioskodawca zawiera transakcję na warunkach Incoterms DDP (Delivered Duty Paid). Import Towarów odbywa się w standardowej procedurze celnej 4000.

Wnioskodawca otrzymuje dokumenty celne (Poświadczone Zgłoszenia Celne lub SAD), w których jako Odbiorca wskazana jest firma Wnioskodawcy, natomiast jako Zgłaszający wskazana jest agencja celna lub przewoźnik.

Transakcja na zasadach DDP (Delivered Duty Paid) oznacza, że sprzedający (tj. eksporter spoza Unii Europejskiej) pokrywa wszystkie koszty związane z odprawą importową — w tym koszt cła oraz polskiego podatku VAT.

Kwota VAT wykazana jest w Poświadczonym Zgłoszeniu Celnym (dalej „PZC”). Jest ona uiszczana przez agencję celną i rozliczana przez nią z eksporterem.

W PZC Wnioskodawca wskazany jest jako Odbiorca. Sprzedawca spoza UE wskazany jest jako nadawca/eksporter. Jako Zgłaszający wskazana jest agencja celna albo przewoźnik z kodem przedstawicielstwa 2 lub 3 (przedstawicielstwo pośrednie lub bezpośrednie), np. (…).

Niniejszy wniosek dotyczy zarówno transakcji już zawartych (stan faktyczny), jak i transakcji, które będą zawierane w przyszłości (zdarzenie przyszłe).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku odpowiedział Pan na następujące pytania.

Jaki dokładnie jest zakres prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?

Wnioskodawca prowadzi (...) salony rowerowe: (…) oraz sklep internetowy (…).

Oferowane są w nich rowery i usługi. Towary to (…), części rowerowe oraz akcesoria rowerowe.

Oferowane usługi to serwis rowerowy oraz (…).

Klientami salonów są zarówno profesjonalni sportowcy, jak i sportowcy amatorzy.

Czemu służą kupowane przez Pana towary?

Import towarów związany jest ze świadczeniem usług oraz sprzedażą towarów w salonach stacjonarnych i sklepie internetowym.

Jaką formę opodatkowania działalności gospodarczej Pan wybrał (np. zasady ogólne, podatek linowy)?

Wnioskodawca rozlicza się podatkiem liniowym.

Czy przedmiotem Pana pytania jest kwestia rozpoznania przychodu w związku z opłaceniem przez sprzedającego cła oraz polskiego podatku VAT, czy też możliwość uwzględnienia cła i opłaconego podatku VAT w kosztach uzyskania przychodów?

Przedmiotem pytania jest zarówno kwestia braku obowiązku rozpoznania przychodu w związku z opłaceniem przez sprzedającego cła, jak i wysokość kosztów uzyskania przychodów, które Wnioskodawca powinien uwzględnić.

Jeśli przedmiotem Pana pytania jest kwestia rozpoznania przychodu w związku z opłaceniem przez sprzedającego cła oraz polskiego podatku VAT, prosimy wskazać jakie kwoty (z jakiego tytułu) miałyby być uwzględnione w przychodach?

W ocenie Wnioskodawcy nie jest zasadne rozpoznawanie przez Wnioskodawcę w związku z importem jako przychód jakichkolwiek kwot. Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie tego stanowiska.

Jeśli przedmiotem Pana pytania jest kwestia uwzględnienia określonych kwot w kosztach uzyskania przychodów, prosimy wskazać:

-jakie kwoty (z jakiego tytułu) miałyby być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów?

W ocenie Wnioskodawcy jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawca powinien wykazać zapłaconą sprzedającemu cenę. Celem wniosku jest potwierdzenie tego stanowiska.

-czy w związku z opłaceniem przez sprzedającego polskiego podatku VAT ma Pan prawo do odliczenia tego podatku na zasadach określonych w ustawie z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?

Zagadnienie to jest przedmiotem pytania 1. Zadając w Wezwaniu powyższe pytanie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wymaga od Wnioskodawcy, aby sam rozstrzygnął pytanie stanowiące przedmiot wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jest takie, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia tego podatku na zasadach określonych w ustawie z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zadał jednak pytanie 1.

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Jaką kwotę Wnioskodawca powinien wykazać jako koszt sprzedanych importowanych towarów oraz czy opisany sposób rozliczenia importu powoduje konieczność zwiększenia przychodów (w związku z importem) o jakąkolwiek kwotę?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy jako koszt sprzedanych towarów uwzględni on zapłaconą za nie cenę. Opisany sposób rozliczenia importu nie powoduje konieczności zwiększenia przychodów (w związku z importem) o jakąkolwiek kwotę.

Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 poz. 2647 ze zm. — dalej „Ustawa o PIT”).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a Ustawy o PIT: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a)podatek naliczony:

-jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, 

-w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej”.

Oznacza to, że podlegający odliczeniu VAT naliczony od importu nie stanowi dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 3a Ustawy o PIT: „Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się (...) zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.

W ocenie Wnioskodawcy zapłata przez sprzedawcę VAT w ramach procedury DDP nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu na podstawie tego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy nie przysługuje mu prawo do zwiększenia kosztów o cło, ponieważ nie poniósł tego wydatku. W konsekwencji nie ma również podstaw do wykazania przychodu z tego tytułu. Jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawca powinien wykazać zapłaconą sprzedającemu cenę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Ponadto przepis ten wskazuje, że podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług, opodatkowani podatkiem od towarów i usług, nie ujmują w przychodach należnego podatku od towarów i usług. Ich przychód ze sprzedaży towarów i usług stanowi kwota netto, tj. kwota brutto wynikająca z faktury sprzedaży, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z ugruntowanym poglądem sądów administracyjnych pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób fizycznych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy badać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego między kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia:

·koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów (np. wydatki na nabycie towaru handlowego);

·koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich (np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne).

Ustawodawca przewidział wyjątki od powyższych reguł wyłączających podatek od towarów i usług z przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, wskazując sytuacje, w których podatek ten lub pewne jego elementy składowe zaliczyć należy do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów.

Według art. 14 ust. 2 pkt 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ten przepis wskazuje, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług m.in. w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że kupuje Pan towary od dostawców spoza UE. Import towarów jest związany ze świadczeniem usług oraz sprzedażą towarów w salonach stacjonarnych i sklepie internetowym. Towary te wykorzystuje Pan do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług stawką inną niż zwolniona. Dokonując importu towarów, zawiera Pan transakcję na warunkach Incoterms DDP (Delivered Duty Paid). Transakcja ta oznacza, że sprzedający (tj. eksporter spoza Unii Europejskiej) pokrywa wszystkie koszty związane z odprawą importową — w tym koszt cła oraz polskiego podatku VAT. Otrzymuje Pan dokumenty celne (Poświadczone Zgłoszenia Celne lub SAD), w których jako Odbiorca wskazana jest Pana firma, natomiast jako Zgłaszający wskazana jest agencja celna lub przewoźnik. Kwota VAT wykazana jest w Poświadczonym Zgłoszeniu Celnym. Jest ona uiszczana przez agencję celną i rozliczana przez nią z eksporterem.

Skoro zatem dokonuje Pan importu towarów na warunkach Incoterms DDP, która oznacza, że to sprzedający, a nie Pan, pokrywa wszystkie koszty związane z odprawą importową — w tym koszt cła oraz polskiego podatku VAT – po Pana stronie nie powstaje przychód z tego tytułu. Nie jest Pan bowiem zobowiązany do zapłaty cła oraz podatku VAT, obowiązek ten ciąży po stronie sprzedawcy (eksportera spoza Unii Europejskiej).

W odniesieniu natomiast do ustalenia kosztów uzyskania przychodów, w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2023 r. znak 0112-KDIL1-3.4012.558.2023.3.AKS wskazałem, że:

Dlatego też, skoro ma/będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem towarów od podmiotów mających siedzibę poza UE w ramach transakcji przeprowadzanych na warunkach Incoterms DDP, to w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego w związku z tym nabyciem.

Kosztem uzyskania przychodów dla Pana nie jest również kwota zapłaconego przez sprzedawcę cła, ponieważ nie poniósł Pan faktycznych wydatków z tego tytułu. To sprzedawca bowiem, a nie Pan, opłacił cło.

Natomiast w Pana sytuacji kosztami uzyskania przychodów są niewątpliwie koszty zakupu towarów, tj. wydatki na nabycie towarów handlowych.

Reasumując – import towarów na warunkach Incoterms DDP nie powoduje/nie będzie powodować po Pana stronie powstania przychodów z powodu pokrycia przez sprzedającego kosztów związanych z odprawą importową.

Ponadto nie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów handlowych, ponieważ ma/będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku VAT z tego tytułu.

Kosztem uzyskania przychodów dla Pana nie jest/nie będzie również kwota zapłaconego przez sprzedawcę cła, ponieważ nie poniósł Pan faktycznych wydatków z tego tytułu.

Kosztem uzyskania przychodów jest/będzie jedynie cena zakupu towarów handlowych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).