Interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.771.2023.2.PRP

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu artykułów spożywczych, które następnie zostaną udostępnione personelowi w trakcie wykonywania zadań, jak również w trakcie spotkań organizowanych w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których bierze udział personel.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu artykułów spożywczych, które następnie zostaną udostępnione Personelowi w trakcie wykonywania zadań, jak również w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których bierze udział Personel. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 stycznia 2024 r. (wpływ 22 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej i jest zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług. Działalność Wnioskodawcy jest skupiona wokół tworzenia różnego rodzaju programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, w celu stworzenia produktów na rzecz swoich kontrahentów:

-zatrudnia pracowników na umowę o pracę,

-współpracuje z wykonawcami na podstawie różnego rodzaju umów cywilno-prawnych,

-współpracuje z innymi jednoosobowymi działalnościami gospodarczymi na podstawie kontraktów B2B.

Wskazani pracownicy i współpracownicy są określani dalej jako „Personel”. W celu polepszenia jakości oraz warunków pracy Wnioskodawca regularnie nabywa różnego rodzaju napoje oraz przekąski na rzecz swojego Personelu. Wśród napoi oraz przekąsek dostarczanych na rzecz Personelu są m.in.: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (cola, sprite, fanta), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż napoje udostępniane na rzecz Personelu są produktami bezalkoholowymi.

Napoje i przekąski są produktami o niewielkiej jednostkowej wartości, powszechnie dostępnymi w sklepach. Napoje i przekąski udostępnione są w ogólnodostępnych miejscach w siedzibie Wnioskodawcy, do użytku Personelu – Wnioskodawca nie ma możliwości weryfikacji, kto i w jakiej ilości korzysta z napojów i przekąsek. Personel może korzystać z wyłożonych przekąsek i napojów w dowolnym momencie w trakcie wykonywania zadań. Takie działania sprawiają, iż Personel może swobodnie wykonywać zlecone mu zadania, a wspólne spożywanie przekąsek podczas sprzyja integracji, wymianie pomysłów i kreowaniu nowych rozwiązań. Udostępnienie przekąsek pozwala na ograniczenie przerw na przygotowanie posiłków, a Personel może w pełni skupić się na wykonywaniu powierzonych mu zadań. Udostępnianie drobnych przekąsek wpływa na polepszenie stosunków w relacji Personel – firma. Personel ma poczucie bycia zadbanym i istotnym w strukturach firmy. Podjęcie tego typu działań zacieśnia więzi pomiędzy firmą a Personelem. W efekcie, ponoszone wydatki mają na celu utrwalenie stabilności współpracy, co przy bardzo wysokiej rotacji Personelu w branży pozwala Wnioskodawcy na utrzymanie kluczowego zasobu ludzkiego, od którego kompetencji i zaangażowania uzależniona jest jego pozycja na rynku. Ograniczenie rotacji Personelu wpływa także na obniżenie kosztów związanych z pozyskaniem i wdrożeniem osób, które mają zastąpić Personel kończący współprace.

Ponadto, zapewnienie tego rodzaju przekąsek i napojów Personelowi stanowi powszechny standard w branży – co w przypadku wysokiej konkurencji w zakresie pozyskiwania Personelu – obniża atrakcyjność Wnioskodawcy dla potencjalnych nowych członków Personelu.

W tym miejscu należy wskazać, że udostępnianie przekąsek Personelowi w trakcie wykonywania zadań umożliwia zacieśnienie relacji pomiędzy jego członkami. Umożliwienie korzystania z produktów ma na celu podwyższenie standardów pracy oraz poprawienie atmosfery w niej panującej. W efekcie dochodzi do poprawy wydajności i efektywności współpracy Personelu. Wspólne spożywanie posiłku nie tylko umożliwia Personelowi odpoczynek od wykonywanych zadań, wiążących się z wytężoną pracą umysłową, ale również umożliwia mu swobodną wymianę myśli i rozwiązań w odniesieniu do zleconych mu prac. Poprawa jakości współpracy Personelu przekłada się w późniejszym etapie uzyskanie korzyści o charakterze ekonomicznym. Personel jest bardziej zmotywowany do wykonywania powierzonych mu zadań, co przekłada się na tempo oraz jakość ich wykonania.

Przekąski udostępniane są także w trakcie spotkań organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami Wnioskodawcy, w których udział bierze Personel.

Ponadto, w odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania wskazano:

1)W jakich konkretnie okolicznościach udostępniają Państwo Personelowi wymienione we wniosku artykuły spożywcze (należy jednoznacznie określić jaki jest dokładnie zakres Państwa zapytania), tj.:

a)czy Państwa zapytanie dotyczy wymienionych we wniosku artykułów spożywczych udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie, gdzie Personel może korzystać z wyłożonych przekąsek i napojów w dowolnym momencie w trakcie wykonywania zadań?

b)czy Państwa zapytanie dotyczy wymienionych we wniosku artykułów spożywczych udostępnianychw trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel?

Odp. Pytanie przedstawione w interpretacji indywidualnej dotyczy zarówno przekąsek udostępnianych personelowi i w ogólnodostępnych miejscach w siedzibie Wnioskodawcy, gdzie Personel może korzystać z wyłożonych przekąsek i napojów w dowolnym momencie w trakcie wykonywania zadań, jak i artykułów spożywczych udostępnianych w trakcie spotkań organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których bierze udział Personel.

2)Czy są Państwo zobowiązani do zapewnienia Personelowi wymienionych we wniosku artykułów spożywczych na podstawie jakichkolwiek przepisów prawa np. przepisów prawa pracy, przepisów z zakresu BHP – jeżeli tak należy wskazać:

a)przepisy, z których wynika taki obowiązek,

b)które z wymienionych we wniosku artykułów spożywczych są Państwo zobowiązani zapewnić na podstawie tych przepisów?

Odp. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zakupu przekąsek oraz napojów na podstawie odrębnych przepisów z zakresów zarówno BHP, jak i prawa pracy. Udostępnienie przekąsek jest podyktowane jego własną inicjatywą.

3)Czy są Państwo w stanie dokładnie przyporządkować jaka część nabytych artykułów spożywczych jest wykorzystywana przez Państwa na potrzeby udostępnienia Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie oraz jaka część nabytych artykułów spożywczych jest wykorzystywana przez Państwa w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel?

Odp. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji w tym zakresie. Dlatego też nie ma on możliwości przyporządkowania jaka część artykułów spożywczych została udostępniona Personelowi w konkretnych miejscach.

4)Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia?

Odp. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług niekorzystające ze zwolnienia w tym podatku.

5)W jaki sposób udostępnienie wymienionych we wniosku artykułów spożywczych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel służy prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej (wpływa na ogólne funkcjonowanie Spółki) – należy wyjaśnić jaki jest związek pomiędzy udostępnieniem artykułów spożywczych a prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą (wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług)?

Odp. Udostępnienie przekąsek na rzecz Personelu ma w ocenie Wnioskodawcy wpływ na zabezpieczenie źródła przychodu. Udostępnienie przekąsek w trakcie organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których udział bierze Personel służy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ponieważ zwiększa efektywność tych spotkań, które zwykle trwają kilka godzin. Zapewnienie przekąsek pozwala na uzupełnienie ubytku energetycznego osób uczestniczących w spotkaniu – innymi słowy, pozwala uczestnikom na dłuższe skupienie się na przedmiocie spotkania bez poczucia głodu, lub konieczności zapewnienia przerw na posiłek. Efektywność działania osób uczestniczących w zespołach projektowych, szkoleniach wewnętrznych i naradach jest związana bezpośrednio z zachowaniem źródła przychodów. Ponadto, udostępnienie przekąsek w trakcie spotkań jest powszechną praktyką rynkową.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu artykułów spożywczych wymienionych w stanie faktycznym, które następnie zostaną udostępnione w siedzibie Wnioskodawcy jego Personelowi w trakcie wykonywania zadań?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie drobnych produktów spożywczych, przeznaczonych do zużycia przez Personel Wnioskodawcy w trakcie wykonywania działań na rzecz Wnioskodawcy.

Uzasadnienie

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też – jak określa to przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi VAT (prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Takie rozumienie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bardzo istotną wytyczną przy wykładni dyrektyw VAT w orzecznictwie ETS. W wielu orzeczeniach bowiem interpretowano regulacje dyrektyw VAT (co wpływało na rozumienie przepisów krajowych) w taki sposób, aby osiągnięta była neutralność podatku dla podatników. W uzasadnieniu orzeczenia z 15.01.1998 r. (C-37/95, Belgische Staat v. Ghent Coal Terminal NV) ETS stwierdził, że system odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

W innych orzeczeniach podkreślano, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. Podkreśla się przy tym, że prawo do odliczenia związane jest z nabyciem statusu podatnika i nabywaniem towarów i usług w tym charakterze (tzn. dla celów prowadzenia działalności gospodarczej), niezależnie od tego, czy faktycznie towary i usługi zostały wykorzystane do działalności opodatkowanej.

Z orzecznictwa Trybunału konsekwentnie wynika zatem, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem żaden wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Jak stwierdzono w uzasadnieniu orzeczenia z 19.09.2000 r. w połączonych sprawach C-177/99 oraz C-181/99 (Ampafrance SA v. Directeur des services fiscaux de Maine-et-Loire oraz Sanofi Synthelabo v. Directeur des services fiscaux du Val-de-Marne), istnieje ugruntowana linia orzecznictwa Trybunału, zgodnie z którą prawo do odliczenia podatku jest integralną częścią schematu (systemu) VAT i zasadniczo nie może być ograniczane. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Dalej podkreślono – podobnie jak w orzeczeniu z 21.09.1988 r. (C-50/87, Commission of the European Communities v. French Republic) – że jakiekolwiek ograniczenia prawa do odliczenia wpływające na poziom obciążenia VAT muszą być stosowane w podobny sposób we wszystkich państwach członkowskich. Tak więc wszelkie odstępstwa (od tego prawa) są dozwolone wyłącznie w przypadkach wyraźnie przewidzianych w dyrektywie.

Implementację przepisów 112 Dyrektywy VAT na gruncie prawa polskiego stanowi przepis art. 86 ustawy o podatku VAT. Przepis art. 86 ust. 1 ustawy przyjmuje zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem, a nie czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu, lecz w danej konkretnej sytuacji nie zostały opodatkowane (np. zostały wykonane przez podatnika zwolnionego albo przez podmiot, który co prawda jest podatnikiem, ale względem konkretnej czynności nie występował w tym charakterze). Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy których nabyciu naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku. W tym przypadku bowiem nie występują oni w charakterze konsumentów zakupionych dóbr; VAT zaś obciąża właśnie konsumpcję (zob. także wyrok WSA w Gdańsku z 17.10.2007 r., I SA/Gd 771/07, LEX nr 475635). Z uwagi na to, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Odliczeniu podlega taki podatek naliczony, który jest związany z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Powstaje w tym momencie pytanie o rodzaj tego związku. Na tle poprzednio obowiązujących przepisów ustawy VAT z 1993 r. doktryna w zasadzie jednolicie przyjmowała, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje także w przypadku, gdy związek pomiędzy podatkiem naliczonym (zakupami) a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi ma charakter pośredni. Kwintesencją tego stanowiska jest chociażby wyrok NSA z 22.02.2000 r. (III SA 7776/98, LEX nr 40400), zgodnie z którym: „Co do zasady, ustawa VAT nie wymaga – dla odliczenia podatku naliczonego – istnienia bezpośredniego związku między zakupem i sprzedażą tego samego towaru”. Wymóg bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi należy rozumieć przede wszystkim w ten sposób, że dany podatek naliczony nie może być bezpośrednio związany tylko i wyłącznie z czynnościami zwolnionymi (innymi niedającymi prawa do odliczenia), nawet jeśli w efekcie zostanie wykreowana sprzedaż opodatkowana.

Wyjątki w zakresie prawa do odliczenia przewiduje zasadniczo przepis art. 88 ustawy o VAT. W odniesieniu do przedmiotu odliczenia ustawa w art. 88 ust. 1 pkt 4 VAT wymienia usługi noclegowe oraz gastronomiczne z wyjątkiem tych usług, które:

-są związane z nabyciem gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,

-są związane z usługami noclegowymi nabywanymi w celu ich odsprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Analizując stan faktyczny pod kątem możliwości zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT należy stwierdzić, iż przedmiotem wniosku nie jest nabycie usług gastronomicznych – a wyłącznie drobnych produktów spożywczych i napojów bezalkoholowych. W konsekwencji – przewidziane w przytoczonym przepisie wyłączenie nie znajduje zastosowania.

W sytuacji, gdy podatnik spełni przesłanki pozytywne przy jednoczesnym niespełnieniu przesłanek negatywnych, to przysługuje mu prawo do niezwłocznego pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Wskazane uprawnienie nie jest w żaden sposób limitowane czasowo. Ustawodawca przyjmuje zasadę niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. W praktyce oznacza, to że podatnik może odliczyć podatek naliczony jeszcze zanim towar zostanie odsprzedany lub efektywnie wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej.

Jak wynika z przepisów ustawy o VAT istotą prawa do odliczenia jest zbadanie intencji podatnika, tj. jakiemu celowi ma służyć nabyty towar. Badanie intencji podatnika może odbywać się na wiele sposobów. Z praktyki wynika, iż najczęściej intencję podatnika uznaje się za udowodnioną w sytuacji, gdy nabyty towar służy dalszej odsprzedaży lub nabyty towar będzie wykorzystywany jako element niezbędny do wytworzenia towaru lub świadczenia usługi. W takim przypadku identyfikowany jest tak zwany bezpośredni związek z czynnością opodatkowaną. Jednakże ustawa dopuszcza również przyjęcie pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi. Pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi polega na tym, iż nabyte towary przekładają się na całokształt funkcjonowania danego przedsiębiorstwa, tj. mają pośredni wpływ na działalność obrót opodatkowany podatnika. Z przepisów ustawy o VAT nie wynika, iżby ustawa przewidywała prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wyłącznie w przypadku istnienia bezpośredniego związku pomiędzy nabytym towarem lub usługą, a sprzedażą opodatkowaną. Przeciwnie – co do zasady, nie jest kwestionowane prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków pośrednio związanych z działalnością opodatkowaną.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych na rzecz Personelu, dla celów opisanych w analizowanym stanie faktycznym będą mogły zostać zaklasyfikowane jako wydatki o charakterze pośrednim.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nabywa artykuły spożywcze na rzecz Personelu. Przekąski są udostępniane Personelowi w godzinach pracy w miejscach ogólnodostępnych, tj. kuchnia czy sala konferencyjna. Z punktu realiów życia gospodarczego niniejsza praktyka jest popularna oraz chętnie praktykowana przez inne podmioty gospodarcze. Zdaniem Wnioskodawcy zakup przekąsek jest w sposób pośredni związany jego działalnością gospodarczą. Zakupione przekąski nie są przeznaczone do dalszej odsprzedaży, lecz do ich rozdysponowania wśród członków Personelu, w trakcie czynności wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy. Z tego względu zakup przekąsek nie przekłada się w sposób bezpośredni na jego sprzedaż, lecz ma wpływ na sprawniejsze funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Celem udostępnienia przekąsek nie jest jednocześnie zaspokojenie osobistych potrzeb Personelu, lecz poniesienie wydatku w celu stworzenia atmosfery sprzyjającej wymianie koncepcji i pomysłów, omówienia stosowanych rozwiązań, a także – w trakcie spotkań, narad i szkoleń, w których uczestniczy Personel Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga, że na gruncie obowiązujących przepisów nie budzi wątpliwości, że ponoszone przez podatników wydatki pośrednie o charakterze: gospodarczym, administracyjnym oraz innego rodzaju koszty umożliwiające funkcjonowanie działalności podatnika są traktowane jako wydatki związane z prowadzeniem działalności opodatkowanej. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, zakup przekąsek na rzecz Personelu winien być traktowany jako wydatek pośrednio związany z działalnością opodatkowaną ponieważ zapewnia on możliwość prowadzenia działalności opodatkowanej. W tej sytuacji możemy stwierdzić, że poniesiony wydatek przyczynia się w szerszej perspektywie do generowania obrotu. Wydatek związany z zakupem przekąsek umożliwia stworzenie optymalnych warunków do wykonywania czynności służbowych. Ponadto oferowane produkty spożywcze mają charakter drobnych poczęstunków dla kontrahentów, które są udostępnianie podczas spotkań biznesowych. Udostępnienie środków spożywczych podczas spotkań biznesowych zapewnia efektywność oraz komfort pracy w szczególności w sytuacji, gdy trwają one przez dłuższy czas.

Produkty spożywcze oferowane Personelowi przez Wnioskodawcę nie są limitowane. Z tego względu Wnioskodawca nie ma możliwości dokładnego określenia, który produkt spożywczy przypadnie konkretnemu członkowi Personelu. Ponadto może wystąpić taka sytuacja, w której jeden produkt spożywczy przypadnie kilku członkom Personelu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnego rodzaju ewidencji związanej z udostępnieniem środków spożywczych. W ocenie Wnioskodawcy wskazany aspekt nie powinien wpłynąć negatywnie na prawo do odliczenia podatku VAT. Jest to podyktowane tym, iż niezależnie od tego jaką funkcję pełni dany członek Personelu, to i tak jego działanie przekłada się na obrót generowany przez Wnioskodawcę. Z punktu analizy przepisu istotny jest kontekst w jakim jest spożywany posiłek. Intencją Wnioskodawcy jest zmaksymalizowanie potencjału każdego członka Personelu w celu wygenerowania jak największego obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W trakcie spożywania posiłków członkowie Personelu mają możliwość naradzania się oraz integrowania. Wspólne spędzanie czasu wpływa na morale członków Personelu oraz wymianę myśli.

Wspólna integracja umożliwia Personelowi wspólne rozwiązanie codziennych problemów o charakterze zawodowym oraz zapewnia pomoc merytoryczną w zakresie wykonywania zleconych zadań. Członkowie Personelu mogą korzystać ze wspólnie zdobytego doświadczenia zawodowego.

Możliwość skorzystania z wiedzy, pomocy merytorycznej oraz konsultacji z pozostałymi członkami Personelu w sposób pośredni wpływa na obrót generowany przez Wnioskodawcę. Dzięki swobodzie wymiany myśli, członkowie Personelu nie muszą tracić czasu na samodzielne poszukiwanie rozwiązania, gdyż mogą posiłkować się wiedzą oraz doświadczeniem innych jego członków. Takie rozwiązanie przyspiesza oraz podwyższa jakość usług oferowanych przez Wnioskodawcę. Szybsze oraz lepsze jakościowo usługi przekładają się na zwiększenie zysku. Nieodpłatne przekazanie produktów na rzecz Personelu wspomaga realizację działań gospodarczych Spółki w postaci:

·Polepszenia relacji na gruncie Personel– Wnioskodawca

·Pozyskanie nowych członków Personelu

·Pozyskanie nowych klientów

·Działalność marketingową oraz reklamowa Wnioskodawcy

·Usprawnienie procesu integracji między członkami Personelu

·Wymianę myśli oraz doświadczeń zawodowych pomiędzy członkami Personelu.

W ocenie Wnioskodawcy cel wydatku koresponduje z art. 86 ust. 1 VAT z uwagi na fakt, iż zakup produktów spożywczych w sposób pośredni przekłada się na działalność przedsiębiorstwa.

Konkludując niniejsze rozważania, zdaniem Wnioskodawcy stworzenie komfortowych warunków pracy w sposób pośredni przełoży się na prowadzoną przez niego sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W efekcie będzie on uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu drobnych produktów spożywczych przekazywanych do dyspozycji Personelu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za uzasadnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy:

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność w formie spółki akcyjnej i są zarejestrowani jako czynny podatnik od towarów i usług. Państwa działalność jest skupiona wokół tworzenia różnego rodzaju programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności wykonują Państwo wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, niekorzystające ze zwolnienia w tym podatku. W celu polepszenia jakości oraz warunków pracy regularnie nabywają Państwo różnego rodzaju napoje oraz przekąski na rzecz swojego Personelu. Wśród napoi oraz przekąsek dostarczanych na rzecz Personelu są m.in.: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (....), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa. Napoje udostępniane na rzecz Personelu są produktami bezalkoholowymi. Napoje i przekąski udostępnione są w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie, do użytku Personelu – nie mają Państwo możliwości weryfikacji, kto i w jakiej ilości korzysta z napojów i przekąsek. Personel może korzystać z wyłożonych przekąsek i napojów w dowolnym momencie w trakcie wykonywania zadań. Takie działania sprawiają, iż Personel może swobodnie wykonywać zlecone mu zadania, a wspólne spożywanie przekąsek podczas sprzyja integracji, wymianie pomysłów i kreowaniu nowych rozwiązań. Przekąski udostępniane są także w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których udział bierze Personel. Nie są Państwo zobowiązani do zakupu przekąsek oraz napojów na podstawie odrębnych przepisów z zakresów zarówno BHP, jak i prawa pracy. Udostępnienie przekąsek jest podyktowane Państwa własną inicjatywą. Nie mają Państwo możliwości przyporządkowania jaka część artykułów spożywczych została udostępniona Personelowi w konkretnych miejscach.

W rozpatrywanej sprawie, Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu artykułów spożywczych, które następnie zostaną udostępnione Personelowi w trakcie wykonywania zadań, jak również w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których bierze udział Personel.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wskazanych we wniosku artykułów spożywczych m.in.: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (cola, sprite, fanta), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie w trakcie wykonywania zadań.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

Ponadto należy zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca zaznaczył, że:

Ponadto, należy zwrócić uwagę, że konieczność zapewnienia artykułów spożywczych oraz napojów pracownikom podczas przerw w pracy nie wynika z żadnych przepisów (np. bhp), jak również (jak to wynika w ww. orzeczenia TSUE) nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od poczęstunku, jaki serwuje im z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy wybór, czy skorzysta z posiłku oraz ustalenie miejsca i czasu jego spożycia.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, nie są Państwo zobowiązani do zakupu przekąsek oraz napojów na podstawie odrębnych przepisów z zakresów zarówno BHP jak i prawa pracy.

Zatem w analizowanym przypadku udostępnienie zakupionych przez Państwa artykułów spożywczych m.in.: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (cola, sprite, fanta), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie w trakcie wykonywania zadań wynika z Państwa dobrej woli jako pracodawcy.

W analizowanym przypadku wydatki, które ponoszą Państwo w związku z zakupem ww. artykułów spożywczych udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, lecz służą one do zaspokojenia prywatnych potrzeb Personelu.

W konsekwencji zakupy ww. artykułów spożywczych wykorzystywanych we wskazanych wyżej okolicznościach nie mają związku z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych. Zatem nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia artykułów spożywczych: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (cola, sprite, fanta), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie w trakcie wykonywania zadań, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu natomiast do artykułów spożywczych: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (.....), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa udostępnianych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel należy wskazać, że udostępnienie tych artykułów spożywczych we wskazanych okolicznościach stanowi nieodpłatne czynności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Udostępnienie artykułów spożywczych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel ma związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych (przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczynia się do generowania przez nią obrotu).

Zatem, w zakresie, w jakim nabyte, a następnie udostępnione w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel artykuły spożywcze: woda, kawa, herbata, mleko, soki, napoje słodzone (....), orzeszki, krakersy, wafle ryżowe, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce i warzywa są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych artykułów spożywczych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Jednakże należy zauważyć, że w opisie sprawy wskazano, że napoje i przekąski udostępnione są w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie, do użytku Personelu – nie mają Państwo możliwości weryfikacji, kto i w jakiej ilości korzysta z napojów i przekąsek. Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, nie prowadzą Państwo ewidencji w tym zakresie. Nie mają Państwo możliwości przyporządkowania jaka część artykułów spożywczych została udostępniona Personelowi w konkretnych miejscach.

Zatem mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro w analizowanym przypadku nie są Państwo w stanie dokładnie przyporządkować jaka część nabytych artykułów spożywczych jest wykorzystywana przez Państwa na potrzeby udostępnienia Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie oraz jaka część nabytych artykułów spożywczych jest wykorzystywana przez Państwa w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel, to tym samym nie można dokładnie przyporządkować jaka część zakupów będzie wykorzystana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w okolicznościach sprawy przedstawionych we wniosku nie będzie Państwu przysługiwało w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia artykułów spożywczych udostępnianych Personelowi w ogólnodostępnych miejscach w Państwa siedzibie oraz artykułów spożywczych udostępnianych w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad z Państwa zleceniodawcami, w których udział bierze Personel, z uwagi na brak możliwości przyporządkowania jaka część zakupów będzie wykorzystana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu artykułów spożywczych, które następnie zostaną udostępnione Personelowi w trakcie wykonywania zadań, jak również w trakcie spotkań organizowanych przez Państwa w ramach zespołów projektowych, szkoleń wewnętrznych i narad ze zleceniodawcami, w których bierze udział Personel, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy wskazać, że na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Państwa orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy.

W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Państwa wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).