Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 lipca 2022 r., sygn. III SA/Wr 263/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Sędzia WSA Barbara Ciołek, Kamila Paszowska-Wojnar (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 lipca 2022 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr 430000/71/41485/2021/RDZ-B7/UTRZ z dnia 18 marca 2021 r. w przedmiocie odmowy zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek należnych za okres od 1 grudnia 2020 r. do 31 stycznia 2021 r. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 lutego 2021 r. nr 430000/71/41485/2021/RDZ-B7.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia (...) lutego 2021 r. J. B. (dalej: strona, skarżący, strona skarżąca) zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS, organ) o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek za grudzień 2020 r. i styczeń 2021 r.

Decyzją z dnia (...) lutego 2021 r. (nr (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił stronie prawa do zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia za okres od 1 grudnia 2020 r. do 31 stycznia 2021 r. Jako podstawę prawną organ wskazał art. 31zq ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVlD-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, ze zm., dalej ustawa COVID) w zw. z art. 31 zy ust. 1 ustawy COVID i § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 152 ze zm., dalej: rozporządzenie COVID) oraz w związku z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 266 ze zm., dalej: u.s.u.s.). Organ przywołał treść § 10 ust. 1 rozporządzenia COVID i wskazał, że we wniosku strona oświadczyła, iż przeważająca działalność gospodarczą na dzień 30 listopada 2020 r. oznaczona jest kodem PKD 55.20 Z. Dalej organ stwierdził, że w grudniu 2019 r. skarżący nie prowadził działalności gospodarczej zgodnej z kodem PKD 55.20 Z, wobec czego nie można porównać przychodu z przeważającej działalności uzyskanego w grudniu 2020 r. do przychodu z tej działalności (niekoniecznie przeważającej) uzyskanego w grudniu 2019 r. Powyższe zdaniem ZUS oznacza, że stronie zwolnienie nie przysługuje.