Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 października 2022 r., sygn. III SA/Wr 239/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk, Kamila Paszowska-Wojnar, , Protokolant specjalista Ewa Zawal, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 5 października 2022 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 lutego 2021 r. Nr 190000/71/28214/2021/RDZ-B7 w przedmiocie odmowy zwolnienia z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych należnych za styczeń 2021 r. uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

J. L. (dalej: skarżąca, strona) złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek dla płatników w określonych branżach za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 stycznia 2021 r., wypełniając formularz RDZ-B7. We wniosku wskazała jako przeważającą działalność gospodarczą wg PKD pozycję nr 47.71.Z, według stanu na dzień 30 listopada 2020 r. Oświadczyła, że przychód uzyskany w miesiącu kalendarzowym, za który składa wniosek jest niższy o co najmniej 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 r.

Decyzją z [...] lutego 2021 r. (nr [...]) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS, organ) odmówił skarżącej prawa do zwolnienia opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 stycznia 2021 r. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia ZUS powołał art. 31zq ust. 7 w związku z art. 31zy ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842, ze zm.; dalej: "ustawa COVID-19") i § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 152; dalej rozporządzenie COVID-19) oraz art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, ze zm., dalej: "u.s.u.s."). W uzasadnieniu decyzji ZUS przytoczył treść § 10 ust. 1 rozporządzenia COVID-19 i wskazał, że we wniosku skarżąca podała kod przeważający działalności 47.71.Z. Na dzień 30 listopada 2020 r. miała natomiast zarejestrowaną działalność z kodem PKD przeważającej działalności 47.11.Z. Zmiana kodu PKD przeważającej działalności nastąpiła po 30 listopada 2020 r. W konsekwencji nie przysługiwało jej prawo do zwolnienia z opłacania należnych składek.